Μπίζνες και Ιαπωνία φέρνουν όλο και πιο κοντά Κίνα και Νότια Κορέα

Λένε πως στους δύο τρίτος δεν χωρεί, αλλά να που πάντα υπάρχουν περιθώρια για… εκπλήξεις.

Η πρώτη επίσημη επίσκεψη του προέδρου της Κίνας Σι Τζινπίνγκ στην Κορεατική Χερσόνησο γίνεται αυτές τις ημέρες στον καπιταλιστικό Νότο και όχι στον κομμουνιστικό Βορρά, όπως θα περίμεναν κάποιοι, λόγω της «ειδικής» σχέσης που είχαν παραδοσιακά οι κινέζοι ηγέτες με την οικογενειοκρατούμενη και μιλιταριστική Βόρεια Κορέα, τον Κιμ Γιονγκ Ουν και τον πατέρα του Κιμ Γιονγκ Ιλ. Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν καθώς τώρα ο Σι επέλεξε –όχι τυχαία –την πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας, τη Σεούλ, ως πρώτο σταθμό της επίσκεψής του.

Αρκετοί αναλυτές θεωρούν ότι βασικό κριτήριο είναι οι διακρατικές μπίζνες και ότι ο Σι θέλει να στείλει το μήνυμα πως η προνομιακή σχέση Πεκίνου – Πιονγκγιάνγκ δεν εμποδίζει το καπιταλιστικό κέρδος.

Δύο είναι οι βασικοί λόγοι του ξαφνικού έρωτα Κίνας – Νότιας Κορέας, όπως τονίζει σε σχετικό δημοσίευμά του το CNN: αφενός οι ολοένα και μεγαλύτερες εμπορικές συναλλαγές Κίνας -Νότιας Κορέας και αφετέρου η κοινή εχθρότητα απέναντι στο αντίπαλο δέος, την Ιαπωνία.

«Η κίνηση του Σι γίνεται για να μπει στο μάτι του Κιμ Γιονγκ Ουν» λέει στο αμερικανικό δίκτυο ο Ντέιβιντ Κανγκ, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέπουμε και το οικονομικό σκέλος της όλης υπόθεσης: το 2013 η Κίνα και η Νότια Κορέα είχαν συνολικό όγκο εμπορικών συναλλαγών κοντά στα 200 δισ. ευρώ, μεγαλύτερο από το άθροισμα των εμπορικών συναλλαγών που είχε η Σεούλ με το Τόκιο αλλά και την Ουάσιγκτον. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ν. Κορέας, ενώ η Ν. Κορέα είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Κίνας.

Αυτό που καθίσταται επίσης σαφές είναι ότι το Πεκίνο, «κλείνοντας το μάτι» στη Σεούλ, αναζητεί συμμάχους απέναντι στο Τόκιο. Αλλωστε η ίδια η επίσκεψη γίνεται λίγα μόνο 24ωρα μετά την έγκριση που έδωσε το ιαπωνικό Υπουργικό Συμβούλιο και ο ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Αμπε σε αναθεώρηση του Συντάγματος ώστε να επιτρέπονται στρατιωτικές επιχειρήσεις της χώρας και εκτός συνόρων όταν υπάρχει «σαφής κίνδυνος» για την Ιαπωνία.

Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση τόσο του Πεκίνου όσο και της Σεούλ, που κάλεσαν την Ιαπωνία να διασφαλίσει την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα. Οι δύο χώρες συντάσσονται επίσης και στο ιστορικό ζήτημα των «γυναικών αναψυχής», δηλαδή των 200.000 δύσμοιρων γυναικών –στη συντριπτική τους πλειονότητα νοτιοκορεατικής καταγωγής –που εξαναγκάστηκαν σε πορνεία από τους ιάπωνες κατακτητές τις ζοφερές ημέρες του σινοϊαπωνικού και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι γυναίκες αυτές μεταφέρθηκαν μεταξύ 1932 και 1945 σε ιαπωνικές στρατιωτικές βάσεις σε όλη την Ασία, δήθεν με τη δέσμευση ότι, αν εργάζονταν στους οίκους ανοχής, τότε μεταπολεμικά θα είχαν θέσεις εργασίας. Πολλές από αυτές δήλωσαν κατόπιν ότι είχαν απαχθεί, βιαστεί επανειλημμένως και ξυλοκοπηθεί άγρια από τους ιάπωνες δεσμώτες τους, ενώ υπήρξαν και περιστατικά δολοφονιών. Η Ιαπωνία αρνείται να αποζημιώσει τα θύματα –όσα επιζούν ακόμη –ή τις οικογένειές τους.

Πυραυλικές δοκιμές σε ένδειξη… γκρίνιας

Και όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε πριν από λίγες ώρες πυραύλους μικρού βεληνεκούς προς τη θαλάσσια περιοχή στα ανοικτά της ανατολικής ακτής της. Οι πύραυλοι έπεσαν στη θάλασσα σε απόσταση περίπου 180 χλμ. από την ακτή, ανακοίνωσε το νοτιοκορεατικό υπουργείο Αμυνας.

Η κίνηση ερμηνεύτηκε ως «γκρίνια» απέναντι στην επίσκεψη Σι στη Σεούλ, με την Κίνα πλέον να πρέπει να είναι προσεκτική προκειμένου να κρατήσει τις ισορροπίες σε μια από τις πιο «θερμές» γεωπολιτικά περιοχές του πλανήτη, την Κορεατική Χερσόνησο.

«Η Κίνα εμφανίζεται εκνευρισμένη από τις συνεχόμενες στρατιωτικές προκλήσεις του βορειοκορεατικού καθεστώτος. Συνεπώς το Πεκίνο προσπαθεί να διατηρήσει μια ισορροπημένη σχέση και με τις δύο Κορέες: με τη Βόρεια θα συνδιαλέγεται σε θέματα πολιτικού και στρατιωτικού χαρακτήρα, ενώ με τη Νότια σε θέματα οικονομικά και εμπορικά» εξηγεί μιλώντας στο CNN ο Κιμ Χανκουόν, διευθυντής του Κέντρου Περιφερειακών Σπουδών στο Ινστιτούτο Ασάν της Σεούλ.