Καλλιτέχνες και ομάδες που συμμετείχαν στο δεκαήμερο αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών στο θέατρο Εμπρός τον Μάρτιο, συνεχίζουν τη δράση τους με ένα τριήμερο φεστιβάλ αλληλεγγύης στις 27, 28 και 29 Ιουνίου. Αυτή τη φορά προσεγγίζουν την καρδιά της Αθήνας, τα Προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας.
- Δείτε εδώ αναλυτικά το πρόγραμμα του Φεστιβάλ
Θεατρικές παραστάσεις, εργαστήρια για παιδιά, ποδοσφαιρικό μουντιαλίτο θερινό σινεμά, ανοιχτές συζητήσεις, χορός, συναυλίες, δρώμενα και περφόρμανς, συμμετοχικός σχεδιασμός παιδικής χαράς, φυτεύσεις, κοινωνικές κουζίνες και χαριστικό παζάρι περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το πρόγραμμα του Φεστιβάλ, με τις δραστηριότητες να διεξάγονται στις μεγάλες αυλές που ενώνουν τα οκτώ κτίρια των Προσφυγικών, οι οποίες θα διαμορφωθούν κατάλληλα για να τις φιλοξενήσουν.
Σε ανακοίνωσή τους, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Παραστατικών Τεχνώνκαλούν το κοινό σε«έναν τόπο μεπολύ πυκνό συμβολισμό στο χώρο και στο χρόνο,σε έναν τόπο-μικρογραφία της Ελλάδας, ένα ιστορικό μνημείο προσφυγιάς και αγώνων, που διασώθηκε και τώρα κινδυνεύει με εκποίηση από τοΤΑΙΠΕΔ, για να συμβάλλουν στον αγώνα των κατοίκων να ζήσουν τη ζωή τους σε μια γειτονιά αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας».
«Σαν ‘Ελεύθεροι Πολιορκημένοι’ οι κάτοικοι των Προσφυγικών αντιστέκονται τόσο στο ξεπούλημα που ξεκινάει από τη μνήμη και φτάνει ως τους αιγιαλούς της χώρας, όσο καιγια να υπερασπιστούν το κοινό αίτημα που ενώνει ανθρώπους από όλα τα μέρη της γης -τοαίτημα για ζωή, αυτοδιάθεση και χειραφέτηση, ενάντια σε ό,τιμας στερεί το αυτονόητο. Το όραμα της ελευθερίας πλάθεται από την ανάγκη και δεν ‘αναπλάθεται’ από την μανία για ιδιοκτησία και εκμετάλλευση» σημειώνουν στην ανακοίνωσή τους οι καλλιτέχνες.
Στόχος της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Παραστατικών Τεχνών είναι, όπως τονίζουν, να χτίσουν τις γέφυρεςπου ενώνουν τηντέχνη με τους κοινωνικούς αγώνες, ώστε να ξαναβρεί τη λειτουργία της ως εργαλείο απελευθέρωσης και διαπαιδαγώγησης.
«Ητέχνη είναι πάνω από όλα όχημα για να κάνουμε οίστρο της ζωής το φόβο του θανάτου. Ελάτε να κάνουμε τις γειτονιές μας, τους χώρους πολιτισμού και τις πόλεις μας γέφυρες φιλίας, αλληλεγγύης και αντίστασης μακριά από τις λογικές του διχασμού. Ο φασισμός δεν ξέρει να χορεύει, δεν έχει χρώματα και δεν τραγουδάει. Αυτά είναι τα δικά μας όπλα» καταλήγουν.
