Είναι πρόκληση στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, η διάκριση των ελλήνων σε πολίτες α’ και β’ κατηγορίας και μάλιστα με δικαστικές αποφάσεις. Γιατί αυτή πρακτικά είναι η συνέπεια των πρόσφατων αποφάσεων, που από τη μια θεώρησαν αντισυνταγματικές, και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου τις περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις των δικαστικών λειτουργών μετά τον Αύγουστο του 2012 και νόμιμες και συνταγματικές τις μειώσεις μισθών και την κατάργηση μιας σειράς επιδομάτων στον ιδιωτικό τομέα.
Οι δικαστές έχουν το προνόμιο να αποφασίζουν οι ίδιοι για τα θέματα που τους αφορούν. Και αποφασίζουν όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις με κριτήριο το εκάστοτε συμφέρον τους. Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, με ευθύνη και της πολιτικής ηγεσίας, οι αποδοχές των δικαστικών και μόνο να καθορίζονται κυρίως με δικαστικές αποφάσεις και να αγνοείται η νομοθετική εξουσία. Είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι οποιοδήποτε οικονομικό αίτημα των δικαστών φτάνει στο Μισθοδικείο ή σε ένα ανώτατο δικαστήριο ικανοποιείται αμέσως.
Το σύνολο σχεδόν των ελλήνων πολιτών έχει υποστεί δραματικές μειώσεις στις αποδοχές τους. Χωρίς κανένα ενδοιασμό, οι δικαστές έκριναν στις περισσότερες περιπτώσεις που έφτασαν στα χέρια τους συνταγματικές και νόμιμες τις περικοπές, με εξαίρεση ίσως κάποια επιδόματα των ενστόλων και των πανεπιστημιακών. Αντιθέτως οι δικές τους περικοπές κρίθηκαν παράνομες, την ώρα μάλιστα που αμείβονται – και δικαίως – με πολύ υψηλότερους μισθούς από κάθε άλλο εργαζόμενο του δημόσιου τομέα.
Είναι αξιοπερίεργο ότι η κυβέρνηση, έσπευσε αμέσως να προχωρήσει με νομοθετική ρύθμιση στην υλοποίηση της απόφασης, επαναφέροντας τους μισθούς στο αρχικό τους επίπεδο,ενώ για άλλες κατηγορίες εργαζομένων πού δικαιώθηκαν δικαστικά, π.χ το επίδομα βιβλιοθήκης των πανεπιστημιακών, απαιτεί προσφυγές από τον καθένα ξεχωριστά για να τις εφαρμόσει.
Διαμαρτύρονται και δικαίως πολλές φορές οι δικαστές, για υποβάθμιση του κύρους και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.Οφείλουν όμως, πρώτα οι ίδιοι να προστατεύουν με την στάση τους και τις αποφάσεις τους, το κύρος ενός κορυφαίου θεσμού. Και να αποδεικνύουν καθημερινά ότι η δικαιοσύνη δεν κάνει διακρίσεις ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντα. Δυστυχώς με τις τελευταίες αποφάσεις τους, ούτε το κύρος της δικαιοσύνης, ούτε τη δική τους αξιοπιστία προστάτεψαν.
ΤΟ ΒΗΜΑ
