Το σκηνικό πόλωσης που δημιουργείται στα δυομεγαλύτερα ιδρύματα της χώρας -το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το ΕΜΠ, αλλά και τα όσα τραγικά συμβαίνουν εσχάτως σε ορισμένες σχολές, με βιαιοπραγίες και απειλές κατά καθηγητών, δεν τιμούν κανέναν.
Αρκετά πανεπιστημιακά ιδρύματα παρουσιάζουν εικόνα κατάρρευσης και σχολές υπολειτουργούν, με ότι αυτό σημαίνει για πολλές χιλιάδες φοιτητές και της οικογένειές τους, σε μια περίοδο που έπρεπε να ξεκινήσουν οι εξετάσεις.
Το κλίμα επιβάρυνε ο απαράδεκτος προ ημερών προπηλακισμός του προέδρου του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Γιώργου Τόμπρα από ομάδα φοιτητών επειδή αρνήθηκε να κλείσει το τμήμα και η απαγόρευση από φοιτητές και διοικητικούς υπαλλήλους που αντιδρούν στη διαθεσιμότητα να εισέλθει ο πρύτανης ΕΜΠ Σίμος Σιμόπουλος στην Πολυτεχνειούπολη.
Η εικόνα δυστυχώς είναι τραγική σε πανεπιστήμια και σχολές, όπου πραγματικά γίνεται έργο σε πολλά επίπεδα και δεν είναι υπερβολή αυτό. Αυτό το έργο όμως δεν προβάλλεται με την πολεμική διάθεση πολλών. Τα όσα απαράδεκτα γίνονται δεν βοηθάνε να επιλυθούν τα προβλήματα, αλλά αντίθετα δημιουργούν μια πολεμική ατμόσφαιρα που προσβάλλει όλους μας.
Είναι σαφές ότι η κρίση και οι παρενέργειές της δεν ξεπερνιούνται με τη νίκη του ενός κοινωνικού στρατοπέδου επί του άλλου. Αναμφίβολα η εποχή που ζούμε κυριαρχείται από αβεβαιότητες και έντονα συναισθήματα ανασφάλειας.
Είναι εύλογο λοιπόν ορισμένοι μπροστά στις μεταβολές που φέρνει η κρίση να αντιδρούν με κυρίαρχο στοιχείο την απελπισία όσων νοιώθουν αδικημένοι και την οργή όσων νοιώθουν αδύναμοι να αντιστρέψουν τη ροή των πραγμάτων.
Κανείς όμως δεν μπορεί να δικαιολογήσει πράξεις βιαιοπραγίας και γι’ αυτό ας ξανασκεφθεί ο πρύτανης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόσης Πελεγρίνης, τη στάση του μόλις έγινε γνωστή η υπόθεση του συναδέλφου του Τόμπρα. Σε πολλούς προκάλεσε αλγεινή εντύπωση η τοποθέτησή του πρύτανη, ο οποίος εν μέρει δικαιολόγησε τη βία που άσκησαν οι φοιτητές, αποδίδοντάς την στην έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια.
Αυτό που οφείλουν ορισμένοι να κατανοήσουν είναι ότι τα πανεπιστήμια, τα οποία όντως έχουν πολλά προβλήματα και πρέπει να συμβάλλουμε όλοι να επιλυθούν στο μέτρο του δυνατού, δεν είναι τσιφλίκι κανενός. Αποτελούν δημόσια περιουσία και είναι κτήμα όλων των φορολογούμενων πολιτών.
Ως εκ τούτου ας πρυτανεύσει η λογική, ας θάψουν ορισμένοι…«τα τσεκούρια του πολέμου» και ας ξεκινήσει μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης για τα προβλήματα των ΑΕΙ ώστε να βρουν φοιτητές και καθηγητές συμμάχους από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Με διάλογο και ενημέρωση και όχι με τραμπουκισμούς!
