Οταν ο χρυσαυγίτης συνάντησε τον… Πύρρο

Κανένας δεν επιχείρησε να αναχαιτίσει τον χρυσαυγίτη βουλευτή Νίκο Μίχο όταν σηκώθηκε από τη θέση του, πέρασε μπροστά από τα έδρανα της ΝΔ και κατευθύνθηκε να δείρει τον κ. Π. Τατσόπουλο. Ολοι κοιτούσαν αμήχανα τη σκηνή. Και ξαφνικά, μόλις λίγα μέτρα προτού ο μαινόμενος χρυσαυγίτης πλησιάσει τον κ. Τατσόπουλο, βρέθηκε μπροστά του ο βουλευτής του ΠαΣοΚ κ. Πύρρος Δήμας. «Γύρνα πίσω αμέσως τώρα» του είπε με έναν τρόπο που δεν σήκωνε κουβέντα. Ο χρυσαυγίτης ήταν πλέον αντιμέτωπος με έναν χρυσό ολυμπιονίκη της άρσης βαρών, έναν άνθρωπο που δεν αστειευόταν, και όχι μόνο του πέρασε ο θυμός αλλά και υπάκουσε στην «εντολή» βάζοντας την ουρά κάτω από τα σκέλια του και σαν βρεγμένη γάτα επέστρεψε στη θέση του.

Ενα άλλο παράξενο γεγονός που συνέβη στα έδρανα της Βουλής ήταν τα φιλιά της κυρίας Ελένης Ζαρούλια στον σύζυγό της Ν. Μιχαλολιάκο. Οση ώρα καθόταν πίσω από τον σύζυγό της του χάιδευε τον λαιμό, του έκανε… μασάζ στον σβέρκο και σε κάποια στιγμή του έδωσε μερικά πεταχτά φιλιά. Αυτό έγινε μετά τα όσα είπε ο «αρχηγός» της για το ότι «παραμένει αμετανόητος εθνικιστής». Ο κ. Μιχαλολιάκος φαινόταν ότι καμάρωνε για τη σύζυγό του.

Αυστηρά μέτρα μάς έλεγαν ότι πήραν στη Βουλή κατά την προσαγωγή της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Φρούριο είναι η Βουλή, έλεγαν και ξανάλεγαν. Τα αυστηρά μέτρα που υποτίθεται ότι έλαβαν ήταν για τους… δημοσιογράφους που δεν μπορούσαν να κινηθούν στους διαδρόμους της Βουλής. Γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά πώς βρέθηκαν τόσο πολλοί κλακαδόροι του «αρχηγού» που φώναξαν και συνθήματα στους διαδρόμους της Βουλής. «Αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή» φώναζαν στον Μιχαλολιάκο μόλις εισήλθε στη Βουλή κάνοντας το δικό του σόου. Κρατώντας το γνωστό τσαντάκι έκανε την πρώτη φασαρία επιτιθέμενος σε έναν αστυνομικό επειδή δήθεν τον… ακουμπούσε. «Μη με ακουμπάς, είμαι ο αρχηγός του τρίτου κόμματος της Βουλής» έλεγε στον αστυνομικό, που έμεινε και αυτός αποσβολωμένος. Αλήθεια, πού βρέθηκαν τόσοι παρατρεχάμενοι και γιατί ουδείς ενοχλήθηκε όταν ακούστηκε ρυθμικά το σύνθημα: «Ακου, αρχηγέ, άκου το καλά, ξεφτίλισες το σύστημα άλλη μία φορά».

nnn

Εξω από τη Βουλή, μπροστά στο άγαλμα του Αγνωστου Στρατιώτη, οι συγκεντρωμένοι χρυσαυγίτες (τους συντόνιζε ο Ηλίας Κασιδιάρης) τραγουδούσαν το ναζιστικό εμβατήριο των SS «Die Fahne» («Ορθό το Λάβαρο») του Horst Wessel και άλλα συνθήματα εναντίον των πολιτικών.

Μαθαίνω ότι μια (ευχάριστη) έκπληξη περιμένει τον (νέο;) υπουργό Οικονομικών. Δεν πρόκειται για πολλά λεφτά αλλά για σημαντικό συμβολισμό. Χάρη στη «σφιχτή» διαχείριση των Βενιζέλου – Κούρκουλα στα έξοδα για τη διοργάνωση της ελληνικής προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, ένα ποσοστό άνω του 50% του αρχικού προϋπολογισμού θα επιστραφεί! Ας σημειωθεί ότι ο αρχικός προϋπολογισμός των 50 εκατ. ήταν ήδη σαφώς χαμηλότερος από τους προϋπολογισμούς όλων των άλλων χωρών που άσκησαν τα τελευταία χρόνια την προεδρία. Μαθαίνω επίσης ότι αμέσως μετά τη λήξη της προεδρίας θα υπάρξει πλήρης και διαφανής απολογισμός.

Σας έχω νέα από τον επερχόμενο ανασχηματισμό. Ποιος, πιστεύετε, ότι θα τοποθετηθεί υπουργός Οικονομικών αν υποτεθεί ότι ο κ. Ι. Στουρνάρας θα μετακινηθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος; Σας πληροφορώ ότι ο Πρωθυπουργός έχει ήδη καταλήξει σε ένα όνομα που, όπως μου είπαν, μόλις ανακοινωθεί, «δεν θα πιστεύουμε στα μάτια μας». Ετσι μου το είπαν ακριβώς. Επειδή τέτοιοι γρίφοι δεν πρέπει να αφήνονται να περάσουν έτσι και μάλιστα τέτοιες ημέρες, ρώτησα αν το εν λόγω «πρόσωπο-έκπληξη» είναι κοινοβουλευτικός ή εξωκοινοβουλευτικός. «Θα είναι κοινοβουλευτικός» μου είπε ο συνομιλητής μου, για να προσθέσει ότι «περισσότερα δεν πρόκειται να μάθεις από εμένα όσο κι αν ρωτήσεις». Επέμεινε να μη λέει το όνομα (άλλωστε, όπως έλεγε, θα το μάθουμε σε λίγες ημέρες) και περάσαμε στην άλλη (δημοσιογραφική μέθοδο) της εις άτοπον απαγωγής. «Μπορεί ο Πρωθυπουργός να είναι ταυτόχρονα και υπουργός Οικονομικών;» ρώτησα. «Δεν νομίζω. Θα ήταν λάθος αν συνέβαινε κάτι τέτοιο γιατί ο Πρωθυπουργός έχει άλλα καθήκοντα».

nnn

Η επόμενη ερώτηση ήταν αν θα μπορούσε να ήταν ο Πρωθυπουργός υπουργός Οικονομικών με αναπληρωτή έναν άλλον υπουργό ώστε να μετέχει στα συμβούλια κτλ. Η απάντησή του ήταν ένα ξερό «όχι». Ετσι πέρασα δειλά-δειλά στην ονοματολογία: «Μπορεί αυτός να είναι ο κ. Παπασταύρου;». Η απάντησή του ήταν: «Σου είπα κοινοβουλευτικό πρόσωπο. Αλλωστε ο κ. Παπασταύρου είναι πολυεργαλείο, χρήσιμος εδώ στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου γίνεται και η περισσότερη δουλειά με την τρόικα. Δεν φεύγει ο Παπασταύρου από το Μαξίμου». Αμέσως μετά πέρασα στη δεύτερη ερώτηση: «Ακούστηκε το όνομα του κ. Δένδια. Μήπως είναι αυτός;». Η απάντηση: «Οχι, δεν το νομίζω». Ανέφερα και το όνομα του κ. Χρ. Λαζαρίδη. Κοινοβουλευτικός σκέφθηκα ότι είναι, μπορεί να έχει πιθανότητες. Η απάντηση ήταν «δεν το νομίζω», όπως δεν νομίζει, όπως είπε, και για τον κ. Μ. Βορίδη ή ακόμη και τον κ. Χρ. Σταϊκούρα. Ετσι μου έμεινε μόνο το όνομα… έκπληξη.