Ποντίκια, αρουραίοι, μυγαλές, βατράχια, ακόμα και γυμνοσάλιαγκες. Κανένα ζωάκι δεν έμεινε αδιάφορο στη γοητεία αυτής της κατασκευής: μια ερευνήτρια Νευροφυσιολογίας στην Ολλανδία παρατήρησε θεαματικά φαινόμενα όταν άφησε έναν τροχό για χάμστερ σε μια σκιερή γωνιά της αυλής της.
200.000 ζώα στον τροχό
Συνολικά 200.000 μικρά ζώα μπήκαν και έτρεξαν στον τροχό στα τρία χρόνια που κράτησε το πείραμα, αναφέρει η Γιοχάνα Μέιγερ του Πανεπιστημίου του Λέιντεν.
Η ερευνήτρια θεωρεί «πολύ παράξενο» το γεγονός ότι ο τροχός προσέλκυσε άγρια ζώα, δεδομένου ότι βρισκόταν τοποθετημένος μέσα σε ένα ανοιχτό κλουβί, στο οποίο ήταν στραμμένη μια βιντεοκάμερα νυχτερινής λήψης. Κι όμως, οι επισκέπτες ήταν διατεθειμένοι να δοκιμάσουν και τελικά έδειχναν να απολαμβάνουν το να τρέχουν χωρίς να πηγαίνουν πουθενά.
Ασκούμενο βατράχι (Πηγή: Johanna H. Meijer et al.)
Στην αρχή του πειράματος η Μέιγερ χρησιμοποιούσε ξηρά τροφή και κομματάκια σοκολάτας για να προσελκύσει τους περαστικούς. Αργότερα όμως διαπίστωσε ότι, ακόμα και χωρίς το δέλεαρ, οι επισκέπτες συνέχιζαν να έρχονται, έστω με μικρότερη συχνότητα.
Τα πρώτα ζώα που ανέβηκαν για βόλτα ήταν τα κοινά ποντίκια, παρόλο που τα τρωκτικά είναι γνωστό ότι έχουν αναπτύξει καχυποψία για τις ανθρώπινες κατασκευές, λόγω της εκτεταμένης χρήσης ποντικοπαγίδων.
Τα ποντίκια έβρισκαν τον τροχό τόσο συναρπαστικό ώστε μερικές φορές δεν περίμεναν να έρθει η σειρά τους. Σε ένα αστείο περιστατικό, ένας μεγαλόσωμος ποντικός εκτόξευσε στον αέρα έναν μικρότερο όταν μπήκε κι αυτός στο γυμναστήριο και άρχισε να τρέχει στην αντίθετη κατεύθυνση.
Ακόμα κι ένας γυμνοσάλιαγκας (Πηγή: Johanna H. Meijer et al.)
Κατά μέσο όρο, τα ποντίκια έτρεχαν σε σετ διάρκειας 1-2 λεπτών, περίπου όσο τα ποντίκια που ζουν σε εργαστήρια, αναφέρει η ερευνήτρια στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B».
Όπως σχολιάζει στον δικτυακό τόπο του Science ο Τεντ Γκάρλαντ,
εξελικτικός βιολόγος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Ρίβερσαϊντ, ο
οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, τα αποτελέσματα του πειράματος επιβεβαιώνουν οριστικά ότι το τρεχαλητό στον τροχό είναι πραγματικά απολαυστικό για τα τρωκτικά, και όχι μια ψυχαναγκαστική συνήθεια που εμφανίζεται μόνο σε συνθήκες αιχμαλωσίας.
Τα ποντίκια και οι αρουραίοι εργαστηρίου, εξάλλου, είναι γνωστοί λάτρεις της φυσικής άσκησης, και μάλιστα καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να απελευθερώσουν τον τροχό τους όταν κανείς τον κλειδώσει.
Αναπάντεχοι… αθλητές του ζωϊκού βασιλείου
Όσον αφορά τα υπόλοιπα είδη που εξασκήθηκαν στον τροχό της δρος Μέιγερ, η αλήθεια είναι ότι ελάχιστα είναι γνωστά για τις προτιμήσεις τους στην άσκηση -οι μυγαλές σπάνια χρησιμοποιούνται στην έρευνα και κανείς δεν είχε σκεφτεί να τοποθετήσει τροχό στο ενυδρείο με τα βατράχια.
Όσον αφορά τα γενικότερα συμπεράσματα της μελέτης, ο δρ Γκάρλαντ εκτιμά ότι η σύγκριση ανάμεσα σε ράτσες τρωκτικών εργαστηρίου που αρέσκονται ή δεν αρέσκονται να τρέχουν στον τροχό ίσως αποκαλύψει γενετικές παραμέτρους που επηρεάζουν τα επίπεδα δραστηριότητας στον άνθρωπο.
Όμως, ακόμα κι αν αυτό δεν συμβεί, ένα πράγμα είναι σαφές: ο κυλιόμενος διάδρομος του γυμναστηρίου ίσως είναι κι αυτός διασκεδαστικός αν κάποιος τον δοκιμάσει.
