Λοιπόν, πρέπει να το ξανασκεφτούμε: οι εκλογές ίσως θα έπρεπε να καταργηθούν, αν πιστέψει κανείς την κυβέρνηση.
Η λογική της είναι η εξής, όπως καταγράφεται με γλαφυρότητα και στα μελοδραματικά τηλεοπτικά της σποτ: αν οι πολίτες δεν ψηφίσουν Ν.Δ., η χώρα θα καταστραφεί. Ολοκληρωτικά. Σα να έχει σκάσει πάνω της το μανιτάρι…
Αν, αντιθέτως, οι πολίτες ψηφίσουν το κυβερνητικό κόμμα, ο ήλιος θα λάμψει και πάλι σε αυτό τον τόπο, όλοι μαζί κι ο καθένας χωριστά θα μπούμε στον προθάλαμο της ευτυχίας…
Συνεπώς, με αυτά τα δεδομένα, γιατί να γίνονται εκλογές; Αν ψηφίζοντας ελεύθερα είναι περίπου βέβαιο ότι αυτοκτονούμε, μήπως καλύτερα είναι να μην ψηφίζουμε;
Οχι για πάντα, απλώς, έτσι, για κανα δυο δεκαετίες, μέχρι να στρώσει σωστά η κατάσταση και μετά επιστρέφουμε στις κάλπες…
Δεν ακούγεται εφιαλτικό όλο αυτό; Και, παραδόξως, ταυτόχρονα και παιδαριώδες; Ομως αυτό ακριβώς είναι που λέει σήμερα η κυβέρνηση.
Στην αρχή το είπε το ΠαΣοΚ, πιο άγαρμπα (“αν δεν ψηφίσετε ΠαΣοΚ θα γίνουμε Ουκρανία”) και τώρα το λέει και η Ν.Δ.
Εχουν απλώς μείνει δύο χρόνια πίσω. Τότε, στις εκλογές του 2012, όταν η τρομολαγνία κυριάρχησε με τη λογική “ή εμάς ή έξω από το ευρώ και την Ευρώπη, κατευθείαν στο χάος”.
Η αλήθεια είναι ότι τότε αυτό δούλεψε, έφερε αποτέλεσμα. Ο κόσμος τρομοκρατήθηκε κι αυτό έγινε και σε συνδιασμό δε με ένα βαθύτατα διχαστικό σκεπτικό που χώριζε τους έλληνες πολίτες σε δύο κατηγορίες: στους “σοβαρούς” και “υπεύθυνους” που ψήφιζαν Ν.Δ. και στους άλλους που είχαν άλλες απόψεις.
Είπαμε τότε πολλές φορές από αυτή τη στήλη ότι ο διχαστικός πολιτικός λόγος είναι απαράδεκτος, όπως είναι και η λογική “ή εμείς ή το χάος”. Ομως τότε έπιασαν.
Τώρα δεν πιάνουν πια. Οι πολίτες θα ψηφίσουν ελεύθερα, χωρίς να περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης για “ποινικοποίηση” της ψήφου μέσα από την απόλυτη καταστροφολογία. Το κόλπο πάλιωσε και δεν δουλεύει.
Η ελευθερία της ψήφου δεν είναι έγκλημα. Είναι το υπέρτατο συνταγματικό δικαίωμα και καθήκον κάθε πολίτη.
Αντιθέτως: έγκλημα είναι η ίδια η κυβέρνηση να εμφανίζει την ελεύθερη ψήφο ως έγκλημα.
