Όταν ξέσπασε στην ευρωπαϊκή ήπειρο ο Μεγάλος Πόλεμος (όπως τον είχαν αποκαλέσει τότε) το καλοκαίρι του 1914, η Ελλάδα ταλανιζόταν στη δίνη του διχασμού καθώς από την έκβαση της σύγκρουσης ανάμεσα στον βασιλιά Κωνσταντίνο και στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο θα κρινόταν σε ποιανού το πλευρό θα έπαιρνε μέρος.
Μια Ελλάδα μεγαλύτερη πια, καθώς από τους Βαλκανικούς Πολέμους (1911-13) είχε διπλασιάσει το μέγεθός της τόσο σε έκταση όσο και σε πληθυσμό. Εχθροί και σύμμαχοι εκείνων των χρόνων είχαν πάρει θέση: Τουρκία και Βουλγαρία εντάχθηκαν στις Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία)· Σερβία, Μαυροβούνιο και Ρουμανία προσχώρησαν στην Αντάντ (Βρετανία, Γαλλία).
Άποψη του Βενιζέλου ήταν η συμμετοχή στον πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων της Αντάντ, προσδοκώντας οφέλη μετά τη νικηφόρα λήξη του πολέμου. Από την άλλη, ο Κωνσταντίνος επέμενε στην ουδετερότητα, μια στάση η οποία ευνοούσε εμφανώς τις Κεντρικές Δυνάμεις. Έτσι άνοιξε ο «εθνικός διχασμός», ένα μεγάλο κεφάλαιο στην πολιτική ζωή της χώρας που επιβίωσε δεκαετίες αργότερα.
Παράλληλα, με τη λήξη του πολύνεκρου Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, άνοιξε μια άλλη πληγή στην ελληνική κοινωνία, απόρροια της συνθήκης των Σεβρών (1920). Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα ξεκίνησε για τη Σμύρνη αλλά οι πολιτικοστρατιωτικοί και διπλωματικοί χειρισμοί το έφεραν πίσω στην Ελλάδα τσακισμένο μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.
Ενα μάθημα για αυτή την ιστορική περίοδο παρουσιάζεται στη Στοά τού Βιβλίου και δίνει τη δυνατότητα να το παρακολουθήσουν ζωντανά μέσω διαδικτύου όσοι το επιθυμούν. Στο πλαίσιο μαθημάτων του Ελευθέρου Πανεπιστημίου την Τρίτη 13 Μαΐου στις 19:30 θα μεταδοθεί το μάθημα του κ. Ευάνθη Χατζηβασιλείου, αναπληρωτή καθηγητή της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο τίτλος του μαθήματος είναι: «Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η συμμετοχή τής Ελλάδας» και είναι ένα από τα «Πέντε Μαθήματα Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας του Ελευθέρου Πανεπιστημίου. Οι μεταδόσεις πραγματοποιούνται σε συνεργασία με το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ).
Το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο τής Στοάς τού Βιβλίου» αποτελεί ένα επιτυχημένο κοινωνικό παράδειγμα τής διά βίου μάθησης. Στόχος των ιδρυτών του ήταν να δώσουν την ευκαιρία σε κάθε ενδιαφερόμενο -ασχέτως ηλικίας, μορφωτικού επιπέδου και επαγγελματικής ενασχόλησης- να διευρύνει τους ορίζοντες της σκέψης του και τα πνευματικά του ενδιαφέροντα με σειρές μορφωτικών μαθημάτων, για τα οποία θα καλούνταν πανεπιστημιακοί καθηγητές και άλλοι διαπρεπείς στον χώρο τους επιστήμονες, καλλιτέχνες, δημιουργοί κ.ά.
