Αλλη μία εμφάνιση των Pink Martini στην Αθήνα; Κι όμως το αγαπημένο συγκρότημα του ελληνικού κοινού βρίσκει πάντα τρόπο να εκπλήσσει τόσο με το ρεπερτόριό του όσο και με τις συνεργασίες του. Αυτή τη φορά με το άλμπουμ «Dream A Little Dream» συνεργάζονται με τους Φον Τραπ –τα τέσσερα αδέλφια Σοφία, Μέλανι, Aμάντα και Αύγουστο φον Τραπ – που είναι τα δισέγγονα των Κάπτεν και Μαρίας φον Τραπ, της οικογένειας των Αυστριακών η οποία έγινε διάσημη από την κλασική ταινία του 1965 «Η μελωδία της ευτυχίας». Το «Dream A Little Dream» περιλαμβάνει 15 τραγούδια από όλον τον κόσμο, από την Ιαπωνία, τη Σουηδία και τη Ρουάντα ως τη Γαλλία και τη Γερμανία. Στο άλμπουμ συμμετέχει και το εξαιρετικό ιρλανδικό συγκρότημα The Chieftains.
Ο απόφοιτος του Χάρβαρντ και κλασικός πιανίστας Τόμας Μ. Λοντερντέιλ είναι ο ηγέτης του γκρουπ
Oι ίδιοι Pink Martini αυτοχαρακτηρίζονται «κάτι ανάμεσα σε κουβανέζικη χορευτική ορχήστρα της δεκαετίας του ’30, μια βραζιλιάνικη μπάντα του δρόμου και ένα ιαπωνικό φιλμ νουάρ». Το δωδεκαμελές αμερικανικό συγκρότημα σχηματίστηκε το 1993 στο Πόρτλαντ του Ορεγκον από τον απόφοιτο του Χάρβαρντ και κλασικό πιανίστα Τόμας Μ. Λοντερντέιλ με σκοπό να παίζει σε εκδηλώσεις που θα είχαν πολιτικό και κοινωνικό σκοπό. Επειτα από αρκετές πρόβες και εξερεύνηση για το ρεπερτόριο που θα ερμήνευαν, οι Pink Martini ήταν γεγονός. Εκαναν την παρθενική εμφάνισή τους στη Γηραιά Ηπειρο το 1994 στο Φεστιβάλ Καννών και τους επόμενους μήνες περιόδευσαν σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, το Βέλγιο αλλά και η Ελλάδα. Για τη νέα δουλειά τους αλλά και για την αγάπη τους στο ρετρό ο Τ. Λοντερντέιλ μίλησε στο «Βήμα».
Σε τι διαφέρει η νέα δουλειά σας από τις προηγούμενες;
«Η βασική ιδέα στο «Dream a Little Dream» ήταν να φτιάξουμε ένα άλμπουμ που θα συνέδεε τα δισέγγονα του Φον Τραπ με το παρελθόν αλλά επίσης θα τα άφηνε ελεύθερα να εξερευνήσουν το μέλλον. Δεν θέλαμε να τους «φυλακίσουμε», «πακετάρουμε» ή «τυποποιήσουμε», απλώς θέλαμε να κάνουμε ένα όμορφο άλμπουμ που όλοι θα αγαπούσαμε».
Νιώθετε καμιά φορά ότι παίζετε μόνοι σας στο δικό σας γήπεδο;
«Απεναντίας νιώθουμε σαν μια μεγάλη οικογένεια που μεγαλώνει κάθε χρόνο. Ισως δεν αποτελούμε το αρχετυπικό αμερικανικό συγκρότημα. Θα έλεγα μάλιστα ότι μοιάζουμε περισσότερο με ένα πολύγλωσσο ευρωπαϊκό συγκρότημα και είναι αλήθεια ότι η μουσική μας γίνεται αντιληπτή και αποδεκτή περισσότερο σε ξένες χώρες παρά στις ΗΠΑ. Οταν ξεκινήσαμε το συγκρότημα, με ιντρίγκαρε πολύ η ιδέα να φέρω στη σκηνή όλο και περισσότερους ανθρώπους, γεγονός που έκανε το όλο εγχείρημα να μοιάζει περισσότερο με φεστιβάλ και διασκέδαση».
Πώς είναι να παίζετε σε μια πόλη όπως η Αθήνα όπου έχετε έρθει τόσες φορές;
«Το ελληνικό κοινό αγκάλιασε τους Pink Martini από την αρχή. Από το 2001 έχουμε βρεθεί πολλές φορές στην Αθήνα και κάθε φορά είναι μια εμπειρία που αξίζει να θυμάσαι. Το κοινό είναι τόσο ζεστό και εκφραστικό. Υπάρχει μια υπέροχη ανταλλαγή ενέργειας και τέλεια επικοινωνία. Λατρεύουμε να βρισκόμαστε εκεί κάθε φορά!».
Ξέρετε ότι την επομένη της εμφάνισής σας έχουμε δημοτικές και περιφερειακές εκλογές; Πιστεύετε ότι πρέπει οι πολίτες να ενδιαφέρονται για αυτές;
«Απολύτως. Πρέπει όχι μόνο να ενδιαφέρονται αλλά και να παίζουν ενεργό ρόλο και φυσικά να ψηφίζουν. Ελπίζω η συναυλία μας μία ημέρα πριν από τις εκλογές να δώσει έναν λόγο στον κόσμο να «ονειρευτεί ένα μικρό όνειρο» (σ.σ.: όπως είναι ο τίτλος του τελευταίου άλμπουμ τους)».
Τι θα θέλατε να κάνετε αν δεν είχατε τους Pink Martini;
«Το 1994 δούλευα ουσιαστικά στον χώρο της πολιτικής και σκεφτόμουν ότι μια μέρα θα ήθελα πολύ να γίνω δήμαρχος. Ουσιαστικά αυτός ήταν και ο λόγος που το συγκρότημα δημιουργήθηκε τότε, για να φτιάξει πιο όμορφη μουσική, πιο ιδανικά σάουντρακ για τις εκλογικές καμπάνιες. Αλλά γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι η καριέρα που ακολουθώ τώρα είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί και δεν θα την άλλαζα με τίποτα».
Ποιο είναι το αγαπημένο άλμπουμ σας και ποιος ο αγαπημένος καλλιτέχνης σας;
«Εχω πάθος με την παλιομοδίτικη μουσική όπως αυτή των δεκαετιών του ’30 και του ’40 με τις υπέροχες μελωδίες, τις μεγάλες ορχήστρες, τα μιούζικαλ, την τζαζ, την κλασική μουσική, μουσικούς θησαυρούς από όλον τον πλανήτη. Ενα τραγούδι που θα ήθελα να αναφέρω ως ένα από τα αγαπημένα μου όλων των εποχών είναι το «Kitty Come Home» της Αννα Μακ Γκάριγκλ το οποίο ηχογράφησε ο Ρούφους Γουένραϊτ στο άλμπουμ του «Get Happy»».
Εχετε χρησιμοποιήσει τον όρο «αρχαιολόγοι» για να περιγράψετε τους Pink Martini. Eχετε ανακαλύψει κάτι τελευταία;
«Ο καθένας από εμάς στους Pink Martini έχει σπουδάσει διαφορετικές γλώσσες, όπως επίσης και διαφορετικά στυλ από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Αναπόφευκτα το ρεπερτόριό μας είναι ποικίλο. Αυτός είναι ο λόγος που αισθανόμαστε σαν αρχαιολόγοι, γιατί σκάβουμε κάτω από ηχογραφήσεις και μουσικές του παρελθόντος και ανακαλύπτουμε πανέμορφα τραγούδια».
Οργανώσατε ποτέ μια συναυλία σε κάποιο μέρος προκειμένου να έρθετε σε επαφή με μια νέα κουλτούρα;
«Οχι ακριβώς. Αλλά όταν ετοιμαζόμαστε να παίξουμε σε κάποιο μέρος για πρώτη φορά κάνουμε μια κάποια έρευνα από πριν ώστε να βρούμε ένα τραγούδι για να το πούμε στη γλώσσα του τόπου αυτού. Είναι σπουδαίο να μπορείς να επικοινωνείς μέσω της γλώσσας με το κοινό».
Ως αρχηγός του γκρουπ και ενορχηστρωτής των τραγουδιών πώς βρίσκετε ισορροπία σε ένα σχήμα με τόσο διαμετρικά αντίθετες μουσικές κατευθύνσεις όσον αφορά τα μέλη του;
«Η συνεργασία ήταν το ζητούμενο από την αρχή. Δεν είχα σκεφθεί ποτέ ότι θα ήμουν σε ένα συγκρότημα ή ότι θα έχω ένα. Η ιδέα ήταν να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον για να ανθήσει ο κόσμος που συμμετέχει μέσα σε αυτό και να αισθανθεί άνετα ώστε να εμπνευστεί και να κάνει τα δικά του πράγματα. Αποτελεί πρόκληση για εμένα και μου δίνει μεγάλη χαρά να έρχομαι με νέες ιδέες για ενορχηστρώσεις και συνθέσεις έχοντας την αίσθηση ότι βρίσκομαι σε μια μεγάλη ορχήστρα».
Εχετε κάνει πολλές εμφανίσεις με μεγάλες ορχήστρες. Τι κρατήσατε από αυτό;
«Αποκαλούμε τους εαυτούς μας μικρή ορχήστρα, αλλά όταν παίζουμε με μια μεγάλη, τότε τα πράγματα γίνονται λίγο πιο επίσημα. Με τις μεγάλες ορχήστρες έχουμε τη δυνατότητα να παίζουμε πολύ σπουδαία πράγματα που δεν θα μπορούσαμε αλλιώς να τα παίξουμε».
Με ποιον θα θέλατε να συνεργαστείτε και δεν το έχετε καταφέρει ως τώρα;
«Ημασταν πολύ τυχεροί ως τώρα και είχαμε υπέροχες συνεργασίες με θρυλικά ονόματα όπως η Τσαβέλα Βάργκας, ο Ανρί Σαλβατόρ και η Φίλις Ντίλερ. Θα ήθελα πολύ να βρεθώ στο στούντιο με την Ντόλι Πάρτον και τη Λορέτα Λιν».
πότε & πού:
Σάββατο 17 Μαΐου, στις 21.00, Γκάζι Live, Ιερά οδός 11, Γκάζι. Πληροφορίες στο τηλ. 210 6980.044. Προπώληση: Public, www.viva.gr, Παπασωτηρίου, Seven Spots, 11876, www.weticket.gr. Εισιτήρια από 25 ευρώ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
