Η υπόθεση της κατασκευής του ισλαμικού τεμένους των Αθηνών φαίνεται να έχει «κολλήσει» εκ νέου καθώς, όπως πληροφορείται «Το Βήμα», το υπουργείο Υποδομών και πιο συγκεκριμένα η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εργων (ΓΓΔΕ) δεν έχει ακόμη υπογράψει τη σύμβαση κατασκευής με την ανάδοχο κοινοπραξία (Ακτωρ – Τέρνα – JP&Αβαξ – Ιντρακατ), το μόνο δηλαδή σχήμα που κατέθεσε προσφορά έπειτα από τέσσερις άγονους διαγωνισμούς για τη μετασκευή του υφισταμένου κτιρίου του Ναυτικού στον Ελαιώνα.
Ο λόγος είναι ότι η ΓΓΔΕ αναμένει την εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) της προσφυγής την οποία κατέθεσαν ένας πανεπιστημιακός, δύο αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, ένας εξωραϊστικός σύλλογος και ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ κατά της δημιουργίας του τεμένους. Και αυτό διότι, όπως λένε στελέχη της ΓΓΔΕ, σε περίπτωση υπογραφής της σύμβασης θεωρείται βέβαιη η κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων κατά του έργου που θα δημιουργήσει νέες καθυστερήσεις.
Ταυτόχρονα, εν όψει των δημοτικών εκλογών του Μαΐου, άρχισαν να στήνονται πολιτικά παιχνίδια γύρω από το φλέγον αυτό ζήτημα. Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων και πρώην υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος ζητεί τη διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος για το αν θα χωροθετηθεί το τέμενος εντός ή εκτός των ορίων του Δήμου Αθηναίων. Ο ίδιος βεβαίως έχει εγκρίνει ως βουλευτής τη δημιουργία του τζαμιού στον Βοτανικό.
«Προσπαθεί απεγνωσμένα να αναιρέσει την ψήφο του. Ψήφισε τον σχετικό νόμο ως βουλευτής και ως υπουργός Παιδείας δεν έκανε τίποτε για να τον αναιρέσει. Είναι θέμα αξιοπιστίας της πολιτικής να μην αναιρούν οι πολιτικοί τους εαυτούς τους» απάντησε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης, ενώ εντονότατη κριτική κατά του κ. Σπηλιωτόπουλου άσκησαν το ΠαΣοΚ, η ΔΗΜΑΡ και ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για τον Δήμο Αθηναίων κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης.
Μάλιστα, όπως αναφέρεται σε κύκλους των αντίπαλων συνδυασμών, ο κ. Σπηλιωτόπουλος έκλεισε το μάτι στον ακροδεξιό χώρο ανοίγοντας ζήτημα δημοψηφίσματος για το τέμενος, συνδέοντας μια υποχρέωση της Πολιτείας με τη «συμμετοχική δημοκρατία» και ένα τοπικό δημοψήφισμα για τη «λήψη των αποφάσεων για θέματα μείζονος ενδιαφέροντος». Η υπόθεση του τζαμιού είναι τέτοιο ζήτημα, είπε, υπογραμμίζοντας ότι η Αθήνα δεν χωρά άλλους μετανάστες.
Η υπόθεση του τεμένους ξεκινά από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν με τον νόμο 1851 του 1890 το Δημόσιο δέσμευσε οικόπεδο 554 τ.μ. στον Πειραιά με στόχο να παραχωρηθεί στην οθωμανική κυβέρνηση για τη δημιουργία ενός «τουρκικού τεμένους».
Αργότερα θεσπίστηκε ο νόμος 6244 του 1934, ο οποίος προέβλεπε την παραχώρηση οικοπέδου 3.350 τ.μ. στην αιγυπτιακή κυβέρνηση για τη δημιουργία στην Αθήνα τεμένους και Αιγυπτιακού Ινστιτούτου. Πέρασαν ολόκληρες δεκαετίες απραξίας ως το 2000, όταν, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο νόμος 2833 προέβλεπε τη δημιουργία ισλαμικού πολιτιστικού κέντρου στην Παιανία, ούτε όμως αυτό προχώρησε.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 2006, νέος νόμος θέσπισε την ίδρυση τεμένους στην Αθήνα, δαπάναις του Δημοσίου, το οποίο θα τελεί υπό τη διοίκηση μεικτής επιτροπής υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας. Ακολούθησε η επιλογή των εγκαταστάσεων του Ναυτικού στον Βοτανικό, ωστόσο η αδράνεια δεν άργησε να έρθει. Τελικά με τον Ν. 4014/2011 το μέγεθος του τεμένους μειώθηκε και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εργων άρχισε να «τρέχει» το έργο που μελετήθηκε από το Γραφείο Τομπάζη.
Ακολούθησε η ανάληψη του υπουργείου Υποδομών από τον κ. Μάκη Βορίδη, ο οποίος απέφυγε να ενασχοληθεί με το ζήτημα. Παράλληλα όμως το υπουργείο Παιδείας βρήκε χρήματα τον Μάιο του 2013. Το έργο τελικά δημοπρατήθηκε τον Ιούλιο του 2013.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
