Πριν από ακριβώς έναν χρόνο ο αμερικανός σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ βρισκόταν στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για την παρουσίαση της ταινίας του «Πριν τα μεσάνυχτα», η οποία γυρίστηκε στην Ελλάδα και υπήρξε συνέχεια των δικών του ταινιών «Πριν το ξημέρωμα» (1995) και «Πριν το ηλιοβασίλεμα» (2004). Καθεμία από τις τρεις ταινίες παρακολουθεί μία ημέρα από τη ζωή δύο ανθρώπων, του Τζέσι και της Σελίν. Η πρώτη ταινία είχε θέμα την ημέρα που συναντήθηκαν για πρώτη φορά στη Βιέννη, στη δεύτερη ξαναβρίσκονται για λίγο στο Παρίσι και στην τρίτη τούς βλέπουμε παντρεμένους με παιδιά στην Πελοπόννησο. Το ενδιαφέρον στο εγχείρημα είναι ότι τον Τζέσι και τη Σελίν υποδύονται πάντοτε οι ίδιοι ηθοποιοί, ο Ιθαν Χοκ και η Ζιλί Ντελπί, που όπως οι ήρωές τους έτσι και αυτοί μεγαλώνουν.
Μια παρόμοια ιδέα βρίσκεται πίσω από την τελευταία ταινία του Λινκλέιτερ, το «Boyhood», που παίζεται σήμερα Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου εντός συναγωνισμού στο εφετινό φεστιβάλ. Κάθε χρονιά από το 2002 ως πέρυσι ο Λινκλέιτερ συγκέντρωνε για ένα μικρό χρονικό διάστημα τους ίδιους ηθοποιούς και τους κινηματογραφούσε στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης ιστορίας η οποία διαρκεί χρόνια και παρουσιάζεται εξ ολοκλήρου στην ίδια ταινία.
Είναι η ιστορία του Μέισον (Ελαρ Κολτρέιν), ο οποίος μεγαλώνει στο Οστιν του Τέξας (η Πολιτεία στην οποία γεννήθηκε ο Λινκλέιτερ). Στο «Boyhood» τον συναντάμε για πρώτη φορά παιδάκι έτοιμο να πάει σχολείο και όταν η ταινία τελειώνει πηγαίνει πλέον στο κολέγιο. Το σχεδόν τρίωρο εγχείρημα του Λινκλέιτερ (164 λεπτά, για την ακρίβεια) διακρίνεται από μια μοναδικότητα που πολύ σπάνια συναντάμε στον κινηματογράφο. Κάτι παρόμοιο είχε κάνει ο ρώσος σκηνοθέτης Νικίτα Μιχάλκοφ στην «Αννα», όπου κινηματογράφησε την κόρη του, Aννα Μιχάλκοβα, από παιδάκι ως την εφηβεία (1980-1991). Εκείνη η ταινία όμως ήταν ντοκιμαντέρ.
Ο αυτοδίδακτος κινηματογραφιστής Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ ήταν ένας από τους πρώτους (και από τους πιο επιτυχημένους) σκηνοθέτες που βγήκαν κατά τη διάρκεια της άνθησης του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου στη δεκαετία του 1990. Γεννημένος πριν από 54 χρόνια στο Χιούστον, ο Λινκλέιτερ ανέβαλε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Σαμ Χιούστον για να δουλέψει σε πετρελαιοπηγές στον Κόλπο του Μεξικού. Αργότερα επέστρεψε στο Τέξας, εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα της Πολιτείας, το Οστιν, και σιγά-σιγά βρήκε μια θέση στον κύκλο των κινηματογραφιστών της πόλης. Η πρώτη ταινία του είναι το «It’s Impossible to Learn to Plow by Reading Books» (1988), αλλά η ταινία που τον έκανε όνομα είναι το «Slacker» (1991), μια αξιοπερίεργη ματιά στη νεολαία της δεκαετίας του 1990 από την οποία έλειπε εντελώς η πλοκή, γεγονός που δεν την εμπόδισε να ακολουθήσει μια πολύ σημαντική φεστιβαλική πορεία.
Στο «Boyhood», το οποίο δεν είναι καθόλου απίθανο να φύγει το Σάββατο που μας έρχεται με κάποιο μεγάλο βραβείο, ο αγαπημένος ηθοποιός του Λινκλέιτερ, ο Ιθαν Χοκ υποδύεται τον ανώριμο πατέρα του Μέισον και η Πατρίτσια Αρκέτ τη μητέρα του. Ο Λινκλέιτερ πάντως ανήκει στα αγαπημένα παιδιά του συγκεκριμένου φεστιβάλ. Το «Πριν το ξημέρωμα» απέσπασε την Αργυρή Αρκτο σκηνοθεσίας, το «Πριν το ηλιοβασίλεμα» συμμετείχε στον διαγωνισμό και πέρυσι του δόθηκε η Berlinale Camera, ένα τιμητικό βραβείο για την προσφορά του στον κινηματογράφο.
HeliosPlus
