Ο πιο επικίνδυνος κωμικός στην Ευρώπη;

Μπορείς να δικάσεις μια χειρονομία, να απαγορεύσεις καλλιτεχνικές παραστάσεις και να κλείσεις τα σύνορά σου σε έναν κωμικό; Από ό,τι φαίνεται, μπορείς όταν έχεις απέναντί σου τον Ντιεντονέ, τον άνθρωπο που είναι κατά πολλούς ο πιο επικίνδυνος κωμικός στην Ευρώπη.

Από αυτή την εβδομάδα ο γάλλος περφόρμερ είναι ανεπιθύμητος στη Βρετανία, κατηγορούμενος για αντισημιτισμό, μετά την απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών στο Λονδίνο να του απαγορεύσει την είσοδο «για λόγους δημόσιας ασφάλειας και πολιτικής».

Ο Ντιεντονέ θα πήγαινε στη Βρετανία για να συμπαρασταθεί στον φίλο του γάλλο ποδοσφαιριστή της Γουέστ Χαμ Νικολά Ανελκά, ο οποίος αναμένεται να τιμωρηθεί με αποκλεισμό τουλάχιστον πέντε αγωνιστικών από το πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ για τη διαβόητη πλέον χειρονομία «κενέλ», τον αντισημιτικό χαιρετισμό με τον οποίο πανηγύρισε ένα γκολ.

Στη Γαλλία οι Αρχές έχουν απαγορεύσει πολλές φορές στον Ντιεντονέ να δώσει παραστάσεις λόγω του ρατσιστικού και αντισημιτικού κηρύγματός του.

Και όμως υπήρξε μια εποχή, πριν από περίπου μία δεκαετία, όταν ο Ντιεντονέ έκανε καυστική σάτιρα που δάγκωνε, γκρέμιζε φυλετικά στερεότυπα και πάνω απ’ όλα ήταν αστεία. Το ντουέτο του με τον εβραίο κωμικό Ελί Σεμούν έχει αφήσει εποχή.

Εκείνα τα χρόνια ο Ντιεντονέ –το πλήρες όνομα του οποίου είναι Ντιεντονέ Μ’μπαλά Μ’μπαλά –έκανε εκστρατεία κατά του ρατσισμού. Ο μπαμπάς του ήταν από το Καμερούν και «εγώ» έλεγε «είμαι ένας μαύρος που αρνείται να χορεύει καλύψο με μια μπανάνα στον κ***».

Σήμερα το γραφείο του εισαγγελέα του Παρισιού έχει ανοίξει μια προκαταρκτική έρευνα κατά του Ντιεντονέ για «υποκίνηση φυλετικού μίσους» –την πολλοστή του είδους της. Αρκετές έχουν οδηγήσει σε καταδίκες και πρόστιμα για υπόθαλψη μίσους κατά των Εβραίων.

Από τον Φάραχαν στον Ασαντ

Ο γάλλος υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς ερευνά τρόπους για να απαγορευθούν όλες οι δημόσιες εμφανίσεις του Ντιεντονέ ως πιθανή απειλή για τη δημόσια τάξη. Και οι δύο έρευνες απορρέουν από το ίδιο συμβάν.

Σε ένα πρόσφατο τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ ο 47χρονος Ντιεντονέ ακούστηκε να λέει για έναν γνωστό γαλλοεβραίο παρουσιαστή του ραδιοφώνου: «Οταν ακούω τον Πατρίκ Κοέν να μιλάει, σκέφτομαι θαλάμους αερίων. Κρίμα».

Και το περασμένο Σαββατοκύριακο ο Ανελκά «σύστησε» τον Ντιεντονέ σε ένα ευρύτερο ακροατήριο.

Η «κενέλ» («quenelle» σημαίνει γιουβαρλάκι στα γαλλικά και «δάχτυλο» στην αργκό) είναι μια προκλητική χειρονομία εμπνεύσεως του Ντιεντονέ. Το ένα χέρι είναι τεντωμένο προς το έδαφος και το άλλο πιάνει τον αντίθετο ώμο, σε έναν «αντίστροφο» ναζιστικό χαιρετισμό.

Ο Ντιεντονέ λέει ότι η «κενέλ» είναι απλώς ένα σύμβολο της λαϊκής εξέγερσης, μια «πράξη χειραφέτησης» κατά του «συστήματος».

Στις παραστάσεις του χρησιμοποιεί πάντα τη λέξη στην αργκό σαν «δάχτυλο» ή «πέος». Λέει, για παράδειγμα, ότι θέλει να χώσει την «κενέλ» του στην «έδρα» του σιωνισμού ή στην «*** τρύπα» του προέδρου Φρανσουά Ολάντ.

Ο Ντιεντονέ γεννήθηκε το 1966 στα νότια προάστια του Παρισιού. Ο πατέρας του ήταν από το Καμερούν, η μητέρα του Γαλλίδα από τη Βρετάνη. Είχε μια επιτυχημένη καριέρα ως ηθοποιός και κωμικός (συμπεριλαμβανομένης μιας εμφάνισης στην ταινία «Αστερίξ και Κλεοπάτρα»).

Ολα αυτά ως το 2004, όταν μεταμορφώθηκε από αντιρατσιστή κωμικό και κοινωνικό σχολιαστή σε μια γαλλική εκδοχή του Λούις Φάραχαν, του αντισημίτη μαύρου ηγέτη του Εθνους του Ισλάμ στις ΗΠΑ.

Η Αν-Σοφί Μερσιέ, δημοσιογράφος της τηλεόρασης που έγραψε βιβλίο για τον Ντιεντονέ, πιστεύει ότι η στροφή προς τον ακραίο αντισημιτισμό είναι μέρος μιας υπολογισμένης στρατηγικής. Λέει ότι ο Ντιεντονέ θέλει να γίνει πολιτικός ηγέτης των νεαρών μαύρων μουσουλμάνων της Γαλλίας.

Οπου βρεθεί κι όπου σταθεί, καταγγέλλει το πανίσχυρο «αμερικανο-σιωνιστικό σύστημα». Αυτό φταίει για όλα, λέει. Αλλά αρνείται τον χαρακτηρισμό «αντισημίτης». Δηλώνει απλώς «αντισιωνιστής», αν και έχει αποκαλέσει τις τελετές μνήμης για το Ολοκαύτωμα «πορνογραφία της μνήμης».

Διατηρεί δεσμούς με το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο και έχει κάνει κουμπάρο τον Ζαν-Μαρί Λεπέν που βάφτισε ένα από τα πέντε παιδιά του. Διακρίνεται επίσης από έναν φιλο-ιρανικό ισλαμισμό.

Η ταινία που κυκλοφόρησε το 2012 με τίτλο «Ο αντισημίτης» φέρεται να χρηματοδοτήθηκε με κεφάλαια προερχόμενα από το περιβάλλον του σκληροπυρηνικού τότε προέδρου του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Ο Ντιεντονέ έχει φιλικές σχέσεις με τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου και τον Μπασάρ αλ Ασαντ της Συρίας.

Δημοσιεύτηκε στο helios plus στις 7 Φεβρουαρίου 2014