Το γεγονός δεν είναι ότι η Ούτε Λέμπερ θα εμφανιστεί στην Ελλάδα αλλά ότι για μία ακόμη φορά κουβαλά στις αποσκευές της μια άκρως ενδιαφέρουσα πρόταση. Οσοι παρακολουθούν τη γερμανίδα ντίβα μέσα στα χρόνια έχουν απολαύσει το ταλέντο της στο μιούζικαλ και στον χορό αλλά κυρίως τα τελευταία χρόνια μέσα από τα εξαιρετικά αφιερώματα που έχει πραγματοποιήσει στα τραγούδια του Ζακ Μπρελ, του Ζακ Πρεβέρ, του Κουρτ Βάιλ αλλά και σε εκείνα της Εντίθ Πιαφ και της Μαρλένε Ντίτριχ μεταξύ πολλών άλλων. Αυτή τη φορά το σχέδιο είναι πιο φιλόδοξο, όχι μόνο γιατί καταπιάνεται με το έργο του χιλιανού νομπελίστα ποιητή Πάμπλο Νερούδα αλλά γιατί είναι εκείνη που τα μελοποιεί και δεν βολεύεται απλώς σε μια επανεκτέλεση ήδη μελοποιημένων ποιημάτων, ένα έργο αρκετά εύκολο για τις δυνατότητές της. Επιλέγει 11 ερωτικά ποιήματα και όχι πολιτικά, που«εξυμνούν την ερωτική λατρεία και φωτογραφίζουν με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο την απελπισία και όλα εκείνα τα σκοτεινά ένστικτα που προκαλεί η ερωτική απογοήτευση». Μια δουλειά που ηχογράφησε, κυκλοφορεί με τον τίτλο «The Love Poems of Pablo Neruda» και ταξιδεύει ήδη σε όλον τον πλανήτη.
Η παρουσία της Ούτε Λέμπερ επί σκηνής με ελάχιστες φυσιογνωμίες της showbiz μπορεί να συγκριθεί. Αρκούν ελάχιστα λεπτά για να αντιληφθείς μεμιάς το υπερτροφικό ταλέντο της. Ψηλόλιγνη, με τεράστια άκρα, σαν άλλη γυναίκα-αράχνη, αεικίνητη, εκπληκτική χορεύτρια, μοναδική ερμηνεύτρια και καλή ηθοποιός, σε μαγνητίζει όπως μόνο οι μεγάλοι σταρ ξέρουν να κάνουν. Μένει να την ακούσουμε στις νέες περιπέτειές της στο Gazarte την Πέμπτη.
Πώς αποφασίσατε να τραγουδήσετε Πάμπλο Νερούδα αυτή τη φορά;
«Τρία χρόνια πριν έπρεπε να μελοποιήσω 15 ποιήματα του Τσαρλς Μπουκόφσκι, μια μουσική και θεατρική εμπειρία και διαδικασία την οποία χάρηκα ιδιαιτέρως. Αυτή τη φορά, εμπνευσμένη και από το πρότζεκτ που έκανα για τον Αστορ Πιατσόλα και παρουσίασα σε όλον τον κόσμο, συνεργάστηκα με μουσικούς από τη Λατινική Αμερική και μου ήρθε η ιδέα μέσα από συζητήσεις να το κάνω. Το αποφάσισα για τον Νερούδα γιατί αγαπώ την κληρονομιά που άφησε ως πολιτικός, ως διπλωμάτης και ιδιαίτερα ως ποιητής. Στη μακρόχρονη μάχη του με τον φασισμό αναγκάστηκε να περάσει πολλά χρόνια στην εξορία σε Ευρώπη, Αργεντινή και Μεξικό. Είχε εντυπωσιακό πολιτισμικό διάλογο με τον κόσμο και στην ποίησή του εξέφραζε την ψυχή των θεμάτων που απασχολούσαν τον ίδιο, του υπαρξιακού πόνου και βεβαίως της αγάπης».
Γιατί τα ερωτικά ποιήματα;
«Αποφάσισα να επιλέξω τα ερωτικά ποιήματα συμπαγή όπως είναι, συναισθηματικά και διαλεκτικά. Είναι τέλεια για μελοποίηση γιατί ήδη κουβαλούν τη μουσική μέσα τους. Εχουν ρυθμό και φόρμα και οργή και σε ωθούν να τραγουδήσεις. Απόλαυσα να δημιουργώ φράσεις και μελωδίες και τη δομή τους στην αρμονία. Μερικώς συνεργάστηκα στις αρμονίες με τον αργεντινό φίλο μου Μαρσέλο Νίσινμαν, όπως και στη σύνθεση. Ηθελα να αφιερώσω αυτή τη μουσική στην εμπειρία μου από το chanson με τον καλύτερο τρόπο που ήξερα. Τα μαργαριτάρια των Ζακ Μπρελ, Εντίθ Πιάφ, Κουρτ Βάιλ και Αστορ Πιατσόλα με ενέπνευσαν. Λάτρεψα αυτή τη δουλειά απίστευτα, τόσο που ήθελα να γίνει ένα από τα ομορφότερα πρότζεκτ της καρδιάς μου. Το ηχογράφησα και έκανα την παραγωγή στη Νέα Υόρκη και το έχω παρουσιάσει ως τώρα μόνο στο Λονδίνο, στην Ιταλία και στην Αυστραλία. Χαίρομαι που η επιτυχία του CD ήταν άμεση. Αλλωστε πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Ο Νερούδα ήταν νομπελίστας και το κοινό τον λατρεύει».
Ηταν δύσκολο να επιλέξετε τη σωστή μουσική για έναν ποιητή σαν κι αυτόν;
«Ηταν μια φυσική και ενστικτώδης διαδικασία η εύρεση της σωστής μουσικής. Κάθε ποίημα έχει το δικό του ταμπεραμέντο. Μαζί με τον φυσικό ρυθμό του κειμένου έρχεται και η ευαισθησία της μελωδίας. Το χάρηκα με την καρδιά μου να δημιουργώ τα φωνητικά και τις μελωδίες, ως φυσική αντίδραση στις αρμονίες και στους στίχους».
Χρειάζεται η τέχνη να είναι πολιτική;
«Φυσικά και δεν χρειάζεται να είναι. Επέλεξα όμως τα απολύτως μη πολιτικά και παγκόσμια ερωτικά ποιήματά του. Αλλά η πολιτική δίνει στην τέχνη μια πιο δυνατή διάσταση. Μια απλή πνευματική διάσταση εμπεριέχει ένα υπέροχο μήνυμα επίσης. Είναι σχεδόν υπερβατική εμπειρία να λες αυτές τις ιστορίες για τη ζωή, την αγάπη, την απώλεια και τον πόνο στη σκηνή. Το βρίσκω μαγικό να αισθάνομαι όλη αυτή την ενέργεια του κοινού από κάτω και είναι μια δυνατή εμπειρία αλήθειας και ψυχής. Μου αρέσει πολύ να βρίσκομαι στη σκηνή και πλέον με ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι ήσυχες στιγμές και η πνευματικότητα που έχουν».
Το βρίσκετε δύσκολο να εκφράζεστε στα ισπανικά όπως κάνετε εδώ;
«Λατρεύω να τραγουδώ στα ισπανικά. Είναι μια εξαιρετικά γήινη γλώσσα για τη μουσική. Δεν τη μιλώ με ευφράδεια αλλά παίρνω θάρρος τραγουδώντας την».
Νιώθετε περισσότερο απελευθερωμένη όταν παρουσιάζετε δικά σας τραγούδια ή όχι;
«Το λατρεύω το ίδιο. Ισως η προσέγγιση να είναι λιγότερο θεατρική αλλά πιο άμεση και γεμάτη αλήθεια».
Θα θέλατε να κάνετε μιούζικαλ ξανά;
«Ισως μια μέρα… Αλλά δεν μου αρέσει να παίζω οκτώ φορές την εβδομάδα. Με σκοτώνει».
Θα σας ενδιέφερε να κάνετε ξανά μια δουλειά σαν το «Punishing Kiss»;
«Αυτές τις ημέρες ακούω όλο και περισσότερο το «Punishing Kiss». Προτιμώ όμως να γράφω τα δικά μου τραγούδια. Θα με ενδιέφερε όμως –γιατί όχι; –μια δουλειά με συνεργασίες με την ανεξάρτητη σκηνή του ροκ».
Η φωνή σας ακούγεται καλύτερη από ποτέ όπως ακούω στο νέο CD σας…
«Ευχαριστώ πολύ. Η φωνή είναι ένα όργανο μονίμως σε εξέλιξη. Αντιδρά στην περιπέτεια και στη μουσική ελευθερία. Μου αρέσει η έκταση που έχει η φωνή μου. Εχει τόσο πολλές πλευρές και διαθέσεις. Αλλά μεγαλώνοντας μπορεί να κουραστεί από τα συνεχή ταξίδια και την έλλειψη ύπνου».
Τι θα παρουσιάσετε στην Αθήνα αυτή τη φορά;
«Φυσικά τη νέα δουλειά για τον Νερούδα αλλά και μικρούς θησαυρούς από το ρεπερτόριο των Βάιλ, Πιάφ και Μπρελ».
«Σε αυτή την ηλικία ορίζω τον εαυτό μου ως τραγουδίστρια, συνθέτρια, περφόρμερ, οργανίστρια με όργανο τη φωνή και με παρελθόν στον χορό. Ολα δένουν με έναν φυσικό τρόπο και τελικώς το αποτέλεσμα είναι αυτό που φαίνεται στη σκηνή. Ζω το όνειρό μου ως έχει, ως μια πραγματικότητα που κουβαλά μεγάλο βάρος και που μέσα στα χρόνια ζυμώθηκε μέσα από συμβιβασμούς και πολλή δουλειά. Απαιτήθηκε απόλυτη αφοσίωση και χρόνια σκληρής δουλειάς για την καλλιτεχνική εξέλιξή μου. Επίσης είμαι μια τραγουδίστρια με βαθιές ρίζες στο ευρωπαϊκό και γερμανικό ρεπερτόριο, μια θεατρική περφόρμερ όλων των αποχρώσεων, συμπεριλαμβανομένων του χορού και του δράματος, αλλά κατά βάθος είμαι μια τραγουδίστρια, μια συνθέτρια που προσπαθεί να δώσει συνέχεια στο είδος και να δημιουργήσει τον δικό της χώρο σε αυτό».
πότε & πού:
6 Φεβρουαρίου στο Gazarte (Βουτάδων 32-34, Γκάζι, στάση Κεραμεικός). Ωρα έναρξης: 21.00. Τιμές εισιτηρίων: Προπώληση: A’ ζώνη: €60 | Β’ ζώνη: €45 | Ορθιοι: €25.Ταμείο: A’ ζώνη: €65 | Β’ ζώνη: €50 | Ορθιοι: €30.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
