Ο Ευρωπαίος κ. Τσίπρας

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρας αυτόν τον καιρό έχει το βλέμμα στραμμένο στην Ευρώπη. Αποδίδει εξαιρετική σημασία στις προσεχείς ευρωεκλογές, ο ίδιος αισθάνεται μεγάλη τιμή που τα «αδελφά» αριστερά κόμματα τον έχρισαν υποψήφιο πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και ακούει με ικανοποίηση τα ενωτικά σήματα και τα μηνύματα που έρχονται από την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία και αλλού.

Πρόσφατα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μετέβησαν στη Ρώμη, όπου είχαν συναντήσεις με εκπροσώπους αριστερών κομμάτων και κοινωνικών οργανώσεων, σε μια προσπάθεια να συντονισθούν κινήσεις που επιθυμούν να εκφρασθούν με κοινό ψηφοδέλτιο, το οποίο θα υποστηρίζει την ευρωπαϊκή διεκδίκηση του κ. Τσίπρα.

Οι συνεργάτες του δηλώνουν ενθουσιασμένοι από την υποδοχή που βρίσκει η υποψηφιότητα Τσίπρα στα ευρωπαϊκά αριστερά κόμματα και κοινωνικά δίκτυα.

Θέλει αλλαγή των συσχετισμών

Μεταφέρουν χαρακτηριστικά ότι διαμορφώνεται «ένας μύθος» γύρω από αυτή τη διεκδίκηση και στη βάση της μπορεί να συγκροτηθεί μια συμμαχία υποστήριξης της Ελλάδας.

Ο ίδιος τα ακούει με προσοχή, αλλά είναι φανερό ότι επιζητεί νομιμοποίηση και αναγνωρισιμότητα εκτός Ελλάδας.

Γενικώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσβλέπει στην αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη και επενδύει στις δυνατότητες της πολιτικής κόντρα στον επικρατήσαντα τα τελευταία χρόνια ευρωπαϊκό «οικονομισμό».

Πιστεύει ότι οι πολιτικές ευρωπαϊκές ελίτ είναι εγκλωβισμένες σε ατελή σχήματα οικονομικής πολιτικής, τα οποία, πέραν του ότι δεν αποδίδουν, απέχουν μίλια από τις αγωνίες των ευρωπαϊκών λαών και ουδένα πια ενθουσιάζουν τα κελεύσματα της Μέρκελ, του Ολι Ρεν και των άλλων γραφειοκρατών των Βρυξελλών.

Στις ιδιαίτερες συνομιλίες του ο κ. Τσίπρας δεν κρύβει την ελπίδα του ότι οι συσχετισμοί στην Ευρώπη θα αλλάξουν και ότι βαθμιαία η κρίση θα ξαναφέρει τις κοινωνίες και τους πολίτες στο προσκήνιο.

Θεωρεί ότι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο είναι απαξιωμένο στη συνείδηση των λαών και ακόμη ότι έχει καταστεί μη υπερασπίσιμο, γιατί απλούστατα υπηρετεί μόνο προνομιούχες κάστες και ελίτ.

Υπό αυτή την έννοια, επιμένει πως είναι θέμα χρόνου η μαζική αμφισβήτησή του σε ολόκληρη τη Γηραιά Ηπειρο.

Αυτή είναι η εδραία πεποίθησή του, σε αυτήν επενδύει και με αυτήν πορεύεται τόσο στην ευρωπαϊκή του διεκδίκηση όσο και στην ελληνική. Και στη βάση αυτής της αντίληψης ο ίδιος πιστεύει ότι εκπροσωπεί καλύτερα το γενικότερο συμφέρον των ευρωπαϊκών λαών, αλλά και συνολικά του ευρωπαϊκού ιδεώδους, όπως επικράτησε στα μεταπολεμικά χρόνια με άξονα την αλληλεγγύη και την κοινωνική συνοχή.

Ο κ. Τσίπρας συμφωνεί ότι η Ευρώπη αποτελεί το ευγενέστερο μεταπολεμικό πολιτικό οικοδόμημα στον κόσμο και όταν ερωτάται σχετικά υπερθεματίζει και αναφέρει χαρακτηριστικά το παράδειγμα του Στρασβούργου, της γαλλογερμανικής πόλης που επί 100 χρόνια αποτέλεσε θέατρο πολέμου και σήμερα έχει αναγορευθεί σε σύμβολο της ευρωπαϊκής ειρηνικής ζωής.

Με άλλα λόγια δείχνει να πιστεύει στην ευρωπαϊκή επιλογή και σε εκείνη της ευρωζώνης επίσης. Δεν μπαίνει καν στη συζήτηση μιας ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ.

Οσοι συνομιλούν μαζί του γνωρίζουν ότι δεν διανοείται στις παρούσες συνθήκες να σκεφθεί λύσεις για την Ελλάδα εκτός της ευρωζώνης. Αντιλαμβάνεται ότι αυτές θα έχουν τεράστιο κόστος και τις απορρίπτει κατηγορηματικά.

Οι συνομιλητές του αντιλαμβάνονται επίσης ότι δεν είναι στις προθέσεις του να αρνηθεί τις υποχρεώσεις της χώρας. Ούτε και απορρίπτει την ανάγκη η κυβέρνησή του να κινηθεί στη γραμμή των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, εξηγώντας πάντα ότι θα χρησιμοποιήσει άλλα μέσα και άλλα εργαλεία οικονομικής πολιτικής προκειμένου να επιτύχει τη δημοσιονομική εξυγίανση και σταθερότητα.

«Ξέρουμε τους περιορισμούς, όπως ξέρουμε και τις δυνατότητες της πολιτικής» λέει χαρακτηριστικά. Και προσθέτει ότι «η διεκδίκησή μας για μια άλλη πολιτική έχει βάση, δεν είναι στον αέρα, μπορεί να βρει υποστηρικτές και μην ξεχνάμε ότι τα πάντα κινούνται και εξελίσσονται». «Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, θα επιδράσει στα πράγματα, θα ασκήσει πίεση ακόμη και σε χώρες και σε κυβερνήσεις που ως τώρα εμφανίζονται άκαμπτες».

Οι δυνατότητες διαπραγμάτευσης

Ηδη αισθάνεται, εν όψει της μάχης των ευρωεκλογών, ότι έχει δυνατότητες διαπραγμάτευσης. Η προσέγγιση που επιχειρεί η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατική ομάδα προς τον ίδιο και το κόμμα της ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι ενδεικτική της διαφαινόμενης αλλαγής των συσχετισμών, αλλά και των διαπραγματευτικών ευκαιριών που μπορεί να διαμορφώσει ενδεχόμενη πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα.

Αλλωστε, όπως σημειώνει χαριτολογώντας, «οι προτάσεις μας για το ελληνικό χρέος υιοθετούνται σιγά-σιγά από τους περισσότερους, σε σημείο που σκέφτομαι ότι δεν έχω να πω τίποτε πιο ριζοσπαστικό…».

Αλλά και πέραν αυτών αποδίδει εξαιρετική σημασία στη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας. Ο ίδιος γνωρίζει ή καλύτερα θέλει να πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι ένας κρίσιμος κρίκος στο γεωπολιτικό παιχνίδι τόσο για τους Γερμανούς, όπως και για τους Αμερικανούς. Στις συζητήσεις του επισημαίνει ότι η Ελλάδα και το Ιράν έχουν αναδειχθεί από τις κρισιμότερες χώρες στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, γεγονός που δεν μπορεί να περνά απαρατήρητο.

Ουσιαστικά ο κ. Τσίπρας αναδεικνύει την πολιτική ως αντίβαρο στις αιτιάσεις εκείνων που πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι θα αποκλείσουν ή θα απομονώσουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Αντιθέτως πιστεύει ότι το εργαλείο της πολιτικής είναι κρίσιμο και έως τώρα αναξιοποίητο. Ο ίδιος άλλωστε δεν κηρύσσει επανάσταση. Την καταστροφή της χώρας –δηλώνει –θέλει να σταματήσει και εκτιμά ότι ο ελληνικός λαός θα του δώσει τη νίκη και τη δύναμη να αναδείξει πλευρές και δυνατότητες της πολιτικής που έχουν ακυρωθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Ουσιαστικά υπολογίζει ότι θα μπορέσει να διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο διαπραγμάτευσης με τους εταίρους στην Ευρώπη και ότι θα ευνοηθεί προς την κατεύθυνση αυτή από τις πολιτικές μετατοπίσεις που θα καταγραφούν στις ευρωεκλογές.

Οσον αφορά το εσωτερικό μέτωπο πιστεύει ακράδαντα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα και ότι «έρχεται ο καιρός που η Αριστερά θα κυβερνήσει».

Ωστόσο δεν υποτιμά τις εσωτερικές δυνάμεις, πολιτικές και οικονομικές, παρ’ ότι, όπως επισημαίνει, αυτή τη στιγμή είναι κλονισμένες και φθαρμένες από τα σκάνδαλα και την κοινωνική καταστροφή που οι πολιτικές τους έχουν επιφέρει.

Ο κ. Τσίπρας δεν αντιμετωπίζει τον κ. Σαμαρά ως αναχωρητή. Αντιθέτως πιστεύει ότι θα δώσει μάχη μέχρι τέλους και θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να διατηρήσει τη θέση του. Δεν αποκλείει πολιτικούς, εκλογικούς ή άλλους αιφνιδιασμούς, ούτε υποτιμά τη βοήθεια που θα έχει από επιχειρηματίες, οικονομικά συμφέροντα και βεβαίως από τους ξένους. Η Μέρκελ, λέει χαρακτηριστικά, θα του δώσει κάτι ως τις ευρωεκλογές, αλλά επιμένει ότι η φθορά της κυβέρνησης είναι τόσο μεγάλη που τίποτε δεν μπορεί να στερήσει τη νίκη από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οπως και να έχει, ο κ. Τσίπρας προετοιμάζεται διά παν ενδεχόμενο και κινείται αναλόγως.

«Ηλθε ο καιρός να αλλάξουμε»

Ταξιδεύει στο εξωτερικό, συνομιλεί με πολλούς στο εσωτερικό, προσεγγίζει και προσεγγίζεται. Και εκείνο που διεκδικεί είναι την αποτίναξη του φόβου που αρκετοί καλλιεργούν απέναντι σε μια ριζοσπαστική, αλλά και μαζί ρεαλιστική Αριστερά, η οποία σε πρώτη φάση αρκείται στην αποτροπή της συντελούμενης κοινωνικής καταστροφής.

«Αν δεν μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας βασικά αγαθά, όταν αρνιόμαστε εμβόλια, θέρμανση, φαγητό και εκπαίδευση, τότε τι νόημα έχει να ασχολούμαστε με την πολιτική;» διερωτάται ο κ. Τσίπρας.

«Ηλθε ο καιρός να αλλάξουμε και εδώ και στην Ευρώπη» λέει αποφασιστικά και δείχνει να πιστεύει βαθιά ότι «ζούμε σε ιδρυτική εποχή, σε εποχή μεγάλων αλλαγών» στην οποία φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσουν ο ίδιος και το κόμμα του. Μένει να επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις του.