«Κάθε Σαββατοκύριακο ο εργαζόμενος πατέρας Μπάμπης Παπαδάκης με τα παιδιά του Δώρα και Γιάννη πηγαίνει για κάμπινγκ. Αυτή τη φορά όμως του έχει πάρει την αγαπημένη του θέση ο κ. Νουριάν με τον γιο του Πιρούζ. Μεγάλο πρόβλημα! Μπορούν τώρα οι δυο μπαμπάδες να περάσουν καλά μαζί; Μπορούν τα παιδιά τους να παίξουν και να διασκεδάσουν παρέα; Και πώς θα μάθουν στη μικρή Πακιστανή που καθαρίζει το κάμπινγκ να ονειρεύεται στα ελληνικά; Μα δεν μιλούν την ίδια γλώσσα. Πώς θα συνεννοηθούν; Την απάντηση δίνουν για δεύτερη συνεχή χρονιά επιτυχίας τα ίδια τα παιδιά!».
Αυτή είναι η υπόθεση της παιδικής παράστασης «Μια γιορτή στου Νουριάν» του Βόλκερ Λούντβιχ από το θέατρο Πορεία, μιας παράστασης πέρα από προκαταλήψεις και ρατσιστικές συμπεριφορές η οποία φέρνει στο επίκεντρο της ζωής τα ίδια τα παιδιά, τα οποία είναι αυτά που μπορούν να δώσουν μια ουσιαστική λύση στη σημερινή εποχή. Την ιδιαίτερη αυτή παράσταση είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το πρωινό της Παρασκευής 60 μαθητές του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) των φυλακών Κορυδαλλού μαζί με τους διδάσκοντες και 20 συμμετέχοντες του προγράμματος απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου.
«Το σχολείο μας είναι ένας πολυπολιτισμικός και αντιρατσιστικός χώρος. Οπου μαθαίνουμε στους μαθητές μας ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι μεταξύ μας ανεξάρτητα από τη χώρα όπου έχουμε γεννηθεί, το χρώμα και τη θρησκεία μας» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» ο διευθυντής του σχολείου δεύτερης ευκαιρίας κ. Γιώργος Ζουγανέλης. «Το μήνυμα της συγκεκριμένης παράστασης ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση του στόχου του σχολείου μας» υπογραμμίζει.
Σήμερα στο ΣΔΕ Κορυδαλλού φοιτούν 70 μαθητές ηλικίας 21-48 ετών και έξι διαφορετικών εθνοτήτων εκ των 79 συνολικών εθνοτήτων που βρίσκονται σήμερα έγκλειστοι στο σωφρονιστικό ίδρυμα.
«Η υποδοχή που μας έκαναν οι κρατούμενοι ήταν πολύ θερμή. Βοήθησαν να στήσουμε το σκηνικό και να φτιαχτεί ο χώρος με μεγάλη προθυμία. Είχαν την ίδια θετική ανταπόκριση και αντίδραση με τα παιδιά που έρχονται κάθε Κυριακή στο θέατρο Πορεία» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης της παράστασης κ. Βασίλης Κουκαλάνι, εξηγώντας: «Η παράσταση είχε τρομερή απήχηση και προκάλεσε μια γνήσια και αυθόρμητη συμμετοχή και συγκίνηση στο κοινό. Η κωμωδία αυτή με θέμα τον ρατσισμό, τις προκαταλήψεις και την πολιτισμική συμφιλίωση εμψύχωσε βαθύτατα τους κρατουμένους αλλά και τους εκπαιδευτικούς τους».
Ευχές στα περσικά
Κατά τη διάρκεια της παράστασης μάλιστα, όπου ο κ. Νουριάν και ο γιος του Πιρούζ μιλούν στα περσικά, μερικοί περσέφωνοι μαθητές-θεατές τούς απηύθυναν ευχές και ευχαριστίες, όπως «τι όμορφα που τα λες», «να είσαι πάντα καλά» και «να ζήσεις, φίλε», αντίδραση η οποία συγκίνησε ιδιαίτερα τους συντελεστές.
Στο σχολείο όλοι είμαστε ένα, ενώ στην πτέρυγα διαφορετικοί
Οι συνθήκες μεταξύ των κρατουμένων είναι εντελώς διαφορετικές όταν βρίσκονται στις αίθουσες διδασκαλίας από ό,τι όταν επιστρέφουν στις πτέρυγες. Οπως εξηγεί ο Γκέντι από την Αλβανία, «είναι μεγάλο κατόρθωμα που ερχόμαστε στο σχολείο. Μαθαίνουμε για τα λάθη που έχουμε κάνει και μας έφεραν εδώ. Στο σχολείο μαθαίνουμε να είμαστε όλοι ένα και το έχουμε καταφέρει. Οταν επιστρέφουμε στις πτέρυγες, πάμε πατριωτικά ανεξάρτητα αν ο συμπατριώτης μας έχει άδικο. Σε κάνει και το κλίμα της φυλακής να συμπεριφέρεσαι έτσι θες, δεν θες».
«Το έργο μάς δίδαξε πως πρέπει να υπάρχει κατανόηση και αλληλοβοήθεια μεταξύ μας και όχι ρατσισμός» δηλώνει μιλώντας στο «Βήμα» ο Ηλίας, κρατούμενος των φυλακών, ο οποίος είχε λάβει μέρος και στη χριστουγεννιάτικη παράσταση που ανέβασε το σχολείο με τίτλο «Ο Αγιος Βασίλης συλλαμβάνεται». Οπως μάλιστα σχολιάζει και ο ίδιος χαριτολογώντας, «εγώ έκανα τον Αγιο Βασίλη, οπότε με συνέλαβαν για δεύτερη φορά», ενώ συμπληρώνει πως μέσα από αυτή την ευχάριστη εμπειρία της θεατρικής παράστασης του γεννήθηκε η επιθυμία να ασχοληθεί με τον χώρο του θεάτρου.
Παρ’ όλο που η θεματική του μοιάζει δύσκολη και φορτισμένη για την ελληνική κοινωνία, πόσω μάλλον μέσα στην κοινωνία της φυλακής, μια και πρόκειται για ένα έργο βαθιά ανθρώπινο, οι συντελεστές της παράστασης φαίνεται να μην είχαν αμφιβολία για τη θετική ανταπόκριση του κοινού.
«Δεν είχα από την αρχή καμία επιφύλαξη ή φόβο για το αν θα λειτουργήσει αυτή η «παιδική» παράσταση στις φυλακές ή αν θα υπάρχουν αντιδράσεις. Ημουν βέβαιος πως θα έχει την αποδοχή και τον ενθουσιασμό των κρατουμένων, μια και φέρνει στο προσκήνιο τα παιδιά που με την αυθόρμητη απλή λογική τους γελοιοποιούν και ξεμπροστιάζουν τις προκαταλήψεις και τον ρατσισμό των μεγάλων» εξηγεί ο κ. Κουκαλάνι.
«Είναι δηλαδή ένα έργο που τάσσεται κατ’ εξοχήν με τον αδύναμο απέναντι στον ισχυρό και δείχνει πως τα παιδιά με το χιούμορ τους και τη διαλεκτική τους περιγελάνε τους ενήλικες και δίνουν λύσεις στα πιο σύνθετα κοινωνικά ζητήματα και παρεξηγήσεις. Πιστεύω πως οι φυλακισμένοι βρίσκουν μια πολύ αυθόρμητη ταύτιση με την πρωτοβουλία των παιδιών του έργου, μια και είναι κι εκείνοι υπό μιας μορφής κηδεμονία αλλά και καταπίεση» συμπληρώνει ο κ. Κουκαλάνι.
Η παράσταση «Μια γιορτή στου Νουριάν», μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε πέρυσι και την απήχησή της σε όλες τις ηλικίες, ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Πορεία κάθε Κυριακή στις 12.00. Την παράσταση σκηνοθετούν οι Παντελής Δεντάκης και Βασίλης Κουκαλάνι (κ. Νουριάν), ο οποίος πρωταγωνιστεί μαζί με τους Ηρώ Μπέζου (Δώρα), Πέτρο Σπυρόπουλο (Πιρούζ), Γιώργο Δάμπαση (Μπάμπης Παπαδάκης), Μιχάλη Τιτόπουλο (Γιάννης) και την Πολυξένη Ακλίδη (Αϊσέ). Τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελήθηκαν η Αλεξάνδρα Σιάφκου και ο Αριστοτέλης Καρανάνος, τους φωτισμούς ο Αλέκος Αναστασίου, τη μουσική ο Κώστας Νικολόπουλος και το τραγούδι τέλους, το οποίο συγκίνησε τους μαθητές του Κορυδαλλού, είναι των Active Member.
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 10 Ιανουαρίου 2014
HeliosPlus
