«Η συμμετοχή του κόσμου δείχνει ότι το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς δεν γίνεται στο κενό» επισημαίνει ο 32χρονος οικονομολόγος κ. Πασχ. Αγανίδης, από τους κεντρικούς ομιλητές της εκδήλωσης των «58» στο Ακροπόλ. «Η Κεντροαριστερά είναι αδύναμη χωρίς κοινωνική αναφορά στη νέα γενιά» επισημαίνει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα». «Μπορεί να ζητήσει από τους νέους να την προσέξουν ξανά, αν το εγχείρημα «ενσαρκώσει» την ανανέωση, την εμπιστοσύνη και ένα νέο δημόσιο ήθος. Κάποιοι επενδύουν στον φόβο των νέων, άλλοι στον θυμό τους, εμείς στη σκέψη και στο ταλέντο τους» προσθέτει. Ο κ. Αγανίδης απαντά και στην κριτική ότι η κίνηση των «58» είναι μια κίνηση «από τα πάνω». Η Δημοκρατική Παράταξη, σημειώνει, δεν ήταν ποτέ κίνημα των πεφωτισμένων μεταρρυθμιστών και των ελίτ, αλλά κοινωνικό κίνημα δίκαιων αλλαγών και προόδου.
Σας αιφνιδίασε η προσέλευση του κόσμου στην κεντρική εκδήλωση των «58» όπου ήσασταν ομιλητής; Τι σημαίνει ότι τόσο πολλοί άνθρωποι έδειξαν ότι επιθυμούν να πάνε αντίθετα στο ρεύμα και να στηρίξουν μια παράταξη που έμοιαζε να έχει κονιορτοποιηθεί;
«Η συμμετοχή του κόσμου, που αναμενόταν μεγάλη αλλά μάλλον ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες, δείχνει ότι το εγχείρημα για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς έχει κοινωνική αναφορά, δεν γίνεται στο κενό. Η χθεσινή εκδήλωση ήταν μία πραγματική αποτύπωση των αποτελεσμάτων πρόσφατων ερευνών, αλλά και της διαίσθησης πολλών ανθρώπων ότι υπάρχει μία ουσιαστικά ανεκπροσώπητη κοινωνική πλειοψηφία με ισχυρή «αίσθηση του ανήκειν» στον ευρύτερο χώρο της Δημοκρατικής Παράταξης. Το κοινωνικό αίτημα για μία νέα, διευρυμένη, ανοιχτή και μαζική Κεντροαριστερά είναι απαραίτητο να βρει πολιτική έκφραση».
Στην ομιλία σας ομολογήσατε ότι η φορά των πραγμάτων δεν είναι με το μέρος της Κεντροαριστεράς. Πώς θα πείσετε ότι φέρνετε το καινούργιο όταν οι νέοι δεν έχουν καθοριστική παρουσία στο εγχείρημα;
«Η αισιοδοξία πρέπει να συνοδεύεται από αυτοσυγκράτηση και αίσθηση της στιγμής. Είμαστε μέσα στην κρίση. Οι άνθρωποι αγωνιούν για τη ζωή τους. Πιστεύω όμως ότι η φορά των πραγμάτων μπορεί να αλλάξει. Αρκεί με πειστικό τρόπο οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς να κάνουν κτήμα της κοινωνίας τις μεγάλες αναδιανομές πόρων, βαρών και ευκαιριών προς όφελος όσων πριν από την κρίση ήταν οι «outsiders» του συστήματος και μέσα στην κρίση έγιναν τα γρήγορα και βολικά θύματα της προσαρμογής. Αυτό η συντηρητική Δεξιά δεν μπορεί να το εκφράσει, ενώ η Αριστερά συστηματικά αγνοεί. Η Κεντροαριστερά είναι αδύναμη χωρίς κοινωνική αναφορά στη νέα γενιά. Μπορεί να ζητήσει από τους νέους να την προσέξουν ξανά, αν το εγχείρημα ενσαρκώσει την ανανέωση, την εμπιστοσύνη και ένα νέο δημόσιο ήθος. Οπως είπα και στην ομιλία μου, κάποιοι επενδύουν στον φόβο των νέων, άλλοι στον θυμό τους, εμείς στη σκέψη και στο ταλέντο τους».
Συμμερίζεστε την άποψη ότι το ΠαΣοΚ και η ΔΗΜΑΡ πρέπει να αυτοδιαλυθούν για να προκύψει ο νέος φορέας ή ότι οι «58» θα πρέπει να μετεξελιχθούν σε κόμμα;
«Θα μπορούσα να σας περιγράψω ιδανικές συνθήκες, όπου τα πράγματα εξελίσσονται γραμμικά και όπως ο καθένας τα οραματίζεται, όπου το νέο θα προκύπτει αυθόρμητα και θα σαρώνει το παλιό. Η μανιχαϊστική συζήτηση παλιού-νέου δεν θα μας οδηγήσει πουθενά. Η ανάγκη για αλλαγή και η δίψα για το καινούργιο πρέπει να συμβιβάζεται με μία αίσθηση των στιγμών, των πραγματικών ιστορικών και πολιτικών μεγεθών, των κοινωνικών αναφορών που έχει κάθε πολιτικός φορέας και τον ρόλο του στην έξοδο της χώρας από την κρίση. Η πρωτοβουλία των 58 είναι ξεκάθαρη ως προς αυτό. Εχει μεγάλη αξία αυτή η πρωτοβουλία να συγκινήσει τα κόμματα και μέσα από τη συνεργασία να λειτουργήσει ως δύναμη αλλαγής σε σκέψεις, ιδέες και πρόσωπα».
Τι απαντάτε στην κριτική που ασκείται ότι οι «58» είναι ένα κίνημα κορυφής που δεν έχει καταφέρει να προκαλέσει το ενδιαφέρον της κοινωνίας;
«Η χώρα μας, επί της ουσίας, βρίσκεται εδώ και 10 χρόνια σε κρίση. Το ενδιαφέρον για την πολιτική έχει υποχωρήσει. Οι λέξεις έχουν πληθωριστεί και έχουν χάσει την αξία τους. Η κοινωνία μπορεί να ταρακουνηθεί θετικά μετά από μία πρωτοβουλία από τα πάνω. Αλλά για να πάμε ένα βήμα πιο πέρα, χρειάζεται κοινωνικοποίηση της προσπάθειας. Η Δημοκρατική Παράταξη δεν ήταν ποτέ κίνημα των πεφωτισμένων μεταρρυθμιστών και των ελίτ, αλλά κοινωνικό κίνημα δίκαιων αλλαγών και προόδου».
Τελικώς, τι θα γίνει με το ΠαΣοΚ; Θα το σώσετε, θα το τορπιλίσετε, θα το μετεξελίξετε; Υπάρχει ο ορίζοντας των ευρωεκλογών αλλά πώς θα διατηρηθεί η δυναμική του εγχειρήματος μέχρι τότε;
«Το εγχείρημα ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς είναι μία συλλογική προσπάθεια ενότητας, συνεργασίας και ανανέωσης που μπορεί να αποτυπωθεί σε μία πολιτική και εκλογική συνεργασία εν όψει των ευρωεκλογών. Το ΠαΣοΚ είναι ο ιστορικός εκφραστής του χώρου και αυτονόητα έχει σημαντικό ρόλο. Η πραγματική συνεργασία που ο κόσμος ζητεί από τον χώρο, χωρίς περιστροφές γύρω από «μικρά» θέματα μπορεί να βγάλει από όλους τον καλύτερο εαυτό, ώστε να γίνει κάτι καλό και να στεφθεί με επιτυχία αυτή η προσπάθεια. Η πρόσκληση απευθύνεται σε όλους».
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 10 Δεκεμβρίου 2013
HeliosPlus
