Οι έμμεσοι φόροι υστερούν στο πρώτο δεκάμηνο: τα προυπολογισμένα έσοδα ξεφεύγουν με το πετρέλαιο να είναι όπως και τα λαθραία τσιγάρα το πιο μεγάλο πρόβλημα. Δεν είναι παράξενο: το είδαμε και πέρισυ και τώρα θα είναι ακόμα χειρότερο. Παράξενο για ορισμένους είναι το γεγονός ότι η τρόικα επιμένει σε (και η κυβέρνηση υπηρετεί) ένα μέτρο που αποδεδειγμένα μειώνει τα έσοδα ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί και πολύ σοβαρό κοινωνικό, ακόμα και περιβαλλοντικό πρόβλημα και ανεβάζει κάθετα την ένταση.
Ομως, στο βάθος, κι αυτό δεν είναι παράδοξο: οφείλεται στο γεγονός – και το καθρευτίζει πλήρως – ότι το ελληνικό πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο και προσανατολισμένο αποκλειστικά και μόνο στη λογική που εξυπηρετεί όχι την ελληνική οικονομία και την απαραίτηση πράγματι αλλαγή της, αλλά σε ένα συνδιασμό εξυπηρέτησης των δανειστών με την υπεραύξηση του ελληνικού χρέους και πλήρους ελέγχου της χώρας από τους εκείνους.
Αυτό φαίνεται και από ορισμένα άλλα δεδομένα: λ.χ., ο ελεγκτικός μηχανισμός του ΣΔΟΕ, που θα μπορούσε να αποτελεί από μόνος του αφενός μία σοβαρή πηγή εσόδων για το δημόσιο και, αφετέρου, να συμβάλλει αποφασιστικά στην εξυειγίανση του συστήματος, στην πραγματικότητα είναι υποστελεχομένος σε βαθμό πραγματικής υπονόμευσης του έργου του: τόσα χρόνια δεν κατάλαβαν ότι πρέπει να τον στελεχώσουν με ότι καλύτερο;…
Ταυτόχρονα, να μην ξεχνά κανείς ότι στην Ελλάδα που ελέγχεται πλήρως από τους Γερμανούς, ουδεμία επένδυσή τους έχει γίνει, παρά τα παραμύθια που λέγανε επί χρόνια τόσο στο Βερολίνο όσο και στην Αθήνα οι κυβερνητικοί συνομιλητές τους. Θυμάται λ.χ. Κανείς σήμερα πόσες ώρες, συζητήσεις και δράσεις… δημοσιών σχέσεων δαπανήθηκαν για τα ζητήματα ηλιακής και αιολικής ενέργειας με τους “φίλους” μας τους Γερμανούς; Αποτέλεσμα; Μηδέν! Ο… αείμνηστος πολιτικά αντικαγκελάριος Ρέσλερ εξόντωσε το ενδεχόμενο να προχωρήσουν τέτοιου είδους επενδύσεις στην Ελλάδα. Το μόνο που έχουμε δει από τις μεγαλύτερες κυρίως γερμανικές εταιρίες στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια, είναι διαφθορά, αξιοποίηση του κράτους ως πελάτη και μεγάλα σκάνδαλα…
Το άλλο που φαίνεται ότι εκκολλάπτεται σήμερα και θα το δούμε σύντομα, είναι η απευθείας εκχώρηση ολόκληρων τομέων δραστηριοποίησης του ελληνικού κράτους σε γερμανικούς οργανισμούς, με αντικείμενα όπως στην κοινωνική ασφάλιση και την υγεία.
Εκεί, όπως μέχρι στιγμής συζητείται – και μακάρι να διαψευσθεί στην πράξη – Γερμανοί “σύμβουλοι” θα αναλάβουν με απευθείας ανάθεση πολύ μεγάλα συμβόλαια εκατομμυρίων, προκειμένου να… συμβουλεύσουν την Ελλάδα πώς θα τους… εκχωρήσει πεδία δραστηριοτήτων!…
Ολα αυτά φυσικά, όπως και πολλά άλλα, προυποθέτουν ότι οι Ελληνες είναι “στο καναβάτσο”, είτε ότι είναι αφελείς, είτε ότι κάποιοι με ρόλο έχουν άλλους λόγους προσκολήσεως σε ένα σύστημα που έχει, σε τέσσερα χρόνια μέσα, φέρει την Ελλάδα σε πολύ χειρότερη θέση από εκείνη που την παρέλαβε, την ώρα μάλιστα που αυτό παραδέχεται (!) και τα λάθη του. Και φυσικά ότι η χώρα διευθύνεται από μία πολιτική τάξη πάντα υπερπρόθυμη για όλα αυτά…
Ομως, οι παραπάνω προυποθέσεις, κι αν ακόμα ίσχυαν ή ισχύουν ακόμα σε ένα μέρος τους ή και καθ ολοκληρία, συνιστούν την αναγκαία και όχι την ικανή συνθήκη για να συνεχίζεται όλο αυτό το κακό σε τέτοιο πρωτοφανή βαθμό. Ετσι, ολόκληρο αυτό το κατασκεύασμα το οποίο αντί να βοηθήσει την Ελλάδα όπως υποτίθεται ότι θα έκανε την έχει βουλιάξει τρίζει πλέον όπως η γη πριν από το σεισμό.
