Το πρόβλημα του Τζ. Φ. Κένεντι με τις γυναίκες

Η 50ή επέτειος από τη δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι προσφέρει μία ευκαιρία για να αναλογιστούμε τις μεταβολές στη συνείδηση που έχουν σημειωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό τον μισό αιώνα μετά τον θάνατό του. Συγκεκριμένα, αν και ο Κένεντι βρίσκεται στο Πάνθεο των αμερικανών ηρώων, πρόσφατα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι ο θαυμασμός των γυναικών προς το πρόσωπό του μειώνεται.

Γιατί; Σε ορισμένα θέματα η κληρονομιά του Κένεντι προς τις γυναίκες ήταν το ίδιο προοδευτική με την κληρονομιά του στα φυλετικά θέματα και στη φτώχεια. Μία πραγματικά διορατική κίνηση ήταν να ζητήσει από την Έλινορ Ρούσβελτ, γνωστή φεμινίστρια, να γίνει πρόεδρος της πρώτης επιτροπής για τη θέση των γυναικών (President’s Commission on the Status of Women, PCSW).

Η PCSW, η οποία περιελάμβανε πολιτικούς ηγέτες και από τα δύο φύλα, ήταν μία πραγματική και όχι διακοσμητική προσπάθεια εκτίμησης των προκαταλήψεων που είχαν να αντιμετωπίσουν στην εργασία τους οι γυναίκες, των νομικών μέτρων που μπορούσαν να ληφθούν και του τί μπορούσε να γίνει για να μπει τέλος στις διακρίσεις μεταξύ των δύο φύλων.

Πράγματι όταν ο Κένεντι δημιούργησε την PCSW, οι γυναίκες στην Αμερική μπορούσαν να αποκλειστούν από το σώμα των ενόρκων ή να μην έχουν πρόσβαση σε από του στόματος χορηγούμενα αντισυλληπτικά ή μεθόδους άμβλωσης. Η έκθεση του PCSW, που δημοσιεύθηκε έναν μήνα πριν από τη δολοφονία του Κένεντι, θα ήταν αποφασιστική εάν ο πρόεδρος είχε ζήσει.

Αλλά, παρά την προοδευτική του στάση, η επανεκτίμηση της δεκαετίας του 1960 από τις γυναίκες στην Αμερική δεν άφησε ανέγγιχτο τον Κένεντι. Άλλοτε σύμβολο ηρωισμού και προσωπικής γοητείας, η φήμη του επλήγη από τις ιστορίες και τις μαρτυρίες των πολυάριθμων γυναικών που βρέθηκαν στο κρεβάτι του προέδρου.

Πράγματι, τα απομνημονεύματα κάποιων γυναικών – όπως της Μίμι Άλφορντ, μίας 19χρονης ασκούμενης στο γραφείο Τύπου του Λευκού Οίκου που σύναψε σχέση διάρκειας 18 μηνών με τον πρόεδρο – διέλυσαν το φωτοστέφανο του Κένεντι. Το ίδιο και τα δημοσιεύματα για τις περιπέτειές του με τη Μέριλιν Μονρό και την Μαρλέν Ντίτριχ.

Άλλες γυναίκες, όπως η Τζούντιθ Κάμπελ που υποστηρίζει ότι ήταν ερωμένη του, είχαν επίσης σεξουαλικές σχέσεις και με ηγετικές φυσιογνωμίες της Μαφίας. Η αίσθηση του δικαιώματος που νόμιζαν ότι έχουν οι άντρες για να επιδεικνύουν τόσο ανεύθυνη συμπεριφορά έχει σταδιακά υποχωρήσει έκτοτε – μία διαδικασία, που όπως πολλά πράγματα στην αμερικανική κουλτούρα, αποτυπώθηκε στη τηλεόραση.

Για παράδειγμα η σειρά Mad Men, με τα επιβλητικά στελέχη στον χώρο της διαφήμισης που κατανάλωναν γυναίκες όπως τα κοκτέιλ την ώρα του φαγητού, πραγματεύεται το κενό και την καταστροφικότητα της ανδρικής σεξουαλικής συμπεριφοράς στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Καθώς η δημοτικότητα του Κένεντι μεταξύ των γυναικών μειωνόταν, εκείνη της συζύγου του αυξανόταν – κάτι που αντανακλά και την κοινωνική εξέλιξη της Αμερικής.

Αυτή η αλλαγή στην αντίληψη των Αμερικανών για τα ινδάλματά τους υπογραμμίζει την αλλαγή – προς το καλύτερο θα έλεγα – των αναγκών τους, των αξιών τους και επιθυμιών τους αναφορικά με τις γυναίκες και τις σχέσεις των δύο φύλων. Η δημιουργία της PCSW από τον Τζ. Φ. Κένεντι σημαίνει ότι είχε δει αυτό που ερχόταν αλλά ο ίδιος στην προσωπική του ζωή παρέμενε ένας τυπικός άνδρας της εποχής του.