Την Τρίτη 19 Νοεμβρίου ο Θεόδωρος Πάγκαλος μίλησε στους Βασίλη Χιώτη, Νότη Παπαδόπουλο και Γιώργο Παπαχρήστο για τον ΣΥΡΙΖΑ, τις εκλογές, τον Γ. Παπανδρέου, και τα περί «αποστασίας».{{{ audio1 }}}
Για τις δηλώσεις Τσίπρα και τις απαντήσεις Βενιζέλου περί αποστασίας
«Κάθε κόμμα προσπαθεί να προσελκύσει ψηφοφόρους άλλων χώρων και κατά κύριο λόγο των χώρων που είναι όμοροι. Λογικό είναι, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθεί να αποσπάσει από το ΠΑΣΟΚ ποσοστό της εκλογικής του επιρροής. Τι συμβαίνει, όμως, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα κάνει τώρα αυτά; Διότι γραμμή του κ. Τσίπρα ήταν ότι θα ανατρέψει την κυβέρνηση μέσα και έξω από τη Βουλή. Στη Βουλή έχει γίνει καταγέλαστος. Δεν επηρέασε τους συσχετισμούς και στην πρόταση μομφής που κατέθεσε, μάλωναν μεταξύ τους. Το δεύτερο που ναυάγησε και έχει σημασία αυτό είναι ότι καταρρέουν το ένα μετά το άλλο τα κοινωνικά μέτωπα του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία κατά το γνήσιο σοβιετικό σύστημα, αυτό της επανάστασης του 1917, είναι η δημιουργία παράλληλης εξουσίας, των σοβιέτ. Η κατάληψη των πανεπιστημίων ή των χώρων που είχε αυξημένη επιρροή, όπως η ΕΡΤ. Για διάφορους λόγους αυτά απέτυχαν. Και ήταν καλή η ανταπόκριση της κυβέρνησης στις προκλήσεις αυτές, γιατί καταρρέουν αυτοί οι χώροι. Οι προσκλήσεις του κ. Τσίπρα για επαναστατικές πράξεις έξω από τη Βουλή κατέρρευσαν. Γελοιοποιείται και θα πρέπει να βρει κάτι άλλο τώρα. Γυρίζει και σ’ αυτό το θέμα σε πολύ παραδοσιακές μεθόδους και αντιλήψεις. Όπως έκαναν τα κόμματα της δεξιάς, προσπαθεί να λεηλατήσει το χώρο του Κέντρου που προσφέρεται προς λεηλασία και ως δέλεαρ την επανεκλογή. Θα ήθελα να προειδοποιήσω τους υποψήφιους αποστάτες – εάν υπάρχουν – ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, διότι αλλάζουν στην πολιτική. Και αλλάζουν πολύ ραγδαία και μπορούν να βρεθούν ξαφνικά και δαρμένοι και βρεγμένοι.»
Για το τι θα πράξει ο ίδιος στις εκλογές και τον ΣΥΡΙΖΑ
«Έχω πει ότι δεν θα είμαι πλέον υποψήφιος για τη Βουλή και αυτό θα το τηρήσω. Το έχω ξαναπεί. Θεωρώ ότι κανείς πρέπει να λειτουργεί με τέρμινα, με σταθμούς και όχι να φεύγει στο άπειρο. Ο επόμενος σταθμός είναι οι ευρωεκλογές. Και μετά οι εθνικές εκλογές. (Για τις τοπικές εκλογές) δεν προτείνω κάτι διαφορετικό από αυτό που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ: πέραν των μεγάλων πέντε πόλεων, σε όλες τις άλλες πόλεις να αποφασίσουν μόνες τους τι δημάρχους θέλουν και πώς τους θέλουν και ας αφήσουν όλα τα λουλούδια να ανθίσουν. Στο επόμενο τέρμινο, εγώ δεν πάω. Θέλω να είμαι πραγματιστής. Ας δούμε αυτά τα πράγματα που προτείνουν τώρα και αν μπορούν να προχωρήσουν. Μπορεί να βγει και ο κ. Τσίπρας με 70%, οπότε εκεί, όσοι μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα και είμαστε νέοι – διότι εγώ δεν είμαι και δεν μπορώ να το κάνω και θα μείνω εδώ να υπομείνω τη μοίρα μου – θα μπούμε στο αεροπλάνο και θα φύγουμε. Αλλιώς, θα υποστούμε τη μοίρα που συνοδεύει μια εκλογή του κ. Τσίπρα. Όσοι μπορούν να πάνε στο εξωτερικό, εγώ θα τους συμβούλευα να το κάνουν. Και αμέσως. Το βράδυ των εκλογών. Διότι θα διαλυθεί η χώρα. Το έχει ξανακάνει ο ελληνικός λαός αυτό. Έχει αυτοκτονήσει ξανά…»
Για τις δηλώσεις Τατσόπουλου
«Θα δούμε ο κ. Τατσόπουλος τι συνέχεια θα δώσει και αν θα κατεβάσει τους τόνους ή θα τους ανεβάσει και θα δημιουργήσει μια κρίση στο κόμμα του. Το πρόβλημα για μένα είναι η λογοκρισία. Είναι ότι ένας άνθρωπος που είναι στην «Αυγή» μπορεί να λογοκρίνει έναν γελοιογράφο μιας εφημερίδας, όπως «ΤΑ ΝΕΑ». Χρόνια τώρα εγώ είμαι αγαπημένος στόχος των γελοιογράφων, αλλά ουδέποτε διανοήθηκα ότι μπορώ να κάνω μήνυση στον γελοιογράφο. Αναγκάστηκα, μετά από τον εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής, αλλά η γελοιογραφία είναι γελοιογραφία και δεν μπορείς να την κρίνεις με κοινά μέτρα. Και γι’ αυτό θεωρώ την προσπάθεια φίμωσης του γελοιογράφου ως μία κατ’ εξοχήν γελοία υπόθεση. Ο κ. Τατσόπουλος, ο οποίος κινείται σ’ αυτούς τους χώρους, αντιλήφθηκε το γελοίο της όλης υπόθεσης και τη χαρακτήρισε αναλόγως.»
Για το αν έχει λάβει και εκείνος το ερωτηματολόγιο του Γ. Παπανδρέου
«Όχι. Δεν έχω πάρει τέτοιο γράμμα. Επικοινωνώ, όμως, με τον κ. Παπανδρέου κατά καιρούς και τον έχω δει. Με πρωτοβουλία δική μου τον είδα στην Αθήνα την τελευταία φορά που ήρθε, πριν από δυο μήνες. Μήπως θυμάμαι λεπτομερώς τι είχαμε συζητήσει; Προφανώς την οικογενειακή και προσωπική μας κατάσταση και βεβαίως τι συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ και στη χώρα γενικότερα. Νομίζω ότι κυρίως εγώ μιλούσα και αυτός με άκουγε. Πάντα έχει μπροστά του το λάπτοπ. Αλλά δεν νομίζω ότι θέμα για το ΠΑΣΟΚ είναι να βρεθεί φάρμακο. Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι να εκτιμήσουμε κατά πόσον το ΠΑΣΟΚ έχει προοπτική και ποια είναι αυτή. Και η προοπτική αυτή, όπως είναι τώρα, όχι βέβαια (δεν υπάρχει).»
