Γιώργος Αρμένης: «Ζούμε μια φρικτή εποχή»

«Είναι η τρίτη φορά που ξαναγράφω τη «Μαντζουράνα»» λέει ο Γιώργος Αρμένης που τη «γέννησε» το 1979, για να ανέβει, τότε, από τη Λαϊκή Σκηνή του Θεάτρου Τέχνης. Εκτοτε επιστρέφει και τη φέρνει στο σήμερα, κρατώντας τον ίδιο καμβά. «Κοιτάζω πάντα πίσω για να δω και να εκτιμήσω την κατάσταση, ώστε να μπορέσω να μιλήσω για το σήμερα, το τώρα… Θα έλεγα ότι αποτελεί μια επιθεώρηση της ελληνικής ιστορίας, που φέρνει στο προσκήνιο όλο το παράλογο της ζωής μας. Το παράλογο στην καθημερινότητα, στην πολιτική, στην κυβέρνηση, στην τρέλα, στα ψυχολογικά μας… Το παράλογο που μας οδηγεί πίσω, που δεν μπορεί να μας δώσει να καταλάβουμε γιατί πάμε όλο και χειρότερα, γιατί είμαστε τόσο χρεωμένοι σήμερα, τόσο υπνωτισμένοι».

Ο ηθοποιός που έχει γράψει και σκηνοθετεί την παράσταση στο Νέο Ελληνικό Θέατρο, το δικό του θέατρο, στα Εξάρχεια, πιστεύει ότι σήμερα είμαστε χειρότερα από πριν. «Ναι, γιατί σήμερα δεν έχουμε ελπίδα. Τις άλλες φορές υπήρχε ένα φως στο βάθος –τώρα τίποτε».

Με την επιθεώρηση, όπως και με όλα του τα θεατρικά έργα, ο Γιώργος Αρμένης συμμετέχει στην κουβέντα και στα ερωτήματα της εποχής μας.

«Με τον καμβά κρατημένο στο συρτάρι, γράφω σήμερα για όλο αυτό το παρανοϊκό που ζούμε. Και αγανακτώ όταν ακούω τους πολιτικούς να μιλάνε για τα δικά τους κάνοντας χρήση του θεατρικού λεξιλογίου, και μάλιστα υποτιμητικά… Λένε για «κακό θέατρο», λένε για «θέατρο του παραλόγου», λες και ξέρουν τι θα πει. Ζήτημα αν ένας πολιτικός έρθει να δει καμιά παράσταση» συμπληρώνει.

«Μαντζουράνα στο κατώφλι, γάιδαρος στο κεραμίδι, βάσανα που ‘χει αγάπη, να σε δάγκωνα στον σβέρκο»: Αυτή είναι η λαϊκή φράση που περιλαμβάνει τον τίτλο της επιθεώρησης και περιγράφει την τρέχουσα παράνοια της ζωής…

«Σήμερα» λέει «δεν έχει πού να στραφεί ο άνθρωπος, νιώθει πια χαμένος. Ούτε πού να πάει να διαμαρτυρηθεί δεν ξέρει… Και περιμένει, μέσα σε αυτή την αποχαύνωση. Περιμένει τον Γκοντό… Ισως γιατί στη βάση του ο λαός έχει μιαν αθωότητα και περιμένει έναν σωτήρα, τον καβαλάρη πάνω στο άλογο ίσως, τον ήρωα του παραμυθιού». Και αντ’ αυτού «περιμένει, στημένος στις ουρές της ΔΕΗ, της Εφορίας, του δήμου».

Και καταλήγει: «Ζούμε μια φρικτή εποχή… Παλιά υπήρχε και μια αγάπη. Τώρα απλώς ο καθένας προσπαθεί για τον εαυτό του χωρίς να υπολογίζει τον άλλον… Με το έργο μου ούτε χαρίζομαι ούτε αγιοποιώ κανέναν. Ο καθένας μπορεί να πάρει αυτό που θέλει από την παράσταση –να γελάσει, να συγκινηθεί, να κλάψει. Ισως γιατί τώρα, περισσότερο από ποτέ, είμαστε μέσα στο ίδιο το πρόβλημα».

Ελπίζει; «Οχι, εγώ δεν ελπίζω, αν και συνεχίζω να κάνω όνειρα. Δεν νομίζω όμως ότι η γενιά μου θα προλάβει τα καλά. Ισως τα παιδιά μας. Σήμερα δεν βλέπει ένα φως –παλιά ήταν για εμάς ο Κουν ένα φωτάκι. Τώρα βασιλεύει ο αρχοντοβλαχισμός… Ισως αν πονέσουν, κάτι να βγει».

πότε & πού:
Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη (Σπυρίδωνος Τρικούπη 34 και Κουντουριώτου, Εξάρχεια), τηλ. 210 8253.489. Παραστάσεις κάθε Τετάρτη – Πέμπτη και Κυριακή στις 20.00, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και κάθε Σάββατο λαϊκή απογευματινή στις 18.00. Διάρκεια: 120’ (με διάλειμμα). Εισιτήρια: 10-15 ευρώ.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

«Μαντζουράνα στο κατώφλι… γάιδαρος στα κεραμίδια», επιθεώρηση του Γιώργου Αρμένη.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Αρμένης.
Μουσική: Χρήστος Λεοντής.
Σκηνικά – κοστούμια: Γιούλα Ζωιοπούλου.
Χορογραφίες: Ελενα Γεροδήμου.
Μουσική διδασκαλία: Νεοκλής Νεοφυτίδης.
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιρις Κανδρή.
Παίζουν: Γιώργος Αρμένης, Ελενα Γεροδήμου, Παντελής Παπαδόπουλος, Χάρης Χαραλάμπους, Λεωνίδας Χρυσομάλλης, Γιάννης Αδρίμης, Θεοφάνης Γκίκας, Αντρη Ευαγγέλου, Δήμητρα Θεοδωροπούλου, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Γιάννης Πλιάκης, Αγγέλα Σιδηροπούλου, Δήμητρα Τζιμούρτου, Λίνα Ψυχογιού.