Οσοι παρακολουθούν συστηματικά και έχουν βιωματικές εμπειρίες από τη δράση των ένοπλων ομάδων επαναστατικής βίας είχαν εδώ και καιρό επισημάνει την προσωρινή, όπως εκτιμούσαν, σιγή των όπλων.
Πίστευαν ότι ήταν οι πολιτικές εξελίξεις –με τις αναμονές και τις προσδοκίες που μπορεί να δημιουργούν –που επέβαλαν το «σφράγισμα» των φονικών όπλων.
Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία των δύο μελών της Χρυσής Αυγής και τον βαρύ τραυματισμό ενός τρίτου έξω από τα γραφεία της στο Νέο Ηράκλειο, έμπειρα πολιτικά στελέχη εκτιμούν ότι «η περίοδος αναστολής και αναμονής τελείωσε» και πως κάποιοι «αποφάσισαν το αποσφράγισμα των όπλων».
Και δεν κρύβουν βεβαίως την έντονη ανησυχία τους για τη συνέχεια.
Ολα τα στοιχεία παραπέμπουν σε αναβίωση των σκληρών πρακτικών που επικράτησαν στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, τότε που η 17Ν επαναλάμβανε σε τακτά χρονικά διαστήματα τα φονικά χτυπήματά της.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι εκεί έξω υπάρχουν πολλά «ψημένα» και αποφασισμένα πρόσωπα, φορτωμένα με κοινωνικό μίσος, δυνάμεις, δυνατότητες, όπλα και αρκετά χρήματα που τους επιτρέπουν να ζουν στην παρανομία οργανώνοντας και εκτελώντας επικίνδυνες αποστολές.
Αλλωστε από τον Δεκέμβριο του 2008, από εκείνα τα απίστευτα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, και εντεύθεν σημαντικά τμήματα της νεολαίας ριζοσπαστικοποιήθηκαν και ήλθαν σε επαφή με πρακτικές επαναστατικής βίας. Υπάρχει, με άλλα λόγια, πλήθος ικανό για στρατολόγηση, με αυστηρή μάλιστα επιλογή.
Υπό αυτή την έννοια το χτύπημα στο Νέο Ηράκλειο θεωρείται συμβολικό και εναρκτήριο μιας νέας αιματηρής περιόδου για εκείνους που επέλεξαν να υπηρετήσουν για ακόμη μία φορά τη στρατηγική της έντασης.
Δεν είναι απίθανο λοιπόν να ακολουθήσει σύντομα δεύτερο χτύπημα, πιο δυναμικό, ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Αλλωστε ο κύκλος των πιθανών στόχων έχει διευρυνθεί. Η οικονομική κρίση πολλούς στοχοποίησε και ακόμη περισσότερους ανέδειξε ο λαϊκισμός και η ακατάσχετη συνωμοσιολογία των τελευταίων ετών ως υπευθύνους της συμφοράς που βρήκε τη χώρα.
Ετσι εκτιμάται ότι πολιτικοί, επιχειρηματίες, ΜΜΕ και άλλοι είναι στο στόχαστρο των αμετανόητων «επαναστατών», που κατά τα φαινόμενα απασφάλισαν κρίνοντας ότι μπορούν να έχουν μία ακόμη ευκαιρία διαμόρφωσης των πολιτικών συνθηκών στην Ελλάδα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
