Για την ανθρώπινη διάσταση των δολοφονιών της Παρασκευής έκανε λόγο με έμφαση ο γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ν. Βούτσης το Σάββατο, τονίζοντας ότι «ο Ρουβίκωνας του αίματος, αν τον διαβεί κανείς, είναι αυτός που θέτει κάποια όρια στην όποια αντιπαράθεση, την πολιτική ή όποια άλλη».
Παράλληλα, ο κ. Βούτσης, μιλώντας στον ρ/σ Στο Κόκκινο, απέφυγε να υιοθετήσει τη λογική της προβοκάτσιας, σημειώνοντας ότι «πολιτικαντισμοί τέτοιες ώρες θα ήταν αδιανόητοι».
Υπογράμμισε πάντως ο κ. Βούτσης ότι «το εάν αυτή η ενέργεια λειτουργεί προβοκατόρικα ή όχι για το πολιτικό σκηνικό νομίζω ότι είναι αυταπόδεικτο». Προσέθεσε δε ότι «δεν είναι τυχαίο ότι συμπίπτουν από πολλές πλευρές ότι λειτουργεί πράγματι αποσταθεροποιητικά, προσπαθεί να βγάλει την πυξίδα από εκεί που έχει μπει μέσα από τις κοινωνικοπολιτικές αντιπαραθέσεις αυτής της περιόδου, να την στρέψει κάπου αλλού. Μ¨ αυτή την έννοια λειτουργεί προβοκατόρικα».
Τόνισε όμως με ιδιαίτερη έμφαση: «Το αν είναι προβοκάτσια, δηλαδή αν είναι σχεδιασμένο να γίνει κάτι τέτοιο από κάποιες υπηρεσίες, από κάποιους προβοκάτορες του ίδιου χώρου ή οτιδήποτε άλλο, το θεωρώ εξαιρετικά παρακινδυνευμένο για να το υπαινίσσεται κάποιος, χωρίς βεβαίως να αποκλείεται τίποτα. Γιατί ξέρετε ότι σε περιόδους κρίσης και έντασης όλα τα λουλούδια ανθίζουν. Και οι υπηρεσίες παρεμβαίνουν και τα πάντα. Αλλά ήθελα να κάνω αυτή τη διάκριση Δηλαδή η έννοια της προβοκάτσιας δεν είναι μονοσήμαντη. Αντιλαμβάνεστε. Δηλαδή μπορεί εκ των πραγμάτων να λειτουργεί προβοκατόρικα -και αυτό είναι σίγουρο- σε σχέση με την ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, την πρόοδο ας πούμε των ερευνών για την Χρυσή Αυγή, για μια σειρά από ζητήματα.. την ένταση των κοινωνικών αγώνων αυτής της περιόδου».
Και πρσέθεσε: «Μην κάνουμε όμως το λάθος να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι είναι κάποιοι οι οποίοι είναι προβοκάτορες επί τούτοις. Δηλαδή μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και να μην είναι. Γι αυτό δεν χρειάζονται εικοτολογίες, ούτε χρειάζεται και μια εμμονή που υπήρχε από πλευρές της αριστεράς και στο παρελθόν. Είναι πολύ σύνθετα τα πράγματα για να έχει κανείς μονοσήμαντες απόψεις».
