Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου ο στρατηγός ε.α, Φραγκούλης Φράγκος μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για τις παρελάσεις και τις πληροφορίες για πιθανή ανάμειξή του στην πολιτική.{{{ audio1 }}}
Για τη σκοπιμότητα των στρατιωτικών παρελάσεων και την απόφαση της κυβέρνησης για συμμετοχή των μηχανοκίνητων τμημάτων με χορηγούς
«Οι ΗΠΑ παρελαύνουν συνεχώς σε ορισμένα πεδία μαχών, όπως στο Αφγανιστάν ή το Ιράκ, και έτσι δεν χρειάζεται σε καθημερινή βάση να μεταδίδουν τα κανάλια εικόνα από το στρατό τους. Ιστορικά, εμείς, αυτά τα οποία γιορτάζουμε, δεν είναι επιθετικοί πόλεμοι εκτός της επικράτειας. Είναι πόλεμοι για την άμυνα της χώρας και την ανεξαρτησία της και τη διασφάλιση της εδαφικής της ακεραιότητας. Το 1821 έγινε ένας απελευθερωτικός αγώνας, για να αποκτήσουν οι Έλληνες μια πατρίδα, και το 1940-1941 πολέμησαν για να τη διατηρήσουν. Εκτιμώ ότι είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα, όπως και στις 26 Οκτωβρίου αύριο που έχουμε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και τη γιορτάζουμε. Επομένως, κατά την άποψή μου, η υπόμνηση ενός τόσο ιστορικού γεγονότος πρέπει να δίνεται με λαμπρότητα και ως απάντηση και σε εκείνους που ακόμη και σήμερα αμφισβητούν τα δίκαιά μας.
Δεν θα μιλήσω για χορηγούς. Θα πω ότι η πατρίδα μας αυτή την περίοδο χρειάζεται όλους τους Έλληνες, υπό τη μορφή των εθνικών ευεργετών. Πού είναι όλοι αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν θέσεις ανάπτυξης; Γιατί δεν έρχονται στην πατρίδα να φέρουν ανάπτυξη και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας; Πού είναι όλοι αυτοί; Αυτό είναι το ερώτημα και όχι αυτό περί χορηγού. Εγώ θα τους ήθελα εθνικούς ευεργέτες. Έτσι έγιναν όλες οι μεγάλες επενδύσεις στη χώρα μας και κυρίως στα πνευματικά ιδρύματα που κοσμούν (τη χώρα). Πάρτε όποιο θέλετε. Είτε το Μετσόβειο είτε η Σχολή Ευελπίδων είτε η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Αυτό θα ήθελα σήμερα και όχι χορηγούς. Χορηγούς, ας πάνε να τους πούνε στο ποδόσφαιρο.»
Για το ενδεχόμενο να ηγηθεί πολιτικής κίνησης ή να αναμειχθεί στην πολιτική
«Κατ’ αρχήν, με τιμά το γεγονός ότι κάποιοι αναφέρονται και ασχολούνται με το αν μπορώ να ηγηθώ εγώ κάποιας πολιτικής κίνησης ή να υποκαταστήσω (την ηγεσία) σε κάποιο κόμμα. Επί του παρόντος, δεν είναι στις φιλοδοξίες μου, αλλά και σε κάθε περίπτωση – πιστέψτε με ειλικρινά – αυτό που με στενοχωρούσε πολλά χρόνια, από τότε που θυμάμαι να είμαι πολιτικό ον, είναι ο διαχωρισμός των Ελλήνων σε αριστερούς, δεξιούς, κεντρώους ή έτσι και αλλιώς. Με στενοχωρεί ιδιαίτερα ότι όλοι αυτοί που είναι εχέφρονες, είναι πραγματικοί πατριώτες. Πρώτα θέλουν να πάει η πατρίδα καλά και μετά ο ίδιος σίγουρα θα πάει καλύτερα. Εάν κάτι λείπει αυτή τη στιγμή, είναι η ενότητα. Και πιστέψτε με ότι κανείς μα κανείς δεν περισσεύει. Σε όποιο χώρο και αν βρίσκεται, αρκεί να πονάει αυτόν τον τόπο και να θέλει να εργαστεί για την ανάπτυξη. Όχι άλλους χορηγούς. Θέλουμε ανθρώπους που να πονάνε, να θέλουν να έρθουν και να βοηθήσουν, να βάλουν πλάτη και να σπρώξουν αυτό το όχημα.
Δεν θέλω εγώ τροϊκανούς να μου δείξουν το δρόμο. Είναι αρκετά ικανοί οι Έλληνες να επιλέξουν μόνοι τους τις κινήσεις τους. Εάν κάναμε λάθη, είμαστε ικανοί μόνοι μας να τα διορθώσουμε. Εμείς που χρεοκοπήσαμε αυτή τη χώρα, ξέρουμε πάρα πολύ καλά και τα σφάλματά μας, όπως την έχουμε ξαναχρεοκοπήσει πολλές φορές στο παρελθόν και τότε δεν ανεχθήκαμε τροϊκανούς. Τη χώρα μας θέλουμε να την κυβερνούν Έλληνες. Αυτό είναι η άποψή μου.
Εάν κληθώ να προσφέρω τις υπηρεσίες μου, δεν θα τις αρνηθώ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα κάνω κόμμα. Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός για να κάνεις κάτι. Ακόμη και την άποψή σου να καταθέσεις, είναι αυτό μια βοήθεια. Γιατί να γίνεις πολιτικός αρχηγός για να προσφέρεις; Ιερή στιγμή είναι όταν βρίσκεσαι μπροστά από την κάλπη. Διότι όταν κάνεις την επιλογή σου ως άτομο, θα βάλεις τη σφραγίδα σου.
Η αναζήτηση του καλύτερου είναι εχθρός του καλού. Εάν πούμε ότι κάποια κόμματα λειτουργούν σωστά, η αναζήτηση ενός καλύτερου κόμματος θα τους καλύψει. Ασφαλώς και δεν μας καλύπτουν σήμερα και οι πολιτικοί μας θα πρέπει να κάνουν αυτοκριτική και ενδοσκόπηση και να δουν σε ποια σημεία έχουν υστερήσει, διότι δεν θέλω να πω το άλλο ότι αυτοί που μας οδήγησαν εδώ δεν μπορούν να μας σώσουν. Πιστεύω ότι σε όλους τους πολιτικούς χώρους υπάρχουν εντιμότατοι και ικανότατοι άνθρωποι. Αυτούς θα επιλέξει ο ελληνικός λαός και γι’ αυτό η ψήφος καθενός μας είναι πολιτική κίνηση.»
Για τον ορισμό του «πατριώτη»
«Η βία, απ’ όπου και αν προέρχεται, είναι καταδικαστέα. Σε οποιαδήποτε περίπτωση και έχω την πεποίθηση ότι η Δικαιοσύνη θα βρει όλους αυτούς που έχουν παρανομήσει. Ασφαλώς και πατριώτης δεν είναι μόνον αυτός που είναι στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων ή των Σωμάτων Ασφαλείας. Πατριώτης είναι ο αγρότης που παράγει στο χωριό του και μας προσφέρει την πρωτογενή παραγωγή σε εμάς «εις τας πόλεις», για να το πω λίγο ειρωνικά, για να παίζουμε τους σπουδαίους. Αυτοί που εργάζονται παντού και προσφέρουν. Όλοι αυτοί, όποιος εργάζεται, για μένα, είναι πατριώτης και είναι συνεπής προς όλες του τις υποχρεώσεις και ως προς την πατρίδα και ως προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και ως προς την υποβολή των φορολογικών του δηλώσεων.»
Για την επιστολή του προς του υπουργό Άμυνας
«Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι την 1η Νοεμβρίου του 2011 οκτώ στους 10 αντιστρατήγους αποστρατεύτηκαν, διότι δεν ήθελαν τις διαδικασίες της αναδιοργάνωσης που δεν είχε κανένα νόημα και είχε ολοκληρωθεί στις 11 Μαΐου του ίδιου έτους με τον ίδιο αναπληρωτή υπουργό τότε και υπουργό τον κ. Βενιζέλο. Είχε κλείσει το θέμα τότε, είχαμε τελειώσει και ξαφνικά δεχθήκαμε μια επιθετικότητα εντός 15νθημέρου για να τα κλείσουμε τώρα. Επειδή ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της αναδιοργάνωσης είναι και η κατάργηση του Β’ Σώματος Στρατού, όφειλα τότε και ως πρώην διοικητής του και ως αρχηγός του Στρατού να πω την άποψή μου. Λυπάμαι πάρα πολύ που βγήκε στον αέρα αυτή η επιστολή και δεν χαρακτηρίζω κανέναν «στρατηγό του καναπέ». Κάθε στρατηγός κοιτάει πίσω το βιογραφικό του και αναγνωρίζει πόσα χρόνια πέρασε στις μονάδες και πόσα ήταν και περιφερόταν στο εξωτερικό. Κι εγώ έχω πάει στο εξωτερικό, αλλά ήμουν στην Άγκυρα.»
