Ποιο συμπέρασμα απορρέει από την παρθενική εμφάνιση του Νίκου Μουτσινά σε ρόλο κεντρικού παρουσιαστή σε ένα δικό του, ολόδικό του, σόου; Οτι δεν είμαστε όλοι γεννημένοι πρωταγωνιστές. Υπάρχουν πάντα και εκείνοι που προορίζονται για να στέκονται λίγο πιο πίσω από τους «σταρ» και να λειτουργούν υποστηρικτικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η συμμετοχή τους σε μια εκπομπή δεν είναι από σημαντική ως εντελώς απαραίτητη. Με το «Νικ Ο’ Κλοκ» ο υπερφιλόδοξος Νίκος των «Δέστε τους» απέδειξε ότι, όσο και αν στην απογευματινή εκπομπή του με τη Μαρία Ηλιάκη μπορεί χάρη στη σπιρτάδα και στο καλώς εννοούμενο θράσος του (αν υπάρχει καλώς εννοούμενο θράσος) να βγαίνει λίγο πιο μπροστά από τους άλλους, στο βραδινό και πιο απαιτητικό και δύσκολο σόου χάνεται μέσα στο σκοτάδι.
Αμήχανος (θα φταίει, βεβαίως, και το τρακ της πρώτης εκπομπής) και ανεπαρκής (αυτό δεν είναι θέμα τρακ), ο κ. Μουτσινάς παρουσίασε μια άκρως πληκτική εκπομπή που δεν ήταν ούτε stand up comedy ούτε talk show, όπως θα ήθελε. Τα αστεία του κρύα, η άνεσή του τόσο προσποιητή που όχι μόνο δεν έπειθε αλλά και ενοχλούσε.
Οσο για την ενότητα της συνέντευξης… Αν ο ίδιος ένιωθε ασφαλής καλώντας μια κολλητή φίλη του, η σχέση του με τη Ζέτα Μακρυπούλια αλλά και η απόφασή του/τους να μη γίνουν «δύσκολες» ερωτήσεις (σχετικές με αυτά που πραγματικά θα ήθελαν να μάθουν όσοι ασχολούνται με τη μοντέλα – παρουσιάστρια – ηθοποιό) ήταν παράγοντες που αποδυνάμωσαν το όλο εγχείρημα και που μετέτρεψαν το πικάντικο ρυζότο που θα έπρεπε να σερβίρει αν ήθελε να κερδίσει τις εντυπώσεις σε λαπά. (Πάντα όμως υπάρχουν χειρότερα: εν προκειμένω «Τα καρντάσιανς»!)
HeliosPlus
