Ο αριθμός των εξωπλανητών που έχουν ανακαλυφθεί σε μακρινά άστρα ξεπέρασε τους 1.000, σύμφωνα με ανακοίνωση των επιστημόνων που ασχολούνται με την καταγραφή τους. Οσοι ανυπομονούν για τον εντοπισμό εξωγήινης ζωής δεν πρέπει ωστόσο να βιαστούν να χαρούν. Από αυτούς μόνο περί τους δέκα φαίνονται θεωρητικώς «εν δυνάμει υποψήφιοι» να φιλοξενήσουν τη ζωή αλλά μέχρι τώρα δεν υπάρχει απτή ένδειξη που να στηρίζει κάτι τέτοιο.
Πρόοδος δυο δεκαετιών
Οι πρώτοι πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος εντοπίσθηκαν το 1992 να περιφέρονται γύρω από ένα άστρο νετρονίων 1.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Το επόμενο σημαντικό βήμα σημειώθηκε τρία χρόνια αργότερα, το 1995, όταν ανακαλύφθηκε ο πρώτος εξωπλανήτης ο οποίος περιφερόταν γύρω από ένα άστρο σαν τον Ηλιο. Σήμερα, δυο δεκαετίες αργότερα, οι ανακαλύψεις μας έχουν εμπλουτιστεί σε εντυπωσιακό βαθμό τόσο από την άποψη των γνώσεων (έχουμε π.χ. εντοπίσει πλανήτες που περιφέρονται γύρω από δυο, τρεις ή και τέσσερις ήλιους) όσο και σε αριθμό, κυρίως χάρη στο τηλεσκόπιο Kepler, τον «κυνηγό εξωπλανητών» της NASA που τέθηκε εκτός «κυνηγιού» εξαιτίας μιας βλάβης πριν από μερικούς μήνες.
Ο κατάλογος των δέκα «εν δυνάμει κατοικήσιμων» εξωπλανητών του Planetary Habitability Laboratory του Πανεπιστημίου του Πουέρτο Ρίκο στο Αρεσίμπτο. Στην εικόνα περιλαμβάνονται η Γη, ο Αρης, ο Δίας και ο Ποσειδώνας για να δοθεί μια αίσθηση της τάξης των μεγεθών
Τα δεδομένα του Kepler περιλαμβάνουν ακόμη 3.500 και πλέον «γεγονότα» που μπορούν να σημαίνουν την παρουσία πλανητών γύρω από μακρινά άστρα και τα οποία ακόμη δεν έχουν εξεταστεί από τους επιστήμονες – κάτι το οποίο σημαίνει ότι οι εξωπλανήτες που γνωρίζουμε οπωσδήποτε θα πολλαπλασιαστούν μέσα στο επόμενο διάστημα. Ο αριθμός των αναγνωρισμένων πλανητών μπορεί άλλωστε να αλλάζει από μέρα σε μέρα, καθώς τα αποτελέσματα των ερευνητικών ομάδων περνούν συνεχώς από έλεγχο και είτε επιβεβαιώνονται είτε – όπως έχει συμβεί στο παρελθόν – απορρίπτονται.
Δύσκολη καταγραφή
Κατάλογοι και βάσεις δεδομένων με τους αναγνωρισμένους εξωηλιακούς πλανήτες συμπληρώνονται από αρκετούς φορείς και πανεπιστήμια και ένας από τους σημαντικότερους θεωρείται η Extrasolar Planets Encyclopaedia. Η «εγκυκλοπαίδεια» των εξωπλανητών ενημερώνεται από το 1995 από τον Ζαν Σναϊντέρ του Αστεροσκοπείου του Παρισιού και τα «λήμματά» της μόλις έφθασαν αισίως τα 1.010.
Το «σύστημά» της λειτουργεί ως εξής: οι ανακαλύψεις αναρτώνται και στη συνέχεια περνούν από έλεγχο και σχολιάζονται από άλλους επιστήμονες προκειμένου να εξακριβωθεί αν μπορούν να «σταθούν». «Η Extrasolar Planets Encyclopaedia είναι πιο δυναμική» σχολίασε στο BBC ο Έιμπελ Μέντες του Πανεπιστημίου του Πουέρτο Ρίκο, το οποίο επίσης διατηρεί μια βάση δεδομένων για τους εξωπλανήτες. «Γι’ αυτό και οι άλλοι κατάλογοι υστερούν σε σχέση με αυτήν. Ο έλεγχος που γίνεται στη συγκεκριμένη βάση είναι αξιόπιστος γιατί είναι ακριβώς ο ίδιος έλεγχος που κάνουν και οι επιθεωρήσεις».
Στην αντίστοιχη «καταμέτρηση» της NASA υπολογίζονται μόνο οι πλανήτες των οποίων η ανακάλυψη έχει δημοσιευθεί σε κάποια επιστημονική επιθεώρηση – ο αριθμός των εξωπλανητών που αναγράφεται αυτή τη στιγμή στην Planet Quest, την ειδική ιστοσελίδα του Εργαστηρίου Αεριώθησης, είναι 919.
