«Γέφυρες» ΣΥΡΙΖΑ με… Νέα Δημοκρατία και τρόικα

Νέους κώδικες πολιτικής επικοινωνίας με την κυβέρνηση αλλά ακόμη και με την τρόικα αναπτύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια κρίσιμη πολιτική συγκυρία, την οποία στην αξιωματική αντιπολίτευση αντιμετωπίζουν ως καθοριστική για το μέλλον. Τις τελευταίες ημέρες η αξιωματική αντιπολίτευση δίνει τις πρώτες ενδείξεις συναινετικής διάθεσης. Συμφωνεί και αναμένεται να υπερψηφίσει τη διάταξη για την αναστολή χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής, αναπτύσσει έναν σχεδόν ανοιχτό διάλογο με κάποια κέντρα της κυβερνητικής παράταξης, όπως με τον υπουργό Εθνικής Αμυνας κ. Δ. Αβραμόπουλο για το θέμα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και με την «καραμανλική» πτέρυγα ως προς την απαξίωση της θεωρίας των άκρων, ενώ επικαλείται εμμέσως πλην σαφώς την τρόικα για την επιβεβαίωση της κριτικής στην κυβέρνηση και την απόκρουση της πρωθυπουργικής διαβεβαίωσης ότι «δεν θα ληφθούν νέα μέτρα».

Λίγες ημέρες έπειτα από τη συνάντηση του κ. Αλ. Τσίπρα με το μέλος του συμβουλίου της ΕΚΤ κ. Γεργκ Ασμουσεν στη Φραγκφούρτη, ο γερμανός συνομιλητής του κ. Τσίπρα έδωσε μια πρώτης τάξεως πολιτική «πάσα» στην αξιωματική αντιπολίτευση. Στη συνάντησή του με τον υπουργό Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρα την προηγούμενη εβδομάδα ούτε λίγο ούτε πολύ έδειξε να περιφρονεί την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης περί πρωτογενούς πλεονάσματος και νέας βάσης διαπραγμάτευσης, ενώ κατέστησε σαφές πως τίποτε δεν έχει αλλάξει ως προς τους όρους της συζήτησης και ότι η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να συνεχίσει να συζητεί με την τρόικα και να μην ελπίζει σε κάτι διαφορετικό από τα όσα ως τώρα γνώριζε.

Ηταν ένα περιστατικό που στον ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να εκμεταλλευτούν και να επισημάνουν θεωρώντας ότι έτσι επιβεβαιώνεται η δική τους λογική και τακτική.

«Σύμμαχος» το ΔΝΤ

Το ίδιο συνέβη και με τη γνωστοποίηση της έκθεσης του ΔΝΤ, στην οποία αναφερόταν η αναγκαιότητα λήψης μέτρων 6,6 δισ. για την προσεχή διετία αλλά και «κουρέματος» του χρέους προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο.

Με την επίκληση λοιπόν της επιχειρηματολογίας της τρόικας η αξιωματική αντιπολίτευση θεωρεί ότι ισχυροποιεί τη θέση της απέναντι στην κυβέρνηση, τη στιγμή που από το Μέγαρο Μαξίμου αρχίζει να καλλιεργείται ένα κλίμα περί πολιτικής διαπραγμάτευσης για την εξεύρεση λύσης στο ελληνικό και στο ευρωπαϊκό πρόβλημα.

Ο στόχος και η λογική του ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανής: θεωρεί ότι έπειτα από μία τετραετία μνημονίων αυτός είναι ο μόνος που νομιμοποιείται να προσέλθει σε μια πολιτική διαπραγμάτευση με τους δανειστές στην επόμενη φάση του ελληνικού δράματος. Και στο πλαίσιο αυτό επιχειρεί σε κάποιες περιπτώσεις να επικαλεστεί τη δική τους λογική αλλά σπεύδει και να υποσχεθεί (όπως πράττει ο κ. Τσίπρας στις συναντήσεις του στην Ευρώπη) αυτό που θέλουν να ακούσουν: μεταρρυθμίσεις…

Ολα αυτά συμπίπτουν και με μια άλλη συγκυρία: έπειτα και από συνεδρίαση του προεδρείου του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στη Μαδρίτη την προηγούμενη Παρασκευή απομένουν λίγες εβδομάδες ως την (εκτός απροόπτου) αναμενόμενη επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητας του κ. Τσίπρα για τη θέση του προέδρου της Επιτροπής έπειτα από τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Εν όψει αυτού ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν επιθυμεί να εμφανίζεται ως αντιευρωπαϊστής αλλά απλώς ως εκπρόσωπος μιας άλλης εκδοχής για την ΕΕ και την ΟΝΕ.

Αλλαγή στάσης

Με την κρίση τρόικας – ελληνικής κυβέρνησης ως κυρίαρχο στοιχείο της συγκυρίας, ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί πλέον μια διαφορετική στάση σε κρίσιμα θεσμικά ζητήματα πραγματοποιώντας μια στροφή από τις θέσεις που ως και την προηγούμενη εβδομάδα υποστήριζε.

Παρά τις αρχικές κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει την τροπολογία για την αναστολή της χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής και έπειτα από έναν απαραίτητο ελιγμό, ο οποίος εκφράστηκε με την κατάθεση μιας δικής του σχετικής πρότασης, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πραγματοποιεί μια στροφή και δηλώνει πως εν τέλει θα δώσει θετική ψήφο κατά τη σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία της ερχόμενης Τρίτης.

Κατά τον τρόπο αυτόν ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται για πρώτη φορά εμπράκτως να υιοθετεί μια εποικοδομητική στάση σε ένα μείζον πολιτικό ζήτημα, ποντάροντας όμως και σε κάτι άλλο: στο ότι με αυτή την κίνηση θα ακυρώσει στην πράξη τη θεωρία που εκπορεύεται από κυβερνητικά κέντρα και υιοθετείται σε απόλυτο βαθμό από το ΠαΣοΚ και τον κ. Ευ. Βενιζέλο και θέλει το κόμμα του κ. Τσίπρα στο ένα άκρο του πολιτικού φάσματος και περίπου «όμορο» με την Ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή.

Πίσω από όλα αυτά εξακολουθεί να ισχύει όμως μια μείζων πολιτική εκκρεμότητα. Εν αναμονή του σχηματισμού κυβέρνησης στη Γερμανία και της έναρξης της επόμενης φάσης της συζήτησης για το ελληνικό χρέος, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναζητεί τη δυνατότητα να τεκμηριώσει τις θέσεις του και ενδεχομένως να αναδιατυπώσει την εναλλακτική πρότασή του, η οποία ως σήμερα παρουσιάζει πολλά κενά. Σε αυτή την προσπάθεια ο κ. Τσίπρας φαίνεται ότι θα έχει πάντοτε «απέναντι» την Αριστερή Πλατφόρμα, η οποία δεν επιθυμεί καμία συζήτηση με κανέναν στην Ευρώπη.

Στο πλαίσιο αυτό, πάντως, στο αμέσως προσεχές διάστημα ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του αναμένεται ότι θα επιδιώξουν να αναδείξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον μοναδικό σχηματισμό που μπορεί να φέρει σε πέρας μια πολιτική διαπραγμάτευση στην Ευρώπη, για την οποία θεωρούν πως οι κκ. Σαμαράς και Βενιζέλος δεν διαθέτουν περιθώρια.