Γκόλφ Αφάντου: 40 χρόνια ταλαιπωρία

Όταν το 1974 ξεκίνησε να λειτουργεί χωρίς υποδομές ξενοδοχείων ή τουριστικών κατοικιών, το Γκολφ Αφάντου της Ρόδου, στην απέναντι Τουρκία το ακριβό αυτό σπορ δεν ήταν γνωστό ούτε καν ως ιδέα. Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του γηπέδου, το επισκέφτηκε πολλές φορές και ο τότε Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής για να παίξει το αγαπημένο του άθλημα.

Σήμερα, 40 χρόνια μετά, στο Μπελέκ της απέναντι από τη Ρόδο Αττάλειας, λειτουργούν 14 γκόλφ με τουριστικές εγκαταστάσεις 50.000 κλινών, ενώ το γκόλφ Αφάντου παραμένει ακόμη ένα γήπεδο που ρημάζει, ασχέτως του αν το τίμησε ως γκολφίστας όπως προαναφέρθηκε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Τα παραπάνω, αποδεικνύουν το «μεγαλείο» μας ως χώρας που υποτίθεται ότι προωθεί την ανάπτυξη…..αλλά φαίνεται ότι τα παθήματα, δεν της έχουν γίνει μαθήματα αν κρίνει κανείς από τον τρόπο που το ΤΑΙΠΕΔ, αρμόδιο πια σήμερα για το Γκολφ Αφάντου, χειρίζεται την σημαντική αυτή επένδυση.

Το Ταμείο ξεκίνησε με ένα διαγωνισμό όπου οι εννέα αρχικώς εκδηλώσαντες ενδιαφέρον αποσύρθηκαν επειδή η «επένδυση ήταν ασύμφορη». Ούτε ένας δηλαδή δεν παρέμεινε παρά το γεγονός ότι προβλεπόταν στην εκδήλωση ενδιαφέροντος ενδιάμεσο στάδιο διαβούλευσης με τους ενδιαφερόμενους επενδυτές όπου υποτίθεται θα ετίθεντο τα ζητήματα που θα έχριζαν βελτιώσεων ώστε να καταστεί γόνιμος ο διαγωνισμός.

Προφανώς καμία σοβαρή προσπάθεια διαβούλευσης δεν έλαβε χώρα με τους επενδυτές. Μετά από αυτή την εξέλιξη, το ΤΑΙΠΕΔ σε καινούργιο διαγωνισμό αναζητάει σήμερα λύση που δημιουργεί κινδύνους για να θαφτεί οριστικώς η περίπτωση δημιουργίας γκόλφ στη περιοχή. Αντί να αναζητηθεί τρόπος για να γίνει η καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση του γκόλφ το οποίο βρίσκεται σε μία μοναδική περιοχή με καταπληκτική παραλία και θάλασσα, αντί να σπάσουνε τα κεφάλια τους οι αρμόδιοι για να δούνε πως θα καταφέρουν να δημιουργήσουν μια επιπρόσθετη πηγή, μεγάλου αυτή τη φορά πλούτου και όχι τα ψίχουλα του μαζικού Τουρισμού, μια πηγή πλούτου με γκόλφερς που θα έρχονται όλο τον χρόνο αφού το κλίμα της Ρόδου είναι εξαιρετικό, με ηλιοφάνεια διαρκώς, τι κάνουν ;

Χωρίζουν την επένδυση στα δύο, μια στην παραλία για να γίνει ξενοδοχείο χωρίς καμία οργανική σχέση με το γκόλφ και μία στο γήπεδο για να γίνει το γκόλφ και ότι άλλο προκύψει…… Αντιλαμβάνεται ευκόλως ο καθένας, ότι για την επένδυση στην παραλία θα υπάρξει άμεσο ενδιαφέρον, ενώ για το γκόλφ με το κουτσουρεμένο οικόπεδο , μάλλον ουδείς θα ενδιαφερθεί. Εμείς λοιπόν λέμε, είναι δυνατόν ; Ότι κάναμε 40 χρόνια θα κάνουμε και τώρα ,που υποτίθεται ότι το ΤΑΙΠΕΔ βλέπει με ανοιχτούς ορίζοντες την ανάπτυξη; Το ΤΑΙΠΕΔ που όφειλε να προβλέψει και για βοηθητικό γήπεδο και αντ’αυτού κονταίνει και το υπάρχον ;

Αν είναι έτσι τα πράγματα, δεν έχουν δίκαιο τελικώς όσοι λένε ότι ξεπουλάμε τη γη μας ; Διότι, αν είναι στο τμήμα που υπάρχει η καταπληκτική παραλία και η θάλασσα, να συγκεντρώσουμε ξανά τους επενδυτές του All Inclusive, καλύτερα να λείπει το βύσσινο. Να λείπει, διότι η περιοχή αυτή είναι υψηλών προδιαγραφών και μπορεί να αποδώσει πολύ περισσότερο από 50 ευρώ ανά μέσο όρο, το κρεβάτι. Ο γκόλφερ, στο ίδιο μέρος θα δαπανήσει ακόμη και 500 ευρώ ημερησίως και μάλιστα με χρήματα που θα κυκλοφορήσουν παντού και όχι μόνο στους ελάχιστους που απολαμβάνουν τα μικρά ωφελήματα του All Inclusive.