Θα χρησιμοποιήσω τον τίτλο του τραγουδιού-μανιφέστο του Τζον Λένον για να απευθυνθώ στον τόπο που με έκανε να σταθώ στα πόδια μου επαγγελματικά και να βρω την προσωπικότητά μου στην κουζίνα, το Λασίθι. Σε συζήτηση με έναν συνάδελφό μου, σεφ σε μεγάλο ξενοδοχείο της περιοχής, έμαθα ότι πλέον προσφέρουν υψηλότερες υπηρεσίες και ποιοτικά προϊόντα στους πελάτες τους, που φυσικά ανεβάζουν το κόστος. Για παράδειγμα, στο πρωινό προσφέρουν ανανά και μπανάνες ξένης εταιρείας σε αφθονία. Τον ρώτησα:
– Γιατί όχι μικρές κρητικές μπανάνες που είναι πεντανόστιμες και χάρη στο μέγεθός τους, χωράνε καλύτερα στο καλάθι των φρούτων; Γιατί ανανά εισαγωγής; Μήπως δεν είναι εξωτικά φρούτα το πεπόνι, το καρπούζι, το σύκο ή το κορόμηλο για τους ξένους επισκέπτες μας; Ανανά θα φάνε και καλύτερο σ’ άλλους τόπους. Ο φίλος μου ο Γ. Καραλάκης από την Ιεράπετρα φύτεψε παπάγιες και φυσαλίδες. Ειλικρινά δεν έχω φάει καλύτερες. Κι όμως, σαπίζουν επάνω στα δέντρα και τα ξενοδοχεία παίρνουν εξωτικά φρούτα εισαγωγής.
– Στην Θήβα και πιθανώς στην Ιεράπετρα, η ντομάτα σαπίζει φέτος στα χωράφια, εν τω μεταξύ στα μεγάλα ξενοδοχεία χρησιμοποιούν καλοκαιριάτικα κονσέρβες ντοματάκι Ιταλίας.
– Οι γίγαντες και τα άλλα όσπρια είναι εισαγωγής (ή στην καλύτερη περίπτωση συσκευασμένα στην Ελλάδα). Βέβαια οι γίγαντες Τουρκίας έχουν €3το κιλό ενώ οι ελληνικοί €6 . Και λοιπόν; Βγάζω 10-12 μερίδες ανά κιλό. Πόσο είναι δηλαδή το κόστος της μερίδας; €0,60- €1. Εχω το περιθώριο για κέρδος, αλλά παράλληλα βοηθάω τον τόπο και τους γύρω μου και έχω ποιότητα.
– Γιατί έχουμε κάνει μόδα το fleur de sel Γαλλίας (€20/κιλό) και τελευταία το αλάτι των Ιμαλάϊων; Μα, ζούμε μέσα στο αλάτι! Βάζω 3 σκάφες θαλασσόνερο στην ταράτσα, εξατμίζεται το νερό κι έχω το πιο ωραίο αλάτι για μία ολόκληρη χρονιά.
– Γιατί αγοράζουμε κάπαρη Ιταλίας ή Τουρκίας; Το Λασίθι είναι γεμάτο άγρια φυτά αλλά κανείς δεν την μαζεύει.
– Γιατί αρνί Νέα Ζηλανδίας, άνοστο και μερικές φορές καταψυγμένο που είναι ακριβότερο από το φρέσκο;
– Γιατί ψωμί κατεψυγμένο και προψημένο ή έτοιμα μείγματα από την Γαλλία και τη Γερμανία; Μήπως δεν ξέρουμε να ζυμώσουμε ψωμί στο Λασίθι; Το επτάζυμο στον Κρούστα μάς κάνει περήφανους όταν το σερβίρουμε. Τα παξιμάδια είναι κορυφαία προϊόντα και ξετρελαίνουν τους επισκέπτες μας.
– Γιατί μακαρόνια Ιταλίας που βρίσκει ολόκληρος ο κόσμος στο πιάτο του; Η Ελλάδα έχει αντίστοιχές ανταγωνιστικές εταιρείες, ενώ πλέον υπάρχουν και κρητικές εταιρίες παραγωγής ζυμαρικών που, χάρη στην υψηλή ποιότητα των προϊόντων τους, εξάγουν.
– Γιατί τυριά Γκούντα και Εμενταλ στην Κρήτη;
– Μπορούμε να έχουμε πελάτες αποκλειστικά από το πρόβειο γιαούρτι- με πέτσα ή το γιαούρτι σακούλας! Συγκρίνεται καθόλου με το κακό ιμιτασιόν που έχει πλημμυρίσει τα πρωινά; Δεν αξίζει η διαφορά τιμής όσο η ποιότητα;
– Γιατί κατεψυγμένα και σχεδόν πάντα κακής ποιότητας κρουασανάκια; Ας φάνε οι επισκέπτες μας μυζηθρόπιτες νεράτες! Μήπως θα πει κανείς από τους τουρίστες μας όταν επιστρέψουν στην πατρίδα τους ότι δεν έφαγαν κρουασανάκια στην Κρήτη;
Η λίστα είναι ατελείωτη και θα μπορούσα να πω και άλλα πολλά.
Φανταστείτε τώρα στο Λασίθι όλα τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια να αγοράζουν τοπικά προϊόντα…
Να συσκευάζει ο κόσμος την ντομάτα, ίσως στην αρχή σε βάζα και αργότερα να γίνει εργοστάσιο κονσέρβας.
Φανταστείτε να γίνουν βιοτεχνίες ζυμαρικών.
Φανταστείτε να φυτευτούν περισσότερες μπανανιές.
Φανταστείτε να εκτρέφει ο κόσμος περισσότερα χοιρινά, αμνοερίφια και -γιατί όχι;- αγελάδες, όπως στη Μάνη και τη Μύκονο.
Φανταστείτε να γίνουν κι άλλες βιοτεχνίες- βιομηχανίες τυριών και αλλαντικών.
Φανταστείτε να παράγει ο γεωργός στάρι και να φτιάξουμε τοπικά ψωμιά.
Φανταστείτε να γίνουν περισσότεροι συνεταιρισμοί γυναικών και οι φούρνοι να τροφοδοτούν τα ξενοδοχεία.
Φανταστείτε να φυτέψουμε περισσότερες συκιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, βερικοκιές και να παράγουμε φρέσκα φρούτα και μαρμελάδες.
Φανταστείτε να γίνουν άλλες 2- 3 ιχθυοκαλλιέργειες, εδώ που τα ψάρια είναι σαφώς καλύτερα από τα γεμάτα συντηρητικά εισαγόμενα.
Φανταστείτε να μαζέψουμε ξανά το αλάτι από τις αλυκές.
Φανταστείτε να μαζεύει ο κόσμος τα χόρτα το χειμώνα, να τα καταψύχει ή να τα συσκευάζει για να τα χρησιμοποιεί το καλοκαίρι.
Φανταστείτε πόσο πιο νόστιμη θα ήταν η κουζίνα μας!
Φανταστείτε πόσοι άνθρωποι θα δούλευαν χειμώνα- καλοκαίρι!
Φανταστείτε ότι τα λεφτά θα έμεναν στον τόπο.
Και τέλος, φανταστείτε τους τουρίστες, γυρνώντας στον τόπο τους, τι διαφήμιση θα έκαναν, λέγοντας ότι στο Λασίθι τρώμε μόνο τοπικά προϊόντα!
Φανταστείτε ότι δεν είναι ουτοπία, δεν είναι καθόλου μακριά από την πραγματικότητα αν οι τοπικές Αρχές, με θέληση, μας ενώσουν.
