Η Τζένιφερ Τέγκε, μια Γερμανο-νιγηριανή συγγραφέας, ανακάλυψε εντελώς τυχαία και μετά από πολλά χρόνια ότι ο πατέρας της μητέρας της δεν ήταν άλλος από τον σαδιστή διοικητή του στρατοπέδου του Πλάσοβ που ακούει στο όνομα Αμον Γκετ.
Ο Γκετ, ένας από τους πιο αιμοδιψείς Ναζιστές σε στρατόπεδο συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με το παρατσούκλι «Χασάπης του Πλάσοβ», ενσαρκώθηκε στο σινεμά από τον βρετανό ηθοποιό Ρέιφ Φάινς στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Η Λίστα του Σίντλερ».
«Είχα δει την ταινία αλλά δεν έδωσα σημασία στο επίθετο καθώς θεώρησα πως επρόκειτο για απλή συνεπωνυμία. Όταν πέρασε καιρός και το έψαξα έπαθα σοκ όταν ανακάλυψα την καταγωγή μου», σημειώνει η 43χρονη συγγραφέας στο βιβλίο της «Aμον: Ο παππούς μου θα με σκότωνε» που κυκλοφορεί στη Γερμανία.
Η Γερμανίδα κόρη του Γκετ, Μόνικα Γκετ Χέρτβιγκ, είχε γνωρίσει το 1970 τον πατέρα της Τέγκε, ο οποίος ήταν Νιγηριανός. Μόλις την γέννησε, την έδωσε για υιοθεσία σε ένα ζευγάρι πλούσιων Γερμανών. Η Τέγκε, ψάχνοντας τις ρίζες τις, ανακάλυψε την καταγωγή της μητέρας της και άρχισε να εξερευνάει την ιστορία της οικογένειάς της.
«Όταν συνειδητοποίησα το ποιός ήταν ο πατέρας της και παππούς μου έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Είχα μουδιάσει. Τηλεφώνησα στον σύζυγό μου και του είπα πως έμαθα κάτι πολύ σοκαριστικό, ζητώντας του να έρθει αμέσως να με πάρει από εκεί που ήμουν γιατί το η ταραχή ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσα να οδηγήσω», τονίζει η Τζένιφερ, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών, επισημαίνοντας πως «τώρα ξέρω ότι, αφού έχω μαύρο δέρμα, θα με έβλεπε ως κατώτερο ον και θα με πυροβολούσε όπως τους Εβραίους».
Η Tέγκε κατόπιν επισκέφτηκε το στρατόπεδο συγκέντρωσης Πλάσοβ, λίγο έξω από την Κρακοβία καθώς και το μικρό σπιτάκι που ζούσε ο παππούς της.
«Εκανε ασκήσεις σκοποβολής από το μπαλκόνι του πάνω σε γυναικόπαιδα ή αμολούσε τα σκυλιά σε ανθρώπους γυμνούς και ανήμπορους να αντιδράσουν. Διασκέδαζε αφάνταστα να βλέπει αυτό το απάνθρωπο και αποτρόπαιο θέαμα. Άλλους τους βασάνιζε πρώτα και μετά τους έριχνε στα σκυλιά. Όσοι ήταν τυχεροί απλά τους πυροβολούσε εξ’ επαφής», καταλήγει η συγγραφέας για τον Γκετ, ο οποίος εκτελέστηκε δια απαγχονισμού το 1946 καταδικασθείς για εγκλήματα πολέμου.
