Με τη συμμετοχή της στη νέα καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 «Μπρούσκο», η οποία κάνει πρεμιέρα απόψε, η Εβελίνα Παπούλια επιστρέφει στην τηλεόραση σε πρωταγωνιστικό ρόλο ύστερα από αρκετό καιρό. Εχοντας επιτυχώς αποφύγει την ταύτιση με την ιδιαίτερα επιτυχημένη περσόνα της «Μαρίνας Κουντουράτου» που υποδύθηκε στους «Δύο ξένους», η ηθοποιός περπάτησε τα τελευταία χρόνια σε πιο εναλλακτικά μονοπάτια και ως σήμερα κατάφερε να μη γλιστρήσει στα σκαλοπάτια του εμπορικού. Παράλληλα με τη σειρά σε λίγες ημέρες επιστρέφει και στη σκηνή του Παλλάς με τη ροκ όπερα «Δαίμονες» για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Στο «Βήμα» η Εβελίνα Παπούλια μίλησε όχι μόνο για την καλλιτεχνική δράση της αλλά και για όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες και έχουν επηρεάσει τη ζωή όλων μας.
Υπάρχει μια προκατάληψη για τις καθημερινές σειρές, οι οποίες στην πλειονότητά τους χαρακτηρίζονται σαπουνόπερες. Για το «Μπρούσκο» ισχύει κάτι τέτοιο;
«Δεν έχει αυτή την αισθητική. Ανετα θα στεκόταν και ως εβδομαδιαία σειρά. Δεν γυρίζεται σε πλατό κι έχει άλλη λογική και φιλοσοφία, με εξωτερικά γυρίσματα. Είτε εβδομαδιαίο είτε καθημερινό είναι κάτι, σημασία έχει να είναι καλό για μένα. Δεν χρειάζεται να είμαστε προκατειλημμένοι οι ηθοποιοί στις μέρες μας. Δεν νομίζω ότι έχουμε αυτή τη δυνατότητα. Ηταν κάτι που μου άρεσε και το έκανα. Δεν γίνονται παραγωγές, όμως ο κάθε ηθοποιός θα πρέπει να δουλεύει όσο το δυνατόν περισσότερο μπορεί στο επάγγελμά του. Οταν σου δίνεται η ευκαιρία, μπορείς να εξελιχθείς. Ο κανόνας που μου έλεγαν οι δάσκαλοί μου στην Αμερική ήταν αυτός. Να δουλεύω πάνω στη δουλειά μου όσο το δυνατόν περισσότερο μπορώ. Ακόμη και στη χειρότερη δουλειά ο καλός επαγγελματίας κάτι θα βρει».
Την πορεία σας στην τηλεόραση την καθορίσατε εσείς; Προσπαθήσατε να αποφύγετε την τυποποίηση από την εποχή των «Δύο ξένων»;
«Η τηλεόραση είναι ούτως ή άλλως κάτι που μπορεί να σε τυποποιήσει. Ο κόσμος κινείται γύρω από την τηλεόραση. Εγώ είχα περισσότερες επιλογές στο θέατρο. Εχω παίξει πολλούς και διαφορετικούς ρόλους και δεν είχαν σχέση με αυτό που έκανα στην τηλεόραση. Η διέξοδός μου ήταν το θέατρο, το να παίζω διαφορετικά πράγματα. Στην τηλεόραση δεν είχα ιδιαίτερες ευκαιρίες στο να παίζω διαφορετικά πράγματα, οπότε αποστασιοποιήθηκα».
Πιστεύετε ότι η δύναμη της τηλεόρασης είναι μεγαλύτερη;
«Οχι. Παίζει καθοριστικό ρόλο για κάποιους ηθοποιούς που μπορεί να γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό αλλά από ‘κεί και πέρα δεν θεωρώ ότι πλέον ο κόσμος παρακολουθεί μόνο τηλεόραση. Τα περισσότερα πράγματα και οι πληροφορίες έρχονται από το Διαδίκτυο, οπότε ψάχνουν όλοι και εκτός σπιτιού».
Η δημοσιότητα σας παρέσυρε; Καβαλήσατε το καλάμι;
«Αν θεωρήσουμε ότι κάποιος καβαλάει το καλάμι λέγοντας «όχι», τότε μπορεί να μου έχει συμβεί. Απλά νομίζω ότι όταν λες «ναι» συμβαίνει αυτό. Η ψυχοσύνθεση που είχα στην αρχή λόγω του ότι ασχολήθηκα με τον χορό ήταν πολύ συγκεκριμένη, δεν με ενδιέφεραν οι δημόσιες σχέσεις ή ο ανταγωνισμός με τους άλλους αλλά το να γίνω καλύτερη εγώ για τον εαυτό μου. Η ισορροπία αυτή διαταράχθηκε όταν έγινα ηθοποιός, αλλά τη διεκδίκησα πάλι και προσπάθησα να μη χάσω εμένα».
Μένετε στο κέντρο. Πώς είναι η ζωή σας;
«Μια χαρά. Το κέντρο έχει αδειάσει, έχει γίνει αποκέντρωση. Το καταλαβαίνω γιατί πλέον βρίσκω ακόμη και να παρκάρω. Ησυχα είναι και δεν υπάρχει κάτι που να με τρομάζει».
Αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες με την έξαρση της βίας και του φασισμού σάς τρομάζει;
«Οχι, καθόλου, δεν έχω κανέναν λόγο να τρομάζω».
Γιατί; Θεωρείτε ότι είναι κάτι απλό;
«Οχι, απλά θεωρώ ότι όλο το πλαίσιο τα τελευταία χρόνια είναι κατάπτυστο. Ολο το παιχνίδι είναι εμφανές. Μάλλον θεωρούν ότι ο πολίτης είναι ηλίθιος. Είμαι πιο πολύ θεατής του πράγματος γιατί μέσα μου πρέπει να βρω την ισορροπία για να μη φοβάμαι. Δεν φοβάμαι κανέναν».
Αντιδράτε;
«Αντιδρώ με τον δικό μου τρόπο. Πιστεύω ότι ο καθένας αντιδρά μέσα στην ησυχία. Η ησυχία είναι πολύ πιο δυνατή από οποιαδήποτε κροτίδα σκάσει δίπλα σου. Ο κρότος είναι στιγμιαίος φόβος, η ησυχία μπορεί να γίνει πιο επικίνδυνη. Αυτός που φωνάζει νομίζει ότι επιβάλλεται με τις φωνές. Κάποτε είχε σημασία να φωνάζεις. Πλέον, εφόσον δεν έχουμε κυβέρνηση και είμαστε έρμαιο άλλων κρατών, δεν υπάρχει λόγος. Πρέπει να βρούμε άλλον τρόπο λοιπόν. Οσοι κάνουν τραμπουκισμούς ή όσοι έχουν ανάρμοστη συμπεριφορά δεν με τρομάζουν. Δεν φοβάμαι. Κάποια πράγματα γίνονται σκόπιμα. Θέλουν να μας βάλουν σε διαδικασία τρόμου. Είναι πολύ οργανωμένο όλο αυτό. Θέλουν να φοβόμαστε και όσο φοβόμαστε δεν αντιδρούμε. Το θεωρώ πολύ λάθος όλο αυτό. Δεν υπάρχει λόγος».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
