Ο θρίαμβος στις γερμανικές εκλογές της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, η οποία επανεξελέγη για μια «ιστορική» τρίτη θητεία, χαιρετίστηκε από το σύνολο του ευρωπαϊκού Τύπου, ο οποίος διερωτάται ωστόσο για το χρώμα του μελλοντικού συνασπισμού.
«Η Μέρκελ αγγίζει την απόλυτη πλειοψηφία» είναι ο τίτλος της ισπανικής κεντροαριστερής εφημερίδας El Pais, η οποία κάνει λόγο για ένα «χωρίς προηγούμενο αποτέλεσμα από την εποχή του καγκελαρίου Κόνραντ Αντενάουερ (CDU) πριν από 50 χρόνια». Η κεντροδεξιά El Mundo αναφέρεται σε μια «ιστορική νίκη». «Θρίαμβος της Μέρκελ, η οποία ελπίζει να κυβερνήσει μόνη», γράφει η συντηρητική ABC.
Για την ιταλική Corriere della Sera, η νίκη της Αγγκελα Μέρκελ είναι «ιστορική», ενώ η Stampa αναφέρει ότι η Γερμανία «έστεψε την Ανγκελα Μέρκελ».
Στη Βρετανία, η συντηρητική Daily Mail εκτιμά ότι εξασφαλίζοντας μια τρίτη θητεία η Μέρκελ «έγινε η (Μάργκαρετ) Θάτσερ της Γερμανίας».
Στη Γαλλία, η Le Figaro χαιρετίζει «το θρίαμβο της Μέρκελ»: «Με πάνω από το 42% των ψήφων, η καγκελάριος της Γερμανίας ήταν πολύ κοντά χθες στην εξασφάλιση της απόλυτης πλειοψηφίας των εδρών της Μπούντεσταγκ», γράφει η γαλλική εφημερίδα. «Θριαμβευτική», είναι ο τίτλος της οικονομικής εφημερίδας Les Echos.
«Η Μέρκελ κερδίζει με απόλυτη πλειοψηφία», γράφει η πορτογαλική οικονομική εφημερίδα Jornal de negocios όπως και η Diario de Noticias, η οποία τονίζει ότι «τα τηλεοπτικά δίκτυα δίνουν μια απόλυτη πλειοψηφία στο CDU της Ανγκελα Μέρκελ».
«Η Μέρκελ κερδίζει μια τρίτη θητεία, αλλά οι φιλελεύθεροι βγαίνουν από το Κοινοβούλιο», γράφει μια άλλη μεγάλη οικονομική εφημερίδα, η Diario economico. Η εφημερίδα Correio da Manhal έχει τον τίτλο «επανεξελέγη η Ανγκελα Μέρκελ».
Στην Ιταλία, η εφημερίδα La Repubblica υπογραμμίζει ότι «ο θρίαμβος της Μέρκελ» συνοδεύεται από τον αποκλεισμό των αντι-ευρώ και των φιλελευθέρων από το κοινοβούλιο.
«Ο θρίαμβος αυτός είναι μια καταστροφή για τους φιλελεύθερους εταίρους της στην κυβέρνηση, το FDP, το οποίο έπεσε σε ένα πηγάδι χωρίς πάτο», γράφει η κεντροαριστερή αυστριακή εφημερίδα Der Standard.
Η ιταλική οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore, τονίζει ότι «για να παραμείνει καγκελάριος, η ‘Μutti’ (Μαμά) έχει ανάγκη από έναν ευρύ συνασπισμό με τους σoσιαλδημοκράτες που εξασφάλισαν το 26%».
Για τη βρετανική εφημερίδα The Financial Times, η προοπτική ενός συνασπισμού θέτει το κόμμα της κας Μέρκελ ενώπιον ενός «μεγάλου διλήμματος». Τα ιδανικά του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος «θα συγκρουστούν με την κα Μέρκελ για να μην ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο της λιτότητας».
«Είναι ένας θρίαμβος που μπορεί να καταλήξει σε πικρία», προειδοποιεί από την πλευρά της η αυστριακή Die Presse (συντηρητική). «Ο θρίαμβος της Μέρκελ έγινε σε βάρος του εταίρου της του κυβερνητικού συνασπισμού. Το φιλελεύθερο κόμμα κατέρρευσε. Και εάν η Ανγκελα Μέρκελ δεν μπορεί να κυβερνήσει μόνη, τα περιθώρια ελευθερίας της θα στενέψουν».
Τέλος, η επίσημη ρωσική εφημερίδα Rossiiskaia Gazeta χαιρετίζει τον αγώνα της Μέρκελ «η οποία πολέμησε για κάθε ψήφο».
Guardian: Αντάμειψαν την Μέρκελ γιατί κράτησε την κρίση εκτός γερμανικών συνόρων
«Η Ανγκελα Μέρκελ είναι η μοναδική ηγέτις η οποία επιβραβεύθηκε από τους ψηφοφόρους, μέσα στoν χειρότερο εφιάλτη της ευρωζώνης. Παντού αλλού οι πολίτες τιμώρησαν τις κυβερνήσεις τους», γράφει ο Ιαν Τρέινορ σε ανάλυση για τις γερμανικές εκλογές στον Guardian.
«Η νίκη της αποδεικνύει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στη Γερμανία και στην υπόλοιπη ΕΕ και ευρωζώνη, αν και δεν είναι σαφές τι επιπτώσεις θα έχει η τρίτη θητεία της για την κρίση του ευρώ.
Οπως περίφημα παρατήρησε ο Μπιλ Κλίντον «είναι η οικονομία, ανόητε». Και οι Γερμανοί έδωσαν στην Μέρκελ τρίτη θητεία, διότι, παρά τα μεγάλα προβλήματα που διαφαίνονται στο μέλλον, το επίπεδο της δικής τους ζωής, η απασχόληση και η ευημερία τους παρέμειναν σταθερά, την ώρα που το χάος χτυπούσε μεγάλα τμήματα της ευρωζώνης», τονίζει ο Τρέινορ.
«Από τότε που ξέσπασε η ελληνική κρίση, το 2010, έχουν πέσει 12 κυβερνήσεις στην ευρωζώνη των 17 χωρών, είτε Δεξιές είτε Αριστερές. Η Μέρκελ είναι η μοναδική ηγέτις που αντέστρεψε αυτή την τάση.
Η πολιτική αναταραχή δεν συγκλόνισε μόνο τις προβληματικές χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, ή η Ισπανία, αλλά έπληξε και τις πιστώτριες, όπως η Φινλανδία, η Σλοβακία και η Ολλανδία. Η Γερμανία είναι η εξαίρεση σε αυτό το μοτίβο.
Η λαϊκή αντίδραση πήρε την μορφή μιας εξέγερσης κατά των κυβερνώντων παντού αλλού, εκτός από την Γερμανία.
Και από την Ελλάδα μέχρι την Ιταλία και τις Κάτω Χώρες, οι δύσκολες εποχές οδήγησαν στην άνοδο αντιευρωπαϊστών και λαϊκιστών στην σκληρή Αριστερά και στην Ακρα Δεξιά. Και πάλι, η Γερμανία παραμένει η πιο αξιοσημείωτη εξαίρεση σε αυτό το μοτίβο», συνεχίζει ο Τρέϊνορ.
«Η Μέρκελ υπήρξε η κυρίαρχη προσωπικότητα στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής απάντησης στην κρίση. Ηταν η αρχιτέκτων της λιτότητας. Η προσέγγισή της υπήρξε στοιχειώδης, και προσεκτική. Ενεργούσε πάντα μόνο την τελευταία στιγμή. Εχει κατηγορηθεί για έλλειψη αποφασιστικότητας και τόλμης.
Αλλά ο θρίαμβός της στις εκλογές, όπου αυξήθηκαν μάλιστα τα ποσοστά του CDU από το 2009, δείχνει ότι οι Γερμανοί ψηφοφόροι επιβραβεύουν τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε την κρίση η Μέρκελ.
Η νίκη θα την ενθαρρύνει να συνεχίσει την ίδια πολιτική, δεδομένου ότι είναι βέβαιη πως η κρίση αποκλιμακώνεται, και πως η έμφαση στην εξοικονόμηση, στις περικοπές και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις πληγείσες οικονομίες της ευρωζώνης έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς.
Αυτό υποδηλώνει ότι δεν θα δούμε γρήγορα αλλαγή στις πολιτικές της για την Ευρώπη, εκτός αν υπάρξουν σημαντικές εξελίξεις σε μια μεγάλη προβληματική χώρα όπως η Ιταλία ή η Γαλλία», καταλήγει ο Τρέινορ.
Γερμανικός Τύπος
Οι γερμανικές εφημερίδες τιμούν τη νίκη της «αγαπημένης της Γερμανίας», μετά την θριαμβευτική εκλογική νίκη της Ανγκελα Μέρκελ στις βουλευτικές εκλογές, όπου εξασφάλισε το 41,5% των ψήφων, σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα, αφού βρέθηκε ένα βήμα από την αυτοδυναμία.
«Η αγαπημένη της Γερμανίας», είναι ο κεντρικός τίτλος της Berliner Morgenpost. Το συντηρητικό κόμμα «οφείλει την μεγάλη του επιτυχία πριν από όλα στην μεγάλη δημοτικότητα της καγκελαρίου», γράφει η εφημερίδα.
Για την οικονομική Handelsblatt, η εκλογική νίκη της CDU αποτελεί ευθεία συνέχεια της ευρωπαϊκής πολιτικής των τελευταίων ετών. «Η στρατηγική της οικονομικής βοήθειας προς τις ευρωπαϊκές χώρες έναντι της εφαρμογής μεταρρυθμίσεων άρεσε καταφανώς στους γερμανούς ψηφοφόρους», γράφει η εφημερίδα.
Η συντηρητική Die Welt αναφέρεται στον «Θρίαμβο της Μέρκελ» και φθάνει μέχρι και τη διαπίστωση ότι νίκησε «χωρίς το κόμμα της».
«Εάν αρέσει τόσο πολύ στους Γερμανούς, είναι διότι κάνει τη δουλειά της διακριτικά, εμφανώς χωρίς κανέναν ναρκισσισμό και δεν εκνευρίζει ούτε ενοχλεί τους πολίτες», εξηγεί η Die Welt.
Οι γερμανικές εφημερίδες δεν ξεχνούν ότι η καγκελάριος πρέπει τώρα να συγκροτήσει ένα συνασπισμό για να κυβερνήσει, έχοντας δύο επιλογές, τη συμμαχία με το SPD (25,7%) ή τους Πράσινους (8,3%).
«Καγκελάριος αναζητεί εταίρο», είναι ο τίτλος της Berliner Zeitung, ενώ η Suddeutsche Zeitung γράφει στην πρώτη σελίδα: «τώρα η Μέρκελ δεν έχει παρά να επιλέξει».
Παρά την ευρεία εκλογική της νίκη, οι διαπραγματεύσεις με τους μελλοντικούς της εταίρους μπορεί να μην είναι ευχάριστες.
CDU/SPD ή CDU/Πράσινοι, «καμία από τις δύο επιλογές δεν είναι άνετη», σχολιάζει η Die Zeit.
Στο SPD «κανείς δεν θέλει τη συμμαχία με τη Μέρκελ», διότι «δεν θα πρόκειται για μία συμμαχία μεταξύ ίσων» και επίσης «είναι πιθανόν να τελειώσει όπως το 2009 ή και χειρότερα», γράφει στην ηλεκτρονική της σελίδα η Der Spiegel, αναφερόμενη στα εκλογικά αποτελέσματα του 2009 , όταν το SPD κατέγραψε το χαμηλότερο ποσοστό στη μεταπολεμική ιστορία του, αφού συγκυβέρνησε στο πλαίσιο του μεγάλου συνασπισμού υπό την Μέρκελ.
Οσο για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τους Πράσινους, οι περιορισμένες απόπειρες για τη συγκρότηση τέτοιου συνασπισμού σε τοπικό επίπεδο έχουν αποτύχει.
