O Χρυσός Διόνυσος του τελευταίου φεστιβάλ μικρού μήκους Δράμας δόθηκε στην ταινία της Ασημίνας Προέδρου «Red Hulk» η οποία «καταπιάνεται με το καυτό ζήτημα του νεοναζισμού, μέσα από την αγωνία ενός νέου άντρα να αποκτήσει μια ταυτότητα, αρχικά μέσα από την ένταξη του σε ένα σύνδεσμο οργανωμένων οπαδών και στη συνέχεια σε μια υπερεθνικιστική ομάδα».
Και ο νοών νοείτω…
Κατά τραγική ειρωνεία η προφητική ταινία της Προέδρου που αρχίζει με την δολοφονία ενός μελαμψού άνδρα από νεοναζιστές, προβλήθηκε λίγες ώρες πριν την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ακολούθησαν ανακοινώσεις αντιφασιστικών οργανώσεων που πήραν θέση κατά των νεοναζιστικών φαινομένων στην Ελλάδα δίνοντας στο φεστιβάλ έναν ακόμα πιο έντονο κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα.
Αυτό δεν εμπόδισε όμως να γίνουν τα εγκαίνια των γραφείων του «κόμματος» της Χρυσής Αυγής στην Δράμα, την ίδια περίοδο με το φεστιβάλ. Τα εγκαίνια έγιναν χωρίς πολλά πολλά νταβαντούρια αλλά και χωρίς την προγραμματισμένη επίσκεψη κάποιων βουλευτών του «κόμματος» που φυσικά ανέβαλαν το ταξίδι τους ακριβώς λόγω της έκρυθμης κατάστασης με την δολοφονία του Φύσσα (πού να τολμήσουν!). Όμως το γραφείο άνοιξε, τα συνθήματα δεν έλειψαν, όπως δεν έλειψε το μοίρασμα των φέιγ βολάν στους δρόμους της πόλης από χρυσαυγίτες.
Το θετικό μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι σε αντίθεση με τα παλαιότερα χρόνια, οι μικρομηκάδες της Δράμας δείχνουν πλέον πολιτικοποιημένοι και με την ανάγκη να μιλήσουν για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας.
Παλιότερα οι πρωτοεμφανιζόμενοι δημιουργοί της Δράμας «κατηγορούνταν» ότι γύριζαν ταινίες «στον κόσμο τους». Η κρίση όμως έχει αλλάξει πράγματα και νοοτροπίες. Σήμερα τα νέα παιδιά κάνουν ταινίες «μέσα από τον κόσμο μας.» Πέρσι άλλωστε, υπήρξε επίσης ταινία για το φαινόμενο του νεοναζισμού στην Ελλάδα, το «Sphynx» του Κ. Καραμαγγιώλη (δείτε θέμα «Για μια εθνικά καθαρή Ελλάδα»).
Εφέτος, ταινίες όπως η «Γεννήτρια», η «Αντιπαροχή», το «Δεν θα υποκύψουμε», η «Αννα» και «Ο Χριστός σταμάτησε στου Γκύζη» όπου ένας πατέρας (Ακης Σακελλαρίου) αυτοκτονεί μπροστά στα μάτια του παιδιού του, αφουγκράζονται την πραγματικότητα και την σχολιάζουν με δημιουργικό τρόπο.