Στοιχεία από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου συγκεντρώνουν -μέσω αιτημάτων δικαστικής συνδρομής- οι εισαγγελικές αρχές, στην προσπάθεια να ανοίξουν τραπεζικοί λογαριασμοί και να διερευνηθούν υποθέσεις με οσμή σκανδάλου, όπως αυτή με τα επισφαλή δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ, κατά την περίοδο 2009-2011.
Η απάντηση στα αιτήματα αυτά, αναμένεται να «κλειδώσει» πολλές από τις πληροφορίες που έχουν ήδη φθάσει, ανεπισήμως, στις αρμόδιες αρχές από μυστικές και μη υπηρεσίες οι οποίες ειδικεύονται στην ανίχνευση του μαύρου χρήματος. Σύμφωνα άλλωστε με τα πρόσωπα που αναζητούν τον -διεθνή, πλέον- μίτο της Αριάδνης, η δημοσιοποίηση του όποιου σκανδάλου, έχει ως αποτέλεσμα την αυτόκλητη «βροχή» πληροφοριών, από την κοντινή Κύπρο ως και το μακρινό Χονγκ Κονγκ. «Δεν είναι τυχαία η επιμονή της τρόικας, που εξαρχής επιχειρηματολογεί για τον θετικό αντίκτυπο που έχει κάθε φορά το «φως» στις υποθέσεις οικονομικού εγκλήματος», τονίζει δικαστικός.
Οι μόνοι που εμφανίζονται φειδωλοί στη ροή πληροφοριών είναι οι αμερικανοί και η οικεία FATF (Financial Action Task Force), με κορυφαίο παράδειγμα την υπόθεση Τσοχατζόπουλου και τις μίζες από τα εξοπλιστικά. «Υπάρχει σθεναρή αντίσταση αποκάλυψης του πραγματικού δικαιούχου, αποκαλούμενου ως «beneficial owner», της εταιρείας αμερικανικών συμφερόντων Nobilis,με έδρα το Γουαϊόμινγκ των ΗΠΑ, όταν μάλιστα η Nobilis παίζει κομβικό ρόλο_βρίσκεται πίσω από την αγοραπωλησία του ακινήτου επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου», τονίζει ο ίδιος.
Η εξέλιξη της μεθοδολογίας του οικονομικού εγκλήματος θέλει το εγκληματικό προϊόν μέσω της αέναης διακίνησης στο τραπεζικό σύστημα να μένει καλά κρυμμένο, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη και η δέσμευσή του. Στην Ελλάδα, παράλληλα, και σε επίπεδο φυσικών προσώπων, οι λογαριασμοί πολλών εκ των πρωταγωνιστών δεν έχουν παρά ασήμαντα υπόλοιπα.
Το εργαλείο των δικαστικών συνδρομών για το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών απαιτεί, βεβαίως, χρόνο και κόπο _επαρκή τεκμηρίωση, και πάντως τήρηση των κανόνων που επιτάσσει η διεθνής δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις.
Οι αρχές καταφεύγουν στη χρήση του συγκεκριμένου εργαλείου σε δαιδαλώδεις υποθέσεις, με ειδικό βάρος, όπως του παραδικαστικού κυκλώματος, αυτή που εκδικάζεται στην παρούσα φάση με πρωταγωνιστή τον Άκη Τσοχατζόπουλο, στις -ακόμη- ανοικτές δικογραφίες για τα γερμανικά υποβρύχια και τα ρωσικά TorM1, αλλά και για υποθέσεις που βρίσκονται προς το παρόν στο στάδιο της διερεύνησης όπως αυτή με τις συμβάσεις για τα εξοπλιστικά επί υπουργίας του κ. Γιάννου Παπαντωνίου (2002 –2004).
Μόλις την Πέμπτη, ο κ. Στέλιος Γκαρίπης, συνήγορος του Νίκου Ζήγρα, εξαδέλφου Τσοχατζόπουλου, που έχει αποκαλύψει πτυχές της υπόθεσης για τις «χρυσές μίζες», τόνισε ότι χρειάστηκε η συναίνεση Ζήγρα για να απλοποιηθεί η διαδικασία δικαστικής συνδρομής από την Ελβετία, κάτι που «αναγνωρίζεται σε όλα τα έγγραφα του Ομοσπονδιακού Εισαγγελέα της Βέρνης».
Κατά την αγόρευσή του, ο συνήγορος στάθηκε ωστόσο και στους περιορισμούς που θέτει το γράμμα του -ελληνικού- νόμου. «Είχα προτείνει στον ανακριτή να πάμε μαζί στη Ζυρίχη, να πάρουμε άμεσα υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου 2,2 εκατομμύρια ευρώ. Εκείνος, με μια διάταξη άρσης της δέσμευσης των χρημάτων, και εγώ με ένα πληρεξούσιο του Ζήγρα, προκειμένου να εκδοθεί επιταγή υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Θα του την παρέδιδα για να την καταθέσει στο Ταμείο Παρακαταθηκών. Θα σας κάνω δώρο έναν Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, μου είπε με νόημα ο ανακριτής».
