Η κατάργηση του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ) ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού των περισσότερων υπουργών Υποδομών των τελευταίων ετών, αφού πέραν της πρότασης του πρώην γενικού γραμματέα Συγχρηματοδοτούμενων Δημοσίων Έργων κ. Σέργιου Λαμπρόπουλου για απορρόφηση της υπό την αρμοδιότητά του Γενικής Γραμματείας από το ΤΕΟ και τη δημιουργία μίας ΑΕ που θα «έτρεχε» το τηλεδιόδιο και θα ήταν αρμόδια για τις παραχωρήσεις αυτοκινητόδρομων, ουδεμία άλλη «δυνατή» ιδέα έπεσε στο τραπέζι από το 2008, όταν παραχωρήθηκαν οι δρόμοι στους ιδιώτες παραχωρησιούχους.
Έτσι φτάσαμε στο 2013 με τον κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να προχωρά με νομοθετική ρυθμιση στο κλείσιμο μίας εκ των παλαιότερων ΔΕΚΟ της χώρας, καθώς «μετά την ανάθεση της κατασκευής των αυτοκινητοδρόμων σε εταιρείες ειδικού σκοπού και την εκχώρηση, σε αυτές, των διοδίων, ο ρόλος του σταδιακά, περιορίζεται σημαντικά και σήμερα ουσιαστικά έχει εκλείψει ο λόγος ύπαρξης του» όπως αναφέρει το υπουργείο.
Το ΤΕΟ είχε την αρμοδιότητα της ανάπτυξης, συντήρησης και λειτουργίας οδικών υποδομών από το 1927, όταν και είχε ιδρυθεί. Όμως η σταδιακή χρήση της μεθόδου της σύμβασης παραχώρησης από το Δημόσιο μετέφερε πρακτικά τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες στις εταιρείες παραχώρησης και το ΤΕΟ έμεινε να έχει στη διάθεσή του μόνο τα διόδια των Μαλγάρων έξω από τη Θεσσαλονίκη και τον σταθμό διοδίων του Ακτίου, τα οποία συνδιαχειρίζεται μέσω κοινοπραξιάς στην οποία συμμετέχει η Ακτωρ.
Σύμφωνα με το υπουργείο Υποδομών, το ΤΕΟ «επιτέλεσε σημαντικό έργο στο παρελθόν σε σχέση κυρίως με την είσπραξη των διοδίων και την χρηματοδότηση της συντήρησης και βελτίωσης του οδικού δικτύου, με έσοδα από τα διόδια» και προαναγγέλει νομοθετική ρύθμιση για την κατάργηση του.
«Παράλληλα και υπό το φως των διαπιστώσεων των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης και των συνακόλουθων εισαγγελικών διώξεων για κρούσματα πλημμελούς διαχείρισης την περίοδο 2006 – 2011, παύεται το Διοικητικό Συμβούλιο και αντικαθίσταται από προσωρινό με υπηρεσιακά στελέχη, έως την εκκαθάριση της ΤΕΟ ΑΕ» σημειώνει το υπουργείο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο εξετάζει διάφορα σενάρια για τις αρμοδιότητες της εταιρείας, τους σταθμούς διοδίων, τα πάγια στοιχεία της και το μέλλον του προσωπικού, όμως όλα ακόμη είναι ανοιχτά.
Το 2012 το ΤΕΟ είχε καθαρά κέρδη 2,7 εκατ. ευρώ, καθώς εξακολουθεί να λαμβάνει ακόμα πλήθος έμμεσων ή ανταποδοτικών πόρων. Ωστόσο, λόγω του PSI, ενέγραψε «τρύπα» ύψους 45 εκατ. ευρώ στις οικονομικές του καταστάσεις.
Στα τακτικά του έσοδα εισπράττει ποσοστά 0,40% από ασφάλιστρα οχημάτων, που έφτασαν τα 5 εκατ. ευρώ για το 2012 (και σχεδόν τα 6 εκατ. ευρώ το 2011), αλλά και ενοίκια από κυκλοφοριακές συνδέσεις ύψους περίπου 2 εκατ. ευρώ κατ’ έτος. Παράλληλα, στα λοιπά «έκτακτα» έσοδα εμφάνισε το 2012 έσοδα από τέλη μηχανημάτων ύψους 11,8 εκατ. ευρώ, τα οποία εισπράττονται υπέρ του ΤΕΟ βάσει νόμου εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες.
Το 2012 οι εργαζόμενοι μειώθηκαν από 141 σε 130 άτομα, ενώ το κόστος που συνδέεται με το προσωπικό μειώθηκε από 5,7 εκατ. ευρώ σε 5 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα από διόδια μειώθηκαν από 23 εκατ. ευρώ σε 18 εκατ. ευρώ. Στις προβλέψεις περιλαμβάνονται για το 2012 υποχρεώσεις προς την Εγνατία οδό ύψους 10,6 εκατ. ευρώ, καθώς υποχρεούται να της αποδίδει μέρος των εισπράξεων από τα διόδια των Μαλγάρων.
Αν και δεν είναι ακόμη βέβαιο τι θα απογίνει με τους σταθμούς διοδίων του ΤΕΟ (τα Μάλγαρα είναι ο δεύτερος πιο επικερδής σταθμός της χώρας), θα δοθεί προίκα στην ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας ο σχεδιαζόμενος σταθμός διοδίων στους Ευζώνους, αλλά και ολόκληρος ο οδικός άξονας από τον ανισόπεδο κόμβο (Α/Κ) Αξιού ως τα βόρεια σύνορα της χώρας, μήκους περίπου 60 χλμ., που ανήκουν στο ΤΕΟ.
Επρόκειτο για ρύθμιση που ήρθε να διορθώσει «γκάφα» της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, η οποία τον Αύγουστο του 2012, μαζί με το δικαίωμα εκμετάλλευσης της Εγνατίας οδού, μεταβίβασε στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) τον συγκεκριμένο οδικό άξονα, με κοινή υπουργική απόφαση και όχι με νόμο, όπως απαιτούνταν. Ετσι, υπήρξε η πρωτοφανής εξέλιξη να προσφύγει το ΤΕΟ στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) κατά της διυπουργικής απόφασης, δηλαδή κατά του εποπτεύοντος υπουργείου.
