Οι δραματικές εξελίξεις στην Αίγυπτο και τη Συρία με χιλιάδες θύματα, με εκατοντάδες χιλιάδες να τρέπονται σε φυγή για να σώσουν τη ζωή τους, δημιουργούν ένα εκρηκτικό υπόβαθρο, με ορατό πλέον τον κίνδυνο να δούμε μια νέα κατάσταση τύπου Ιράκ στη γειτονιά μας.
Τα διλήμματα για τη Δύση, αλλά και για τη χώρα μας είναι μεγάλα, καθώς από τη μια πλευρά είναι δεδομένη η ανάγκη να σταματήσουν οι ανθρωποσφαγές και από την άλλη οι κίνδυνοι από μια επέμβαση είναι σχεδόν ανεξέλεγκτοι, αφού κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η επόμενη μέρα.
Όχι μόνο γιατί έχουμε απτά παραδείγματα από ανάλογες επεμβάσεις του παρελθόντος, αλλά γιατί πέρα από τις αντιμαχόμενες πλευρές,εμπλέκονται τα γεωπολιτικά συμφέροντα, μεγάλων και μη χωρών.
Από τη Ρωσία του Πούτιν, που ας μην το ξεχνάμε διαθέτει τη μοναδική ναυτική βάση της στην Ανατολική Μεσόγειο στη Συρία, μέχρι το Ιράν, το Ισραήλ, την Τουρκία και πάει λέγοντας. Αν συνυπολογιστούν μάλιστα και οι θρησκευτικές αντιθέσεις που όλο και διογκώνονται το κοκτέιλ γίνεται κάτι παραπάνω από εκρηκτικό…
Όσο κι αν υπάρχουν κάποια προσωρινά οφέλη – π.χ. λόγω τουρισμού – μια παρατεταμένη κρίση ,με πολεμικές μάλιστα επιπλοκές δημιουργεί παρενέργειες που όχι μόνο δεν τις χρειαζόμαστε αλλά τις απευχόμαστε.
Είναι προφανές ότι τις γενικότερες εξελίξεις δεν μπορούμε να τις επηρεάσουμε.Αυτό που πρέπει να διαφυλάξουμε όμως με κάθε θυσία, είναι να παραμείνουμε ένας παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή.
Αρκετά έχουμε πληρώσει την δική μας κρίση, δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε γίνουμε συμμέτοχοι και στην κρίση της ευρύτερης περιοχής μας.
Ας φροντίσουμε λοιπόν οι όποιες εσωτερικές μας αντιθέσεις για τη διαχείριση των προβλημάτων μας, να μη μας βάλουν στο κάδρο της γενικότερης αστάθειας και αποσταθεροποίησης.
