Το μήνυμα των καριόκας

ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΗ και θριαμβεύουσα επί έναν και πλέον αιώνα την ειδωλοποίηση του ποδοσφαίρου στη Βραζιλία

ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΗ και θριαμβεύουσα επί έναν και πλέον αιώνα την ειδωλοποίηση του ποδοσφαίρου στη Βραζιλία, είναι… ιεροσυλία κάθε απόπειρα αμφισβήτησης, και μάλιστα εξόχως δυναμικής και αιματηρής, της δουλείας των γηπέδων. Μπορεί οι εξαθλιωμένοι κάτοικοι των τραγικών «φαβέλας», των εκατομμυρίων διαβιούντων σε τενεκεδόσπιτα και παράγκες στο Ρίο ντε Τζανέιρο και των άλλων μεγαλουπόλεων μιας τεράστιας χώρας με πληθυσμό που βαίνει ταχέως προς τα 200 εκατομμύρια να παραμένουν μαγεμένοι από τη στρογγυλή θεά, αλλά άρχισε μια έντονη αντίδραση. Θα ήταν λάθος εκτίμηση να αναφερθούμε σε αντιποδοσφαιρική στάση. Πρόκειται ωστόσο για την πρώτη παγκοσμίως αντίδραση στον οικονομικό ίλιγγο, κάτι που καταγράφεται ως πολύ-πολύ χοντρές μπίζνες. Φαινόμενο που πρωτοεκδηλώνεται στη Μέκκα του ποδοσφαίρου.
***
ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ σημασία έχει η βίαιη αντίδραση του μεσαίου κοινωνικού στρώματος και των νέων ανθρώπων με σπουδές και άλλα όνειρα που δεν σχετίζονται με τα πόδια τους αλλά με το μυαλό και την ψυχή. Από την πλευρά αυτή τα δρώμενα στη Βραζιλία που έχουν στόχο τη μετριοφρόνως υπολογισθείσα δαπάνη των 10 δισεκατομμυρίων και πλέον δολαρίων, καθώς είναι άγνωστο πού τελικά θα φθάσει το κόστος του Παγκοσμίου Ποδοσφαιρικού Κυπέλλου. Και στη θέση τους τι; Παιδεία και Υγεία. Λογικό σ’ έναν κόσμο του παραλογισμού, της παγκοσμιοποίησης, της συμφεροντοσκοπίας και της ασύστολης προκλητικής δαπάνης.
***
Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ έχει και μία ακόμη δυναμική πλευρά αντίδρασης. Αφορά το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016 που λογικά πρέπει να υπερβεί κατά 50% το κόστος του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σύνολο κόστους περί τα 30 δισ… Ο αείμνηστος και σπουδαίος πολεοδόμος του πρώτου σχεδίου για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας Γιώργος Κανδύλης μάς είχε μιλήσει για την τεράστια επιβάρυνση από τους Ολυμπιακούς της κάθε χώρας. Τότε και στην επόμενη αργότερα φάση (2004) όποιος διετύπωνε αντίθετη γνώμη εθεωρείτο ως ελάσσονος βάρους πατριώτης. Ο Κανδύλης έφερνε ως παράδειγμα ότι, τότε, το Μόντρεαλ πλήρωνε ακόμη το κόστος των Ολυμπιακών του 1976, κάπου 25 χρόνια από τη διεξαγωγή τους! Ακόμη και για τη Βαρκελώνη αρχίζουν τα ερωτηματικά τώρα που η οικονομική κρίση χτυπά αλύπητα –ίσως και μεθοδευμένα –τους λαούς της Ιβηρικής Χερσονήσου.
***
ΓΕΓΟΝΟΣ πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι στον χορό της διοργάνωσης οι μικρές πληθυσμικά χώρες δεν έχουν θέση εκτός από περιπτώσεις πετροδολαρίων. Κατά συνέπεια, η Ελλάδα είναι η τελευταία μικρή χώρα όπου και εγκαθιδρύθηκε ο θεσμός (με όλα τα συν και πλην που ανεφάνησαν στη ροή του χρόνου κάπου 120 ετών) και η οποία διοργάνωσε Αγώνες (2004). Το δείγμα της Βραζιλίας είναι εύγλωττο. Πληθυσμός –συνεπώς και εμπορική πελατεία –180 εκατομμυρίων ανθρώπων. Με ρυθμό ανάπτυξης πριν από τρία χρόνια στο 7,5% και σήμερα κάπου 2,5% και με πληθωρισμό που ανεβαίνει. Αλλωστε το Ρίο ντε Τζανέιρο κέρδισε τους Ολυμπιακούς του 2016 γιατί η διεκδίκηση είχε πίσω της την αγορά μιας πραγματικής ηπείρου όπως είναι η Νότια Αμερική. Το ρίσκο δύο απανωτών –των μεγαλύτερων θεαμάτων του κόσμου, των Ολυμπιακών και της μπάλας –είναι ολοφάνερο. Η Βραζιλία προσφέρεται ως ένα πεδίο γεωπολιτικής εικόνας σε συνδυασμό του εμπορικοποιημένου αθλητικού θεάματος με ένα παγκόσμιο κύκλωμα ποικιλόμορφων συμφερόντων και όχι αποκλειστικά ως πανόραμα των αθλητικών επιδόσεων.
***
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ της Βραζιλίας –οι δύο μέγιστες αθλητικές διοργανώσεις μέσα σε μία διετία –είναι πρωτοφανής όσον αφορά τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών του 2020, καθώς ο Σεπτέμβριος της επιλογής από τη ΔΟΕ δεν είναι μακριά και τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά. Η υποψηφιότητα της Μαδρίτης απέκτησε βαρίδια στα πόδια λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας και των 11-12 δισ. ευρώ που απαιτούνται για την ολυμπιακή διοργάνωση. Υπάρχει και ένας ακόμη δυσμενής παράγοντας. Τέλεση Ολυμπιακών που χρονικά δεν απέχει πολύ από τη Βαρκελώνη. Η υπέρμετρη αισιοδοξία της Τουρκίας για την Κωνσταντινούπολη τσουρουφλίζεται και ναρκοθετείται από την ταραγμένη πολιτικοοικονομική εικόνα. Η τρίτη πόλη, το Τόκιο, που διεκδικεί για δεύτερη φορά τη διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων (1964), με την εκπληκτική για τα δεδομένα της εποχής τεχνολογική κάλυψη, κερδίζει προφανώς έδαφος εξαιτίας των προβλημάτων των άλλων δύο υποψηφιοτήτων.
pnlinardos@yahoo.gr

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.