Με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε σε διάλυση των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού, ενός θεσμού που βρίσκεται πιο κοντά στον πολίτη και εξυπηρετεί τις βασικές ανάγκες της καθημερινότητας. Η επιβάρυνση με αρμοδιότητες σε συσχετισμό με τις περικοπές των πόρων και την απομάκρυνση του έμψυχου δυναμικού αποτελούν την ταφόπλακα για την τοπική αυτοδιοίκηση, μετατρέποντας τον θεσμό σε «φάντασμα» που το μόνο που θα διεκπεραιώνει είναι μόνο αιτήματα για έκδοση πιστοποιητικών και βεβαιώσεων. Χωρίς καμία ουσιαστική αρμοδιότητα, Δήμαρχος και Δημοτικό συμβούλιο θα παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην πόλη τους, χωρίς να μπορούν να παρέμβουν.
Οι πόροι δεν επαρκούν για να καλύψουν τις πάγιες ανάγκες σε προσωπικό, οι υποχρεώσεις από την πλευρά των οργανισμών είναι ανυπέρβλητες, το υπάρχον προσωπικό δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της καθημερινότητας και οι πολίτες πληρώνουν πολλούς φόρους χωρίς να έχουν τις ανάλογες υπηρεσίες. Φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι τίποτα δεν λειτουργεί σωστά, με υπευθυνότητα και των Δημοτικών αρχών, αλλά και της κεντρικής κυβέρνησης.
Οι Δήμοι ουσιαστικά έχουν κλείσει, τυπικά υπάρχουν. Φαίνεται καθαρά ότι το επόμενο διάστημα πολλές από τις κερδοφόρες αρμοδιότητες θα εκχωρηθούν σε ιδιώτες. Ποιες μπορεί να είναι αυτές; Η ελεγχόμενη στάθμευση, η διαχείριση των απορριμμάτων, η καθαριότητα, η είσπραξη Δημοτικών τελών, η πολεοδομία, η συντήρηση των δρόμων, η καταμέτρηση των νερών ή οι δημοτικές επιχειρήσεις που είναι κερδοφόρες. Ουσιαστικά, θα μεταβούμε εκ των πραγμάτων σε ένα καθεστώς ιδιωτικοποίησης των ΟΤΑ με τον εκάστοτε Δήμαρχο να είναι ο διαχειριστής μιας σειράς υπηρεσιών που θα έχουν αναλάβει εξ’ ολοκλήρου ιδιώτες και ο ίδιος απλώς θα επιβλέπει, χωρίς καμία πολιτική παρέμβαση γιατί ουσιαστικά δεν θα έχει τα κονδύλια να το πράξει.
Το ζήτημα με τις απολύσεις στους ΟΤΑ έχει πολύπλευρες συνέπειες. Δεν υπάρχει σχεδιασμός για την επόμενη μέρα με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο θα υποβαθμιστεί η καθημερινότητα των πολιτών που ήδη έχει υποστεί σοβαρές. Δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο που θα διαμορφώνει υγιείς συνθήκες. Δεν υπάρχει τίποτα που να παραπέμπει στη διασφάλιση της καθημερινότητας του πολίτη.
Με τον τρόπο τους οι τελευταίες κυβερνήσεις καταχρέωσαν τους ΟΤΑ, τους οδήγησαν σε μαρασμό και πλέον πουλάει τα «ασημικά» τους και την υπόσταση τους χωρίς να διασφαλίζεται το πλαίσιο συνεργασίας. Ειδικά, για τους μεγάλους Δήμους της χώρας, η ανταπόδοση είναι τεράστια και τα οφέλη πολλαπλά.
Μια οργανωμένη χώρα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν είναι αρνητική η συμμετοχή των ιδιωτών στην λειτουργία της, όμως όλα θα πρέπει να έχουν ένα συγκεκριμένο όριο. Η αποδόμηση μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα και για περαιτέρω παρεμβάσεις. Το σίγουρο είναι ότι μαζί με τους Δήμους τελειώνει και ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας που θα μείνει ορφανό από θέσεις διαχείρισης και εξουσίας. Είναι λογικό η κυβέρνηση να προχωρήσει σε μείωση θέσεων Αντιδημάρχων και Δημοτικών συμβούλων. Άλλος ένας θεσμός ταγμένος στην εξυπηρέτηση του πολίτη σφαγιάζεται στο βωμό της οικονομικής και ηθικής κρίσης…
