Επί σειρά ετών υποκλέπτονταν από τη Χαριλάου Τρικούπη όλες οι συζητήσεις υπουργών, βουλευτών και στελεχών του ΠαΣοΚ, με «κοριό» που είχαν βάλει από γειτονικό διαμέρισμα τρυπώντας τη μεσοτοιχία. Στρατιωτικοί και πρώην στελέχη της ΕΥΠ που είχαν την περίοδο 1990-1993 επαφή με στενούς συνεργάτες τού τότε πρωθυπουργού κ. Κ. Μητσοτάκη φέρεται να είχαν προσεγγίσει και «στρατολογήσει» κάτοικο γειτονικού διαμερίσματος στα γραφεία του ΠαΣοΚ. Από εκεί άκουγαν και κατέγραφαν όσα διαμείβονταν στη διπλανή αίθουσα συνεδριάσεων του Κινήματος. Στην απομαγνητοφώνηση και στην ανάλυση των συνομιλιών εμφανίζεται να συμμετείχε ακόμη ένας τότε εν ενεργεία στρατηγός, αρμόδιος σε θέματα Στρατιωτικών Επικοινωνιών, ενώ στην εγκατάσταση του συστήματος υποκλοπών συμμετείχε πρώην πράκτορας της ΕΥΠ. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι συμμετέχοντες στο «Χαριλάου Τρικούπη-γκέιτ» είχαν παραδώσει ηχογραφημένες συνομιλίες στελεχών του ΠαΣοΚ στο κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα, καθ’ ότι εκτίμησαν ότι «αυτά που συζητούνται αφορούν θέματα τρομοκρατίας»!
Μια εντυπωσιακή περίπτωση «πολιτικής κατασκοπείας» την περίοδο 1990-1993, όταν η Νέα Δημοκρατία ασκούσε τη διακυβέρνηση της χώρας, αποκαλύπτει «Το Βήμα». Την ίδια περίοδο υπήρξαν αναφορές για παρακολουθήσεις τηλεφώνων ορισμένων στελεχών του ΠαΣοΚ με εμπλοκή του ιδιώτη Χρήστου Μαυρίκη, ο οποίος είχε παραδεχθεί τη συμμετοχή του στο κύκλωμα αυτό. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι υπήρχε συνολική παρακολούθηση των μυστικών κομματικών συνεδριάσεων του ΠαΣοΚ, με τη συμμετοχή ορισμένες φορές του Ανδρέα Παπανδρέου και όλων των πρωτοκλασάτων στελεχών του Κινήματος.
Οπως εκμυστηρεύθηκε προ μερικών ημερών απόστρατος αξιωματικός που είχε διατελέσει και σύμβουλος κυβερνητικών παραγόντων, «το 1990 ένας φίλος μου από τον κομματικό μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας στα Εξάρχεια αλλά και ένας πρώην στρατιωτικός μού πρότειναν να έλθω σε επαφή με έναν άνθρωπο που θα μας ήταν απίστευτα χρήσιμος. Ηταν ένας 60χρονος ιδιώτης που διέμενε στην οδό Χαριλάου Τρικούπη, στη διπλανή πολυκατοικία και στον ίδιο ακριβώς όροφο με την αίθουσα όπου συνεδρίαζαν τα κομματικά όργανα του ΠαΣοΚ. Ο άνθρωπος αυτός είχε την κρεβατοκάμαρά του μεσοτοιχία με τον χώρο όπου λαμβάνονταν οι πιο κρίσιμες αποφάσεις για όλα τα πολιτικά δρώμενα, αλλά και για την επιβίωση της τότε κυβέρνησης η οποία είχε οριακή πλειοψηφία. Για μας αυτό ήταν κάτι απίστευτα ενδιαφέρον, μια σημαντική ευκαιρία. Μάθαμε ότι αυτός ο άνθρωπος είχε πολεμήσει στην περιοχή της Λαμίας ως μέλος του ΕΔΕΣ και είχε προσφέρει πολλά στην παράταξή μας. Τον προσεγγίσαμε και δέχθηκε την πρότασή μας. Ηταν οπαδός της Νέας Δημοκρατίας και η παραχώρηση του σπιτιού του μας βοήθησε να πληροφορηθούμε, να αναλύσουμε και να εκμεταλλευθούμε αναλόγως πολύ σημαντικές διαβουλεύσεις μεταξύ στελεχών του ΠαΣοΚ».
Σύμφωνα με τις ίδιες αναφορές, ο πρώην πράκτορας της ΕΥΠ Χριστόφορος Π. (τα πλήρη ονόματα και οι μαρτυρίες βρίσκονται στη διάθεση του «Βήματος»), ειδικός σε θέματα μικροσυσκευών για υποκλοπές, άνοιξε μια τρύπα διαμέτρου ελάχιστων χιλιοστών στον τοίχο του διαμερίσματος του 60χρονου και πέρασε ένα μικρό καλώδιο. Στην άκρη του υπήρχε ένα μικροσκοπικό, καμουφλαρισμένο μικρόφωνο που «μπήκε» στην αίθουσα συνεδριάσεων του ΠαΣοΚ. Το καλώδιο αυτό είχε συνδεθεί με καταγραφικό σύστημα το οποίο είχε παραγάγει εκατοντάδες κασέτες με όσα συζητούσαν τα υψηλόβαθμα στελέχη του Κινήματος. Σύμφωνα μάλιστα με τις ίδιες πηγές, ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος είχε αναλάβει να αλλάζει τις κασέτες του συστήματος μαγνητοφώνησης, ενώ σε κρίσιμες συνεδριάσεις του Εκτελεστικού Συμβουλίου και άλλων οργάνων του ΠαΣοΚ υπήρχε παρουσία του συστήματος «τεχνικής υποστήριξης» και… ακρόασης στο διπλανό διαμέρισμα.
Οπως ανέφερε ένας εκ των συμμετεχόντων στην ομάδα υποκλοπών, «σε μια συνεδρίαση του ΠαΣοΚ ακούσαμε να μνημονεύονται κάποια θέματα τρομοκρατίας και δράσης της «17 Νοέμβρη» που τότε είχε προχωρήσει στη δολοφονία Μπακογιάννη, στην εκτόξευση ρουκέτας κατά Παλαιοκρασσά και σε άλλες αιματηρές ενέργειες. Ωστόσο ο ήχος που ακούσαμε στις κασέτες δεν ήταν καθαρός και υπήρχε θόρυβος. Σε αυτή την περίπτωση ήλθαμε σε επαφή με το κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα προκειμένου να πάρει, να «καθαρίσει» και να αναλύσει το συγκεκριμένο ηχητικό υλικό από τις συνομιλίες μελών του Κινήματος».
Εκείνη την περίοδο μάλιστα είχε διατυπωθεί η άποψη από έλληνες και αμερικανούς αξιωματούχους ότι στη «17 Νοέμβρη» συμμετέχουν στελέχη του ΠαΣοΚ που έχουν ασφαλώς «άνωθεν κάλυψη». Ενας ισχυρισμός βέβαια που προέκυψε ότι δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα μετά την εξάρθρωση της ένοπλης οργάνωσης το 2002.
Ο ρόλος της ΕΥΠ
Ενα από τα ζητήματα που τέθηκαν ήταν γιατί δεν έγινε αντιληπτή αυτή η επιχείρηση παρακολούθησης της αίθουσας συνεδριάσεων του ΠαΣοΚ. Οπως αναφέρει ένας τεχνικός σύμβουλος που ασχολείται με θέματα ασφαλείας πολιτικών και κομματικών γραφείων, «σήμερα, αν συνέβαινε το ίδιο, υπάρχουν συστήματα που εντοπίζουν τους κοριούς, οι οποίοι βέβαια είναι χωρίς καλώδιο. Τότε όμως δεν υπήρχαν τέτοια συστήματα ακριβείας. Επιπλέον οι τεχνικοί, κυρίως από την ΕΥΠ, που αναλάμβαναν τη θωράκιση των γραφείων από πάσης φύσεως παρακολουθήσεις είχαν μικρή εμπειρία ή ίσως υπέκρυπταν άλλες σκοπιμότητες».

Μαρτυρία
«Ξέρουν καλά τι προσφέραμε στο κόμμα»
«Το Βήμα», προς επιβεβαίωση των αναφορών των συγκεκριμένων στρατιωτικών και στελεχών της ΕΥΠ, αναζήτησε τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος στην πολυκατοικία της οδού Χαριλάου Τρικούπη που ήταν ακριβώς δίπλα από την αίθουσα συνεδριάσεων των μελών του ΠαΣοΚ. Πράγματι διαπιστώθηκε ότι εκεί διέμενε ένας ιδιώτης με τα στοιχεία ταυτότητας που ανέφεραν οι οργανωτές της παρακολούθησης. Αυτός καταγόταν από την περιοχή της Φθιώτιδας και είχε πράγματι πολεμήσει στο πλευρό του ΕΔΕΣ και για τον λόγο αυτόν μάλιστα είχε βραβευθεί τη δεκαετία του 1970 από το ελληνικό κράτος. Ο ιδιώτης αυτός απεβίωσε το 1997 από καρδιακό επεισόδιο.
Ωστόσο εξαιρετικά μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν αυτά που ανέφερε στο «Βήμα» η σύζυγός του που διαμένει ακόμη στο ίδιο διαμέρισμα, το οποίο πράγματι είναι μεσοτοιχία, στην κρεβατοκάμαρά του, με την αίθουσα συνεδριάσεων του ΠαΣοΚ. Οπως δήλωσε η ίδια, «πράγματι ο άνδρας μου και εγώ είχαμε γνωρίσει τον συνεργάτη τού τότε πρωθυπουργού και τον στρατιωτικό που μου λέτε (σ.σ.: αυτοί που συμμετείχαν στο σύστημα υποκλοπών). Δεν θέλω να πω πολλά. Ωστόσο και αυτοί και εμείς ξέραμε πολύ καλά τι είχαμε προσφέρει στο κόμμα. Ο άνδρας μου είχε συνεχείς επαφές μαζί τους και με διάφορους συνεργάτες του. Θυμάμαι όταν πηγαίναμε στα γραφεία τους τι υποδοχή μάς επεφύλασσαν. Μετά το 1993 όμως ελάχιστη επαφή κράτησαν μαζί μας».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ