Φ. Κουβέλης: «Ο Σαμαράς πίστευε ότι ήμασταν ψάρι αγκιστρωμένο»

«Η ΔΗΜΑΡ οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή. Δεν θα μπορούσε να είναι ο “προσχηματικός” εταίρος της κυβέρνησης» λέει στους συνομιλητές του ο κ. Φ. Κουβέλης όταν ερωτάται γιατί πήρε την απόφαση να φύγει από την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ δεν εξήγησε επαρκώς τις βαθύτερες αιτίες αυτής της κίνησης, ωστόσο τώρα επισημαίνει ότι το κόμμα του στήριξε δύσκολα και επώδυνα μέτρα στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της χώρας. «Την παραβίαση ζητημάτων δημοκρατίας, όπως έγινε στην ΕΡΤ, ή το να μην έχουμε αντιρατσιστικό νόμο ποια διεθνής υποχρέωση μας το επέβαλε;» διερωτάται.

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ πιστεύει ότι ο κ. Αντ. Σαμαράς με τους χειρισμούς του το τελευταίο διάστημα οικοδομούσε σταδιακά μια στρατηγική ρήξης ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές, αλλά τελικά υποχώρησε υπό την πίεση των Ευρωπαίων. «Σε μια από τις τελευταίες συσκέψεις τούς το είχα πει: «Αν θέλετε να πάμε σε εκλογές, να πάμε. Εγώ δεν έχω να φοβηθώ τίποτε»» λέει.

Ο πληθυντικός που χρησιμοποιεί δεν είναι χωρίς υπαινιγμούς. Την Πέμπτη, στην τελευταία σύσκεψη και των τριών αρχηγών, ο κ. Κουβέλης αφηγείται ότι μόλις μπήκε στην αίθουσα όπου συνεδρίαζαν κατάλαβε ότι υπήρχε προσυνεννόηση των άλλων δύο αρχηγών. Ο κ. Σαμαράς γνώριζε για την απόφασή του και ο κ. Βενιζέλος είχε απέναντί του μια συγκεκριμένη στάση. Την προηγούμενη ημέρα ο Πρωθυπουργός είχε ξεκινήσει τη συζήτηση για μια δημόσια τηλεόραση με 300 εργαζομένους και με τη διαπραγμάτευση ανέβηκε στους 1.600. «Επιφυλάσσομαι» είπε ο κ. Κουβέλης και την επόμενη ημέρα ενημέρωσε τους κκ. Σαμαρά και Βενιζέλο ότι αυτό το σχέδιο δεν περνάει από τα όργανα της ΔΗΜΑΡ. «Θέλω να σκεφτώ δέκα λεπτά» είπε ο Πρωθυπουργός και βγήκε από το γραφείο όπου γινόταν η συνάντηση. «Είσαι αμετακίνητος;» τον ρώτησε ο κ. Βενιζέλος όταν έμειναν μόνοι. «Ναι» απάντησε ο κ. Κουβέλης και επανέλαβε το πλαίσιο της απόφασης που είχαν πάρει η ΚΟ και η Εκτελεστική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ λίγο νωρίτερα, δηλαδή να φύγει το μαύρο από τις οθόνες, να ενεργοποιηθούν όλες οι συχνότητες, να επαναπροσληφθεί όλο το προσωπικό και να προχωρήσει ταχύτατα η αναδιάρθρωση.

Στη συνέχεια ο κ. Κουβέλης αντιλήφθηκε ότι οι άλλοι δύο αρχηγοί θα συνέχιζαν μόνοι τους στην κυβέρνηση. «Να σας αφήσω να τα πείτε οι δυο σας» τους πρότεινε. «Οχι, θα φύγουμε όλοι μαζί» απάντησε ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος είχε πάει στη σύσκεψη έχοντας ομόφωνη απόφαση από την ΚΟ και το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠαΣοΚ να μην πέσει η κυβέρνηση και γίνουν εκλογές. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως τίθεται το ερώτημα γιατί συνέχισε να διαπραγματεύεται επί δέκα ημέρες ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και έδωσε την αφορμή στον κ. Σαμαρά να εκφράσει ανοιχτά τη δυσφορία του στη συνέντευξη που έδωσε στο «Βήμα της Κυριακής», ότι μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ άλλαξε γνώμη και τορπίλισε την τρικομματική κυβέρνηση. «Πίστευα ότι θα εξευρεθεί λύση, ότι θα καταλήγαμε σε έναν κοινό τόπο» λέει. Μια προσδοκία που στηριζόταν και στο υπογείως ρέον αίτημα να βρεθεί μια λύση χωρίς να «τσαλακωθεί» ο Πρωθυπουργός.

«Ο Βενιζέλος δεν μου είπε ποτέ «ό,τι κάνουμε θα το κάνουμε μαζί». Τέτοια ρηματική διαβεβαίωση δεν είχα, πρέπει να είμαι ειλικρινής. Υπήρχαν όμως δύο δυναμικά στοιχεία, η από κοινού κατάθεση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου και του νομοσχεδίου περί μη κύρωσης της πράξης νομοθετικού περιεχομένου για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Δεν είχα εκτιμήσει ότι θα άλλαζε απόφαση» ομολογεί ο κ. Κουβέλης.

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ είναι ένας εγκάρδιος οικοδεσπότης. Αυτές τις ημέρες όμως είναι πιεσμένος και δεν το κρύβει. Η απόφαση για έξοδο από την κυβέρνηση είχε αρνητική απήχηση, η οποία μεταφράστηκε αμέσως σε δημοσκοπική πτώση των ποσοστών της ΔΗΜΑΡ και του ιδίου προσωπικά. Επιπλέον στο εσωτερικό του κόμματος υπάρχει μεγάλη αναταραχή καθώς πληθαίνουν οι διαφωνούντες. Ο κ. Κουβέλης είναι κατηφής και καπνίζει ασταμάτητα. «Ακόμη και παραπολιτικό διάβασα γι’ αυτό» σχολιάζει μελαγχολικά σβήνοντας τη γόπα σε ένα σχεδόν ξέχειλο τασάκι. «Οτι τώρα ο Σαμαράς θα απαλλαγεί από τον καπνό των τσιγάρων μου…».

Συλλογιζόμενος τα γεγονότα των τελευταίων τριών μηνών, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ παραθέτει με ακρίβεια έμπειρου δικηγόρου αυτά που τον ενόχλησαν. Στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, θυμάται, η επισπεύδουσα δύναμη ήταν η ΝΔ. «Φώτη, γιατί αργεί ο Αντώνης;» τον ρωτούσε ο κ. Σαμαράς, εννοώντας τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Αντ. Ρουπακιώτη. Στη διάρκεια της επεξεργασίας του νομοσχεδίου έφευγαν από το Μέγαρο Μαξίμου σημειώματα προς το υπουργείο Δικαιοσύνης με τόσο σκληρές διατυπώσεις στις προτεινόμενες διατάξεις, ώστε να προκαλούνται ερωτήματα για τη δυνατότητα εφαρμογής τους. Και ξαφνικά στο Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισαν ότι δεν χρειάζεται το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ενδεχομένως, σημειώνει, επειδή εκτίμησαν ότι δεν μπορούν να «μπετονάρουν» τη δεξιά πτέρυγα του κόμματος. Στον νόμο για την ιθαγένεια ο Πρωθυπουργός είχε δώσει εντολή να τελειώσει μέσα σε επτά ημέρες και ακόμη εκκρεμεί.

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ επισημαίνει ότι το προηγούμενο διάστημα δεν ήθελε να βγάζει προς τα έξω τη δυσαρέσκειά του για τα διάφορα προβλήματα που συσσωρεύονταν, αλλά επισημαίνει ότι δεν πύκνωσε τυχαία τις παραινέσεις του για την ανάγκη καλύτερου συντονισμού της κυβέρνησης και εξεύρεσης κοινού τόπου στις αποφάσεις. «Ο,τι και να λέγαμε οι τελικές αποφάσεις είχαν «χρώμα» Σαμαρά και Στουρνάρα» παρατηρεί.

Στο επιτελείο της Αγ. Κωνσταντίνου επικρατεί η εντύπωση ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν υλοποιούσε απλώς τις εντολές του Πρωθυπουργού αλλά είχε και έναν ρόλο υποβολέα. Δυσαρέσκεια υπάρχει και για τον τρόπο με τον οποίο γινόταν η διαπραγμάτευση με την τρόικα: «Ηταν αποκλειστικά εφαρμογή των κελευσμάτων της τρόικας και πολύ μακριά από την ουσιαστική διαπραγμάτευση που είχαμε συμφωνήσει τα τρία κόμματα» τονίζουν. Στη ΔΗΜΑΡ είναι διαδεδομένη η εντύπωση, η οποία εκφράστηκε από αρκετά στελέχη σε πρόσφατες συνεδριάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Εκτελεστικής Επιτροπής, ότι «τη χώρα δεν την κυβερνά η ΝΔ, αλλά ο Σαμαράς με τον περίγυρό του από την Πολιτική Ανοιξη».

Ο κ. Κουβέλης μπορεί δημοσίως να κρατούσε χαμηλούς τόνους, ωστόσο στις συναντήσεις των τριών πολιτικών και στις ιδιωτικές επαφές του με τον Πρωθυπουργό δεν έκρυβε, όπως λέει, τις ενστάσεις του για μια σειρά χειρισμών και αποφάσεων. Οπότε προκύπτει το ερώτημα γιατί ο κ. Σαμαράς επέλεξε να πάει τόσο κόντρα στους εταίρους του και ειδικά στον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ γνωρίζοντας ότι το κλίμα μεταξύ τους ήταν ήδη τεταμένο; «Ο Σαμαράς πίστευε ότι η ΔΗΜΑΡ ήταν αγκιστρωμένο ψάρι. Ε, δεν ήταν!» παρατηρεί ο κ. Κουβέλης και συμπληρώνει ότι από την έναρξη της τρικομματικής κυβέρνησης ο ίδιος είχε επίγνωση ότι η παρουσία της ΔΗΜΑΡ σε αυτήν αποτελούσε έναν νομιμοποιητικό και συγκολλητικό παράγοντα. Οι περισσότεροι στην Αγ. Κωνσταντίνου δεν δίνουν μεγάλη διάρκεια ζωής στη σημερινή κυβέρνηση. «Το ΠαΣοΚ θα την πατήσει. Θα καταλήξει λιγότερο από εκείνο που θα μπορούσε να είναι» λένε στις ιδιωτικές συζητήσεις τους.

Βουλευτές της ΔΗΜΑΡ (π.χ. ο Γρ. Ψαριανός κ.ά.) αλλά και ο υπεύθυνος Τύπου κ. Α. Παπαδόπουλος πιστεύουν ότι η αποδοχή του κ. Σαμαρά ως Πρωθυπουργού τον Ιούνιο του 2012 και όχι μιας προσωπικότητας ευρείας αποδοχής ήταν μια λανθασμένη απόφαση. Ο πρόεδρος του κόμματος όμως δεν συμφωνεί μαζί τους. «Δεν παίρνω πίσω τίποτε απ’ όσα κάναμε του Ιούνιο του 2012. Το μείζον τότε ήταν να σχηματιστεί κυβέρνηση. Με συνείχε η ευθύνη για τη χώρα, να μην περιπέσει σε πολιτική και κοινωνική ρευστότητα, να μείνει στην ευρωζώνη, να μη χρεοκοπήσει και τυπικά. Τα βάρη που επωμίστηκα ήταν πολύ μεγαλύτερα από το ποσοστό του 6,3% που πήρε η ΔΗΜΑΡ στις εκλογές.
Ο Σαμαράς ήταν ο πρόεδρος του πρώτου κόμματος και δεν ετέθη από πουθενά και από κανέναν θέμα να μην είναι Πρωθυπουργός. Και σήμερα αν γύριζα πίσω Σαμαρά θα επέλεγα» λέει με αυτό το ξερό, δωρικό ύφος που τον χαρακτηρίζει.