Ηρώ: «Αγαπώ τους φόβους μου»

Querer στα ισπανικά σημαίνει «θέλω». Στην προκειμένη περίπτωση μπορεί επίσης να σημαίνει «να δίνεσαι», «να παθιάζεσαι» με κάτι που δεν ξέρεις αν τελικά είναι τραγούδι που χορεύεται ή χορός που τραγουδιέται. Οι απορίες θα λυθούν στις 12 και 13 Ιουλίου, στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου, στην παράσταση «Querer» της Ηρώς. Μαζί της ο Αργεντινός Javier Di Ciriaco και το Nuevo Siete Ensemble. Αρωμα νότου όπου κυριαρχεί το λαϊκό αίσθημα των δρόμων. Αλλωστε, εκεί ζει και αναπνέει το τανγκό.

Τραγουδιστής του παγκοσμίου φήμης συγκροτήματος tango «Sexteto Μilonguero». Ενας κλασικός λατίνος τραγουδιστής με πάθος και ταμπεραμέντο δυνατό και ζωηρό, με μια προσωπικότητα πληθωρική, που αυτή τη στιγμή κάνει παγκόσμια καριέρα στο τανγκό. Θα τραγουδήσουμε μαζί και τον προσκάλεσα γιατί ήθελα να φέρει μαζί του την πνοή τού τανγκό ζωντανή, πηγαία, αυθεντική και αληθινή, ώστε το αποτέλεσμα να είναι κι αυτό αυθεντικό όσο περισσότερο γίνεται.

Θα είναι δύο συναυλίες που ετοιμάζουμε περίπου δύο μήνες με το Nuevo Siete Ensemble που αποτελείται από εξαιρετικούς σολίστες, με ενορχηστρωτή τον Χάρη Πεγιάζη, έναν νέο ανερχόμενο μαέστρο πολλά υποσχόμενο. Θα είναι ένας ήχος βασισμένος σε κλασικά όργανα, όπως ακριβώς «επιτάσσει» το είδος που υπηρετούμε σε αυτές τις συναυλίες, με σολίστα στο ακορντεόν τη Ζωή Τηγανούρια.

Εδώ και έναν χρόνο περίπου άρχισα να μελετώ το είδος αυτό διαβάζοντας και κάνοντας μαθήματα. Με συνεπήρε και αγάπησα το τανγκό ως ένα είδος μουσικής που η αναφορά του είναι σε εμπειρίες ανθρώπων του περιθωρίου και στον νοσταλγικό ρομαντισμό για το ήθος μιας άλλης εποχής. Οχι όμως την άμεση έκφραση αυτού του ήθους. Είναι για μένα μια πολύ όμορφη προσέγγιση, σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτής της μουσικής· από την Αργεντινή και την Ουρουγουάη ως την ισπανική χερσόνησο και ως τις ακτές του Μπουένος Αϊρες ή το Πράσινο Ακρωτήρι. Είναι ένα ταξίδι στον χρόνο από τα μέσα του 19ου αιώνα ως σήμερα.

Μόνο ό,τι δεν μπορώ να κατανοήσω και να αντιληφθώ. Γι’ αυτό και κάνω ό,τι μπορώ για να «μαθαίνω» έτσι ώστε να είμαι δυνατή και ελεύθερη. Παρ’ όλα αυτά αγαπώ τους φόβους μου γιατί αυτοί με έκαναν πιο δυνατή και πιο ώριμη, αλλά κυρίως αυτοί οι φόβοι με έκαναν άνθρωπο με αισθήματα και ευαισθησίες.

Διαφορετικά θα ήμουν μια αδίστακτη αριβίστρια, όπως πολλοί άνθρωποι γύρω μας. Επέλεξα να μην είμαι.

Ταξιδεύω με τη μουσική και με τις σκέψεις που μου δημιουργεί…

Για κάθετι που δεν ενεργοποιεί την καρδιά μου και τον νου μου. Με άλλα λόγια, αδιαφορώ για κάθετι ψεύτικο, κίβδηλο, αληθοφανές και όχι αληθινό και απλώς γυρίζω την πλάτη μου και φεύγω. Φεύγω γιατί ξέρω ότι ο χρόνος είναι με το μέρος των αληθινών κι αυθεντικών. Ολα τ’ άλλα έχουν ημερομηνία λήξης.

Αγαπάω…

Ναι, έπειτα από πολλά χρόνια, αγαπάω τον εαυτό μου και τις επιλογές του. Κι αυτό με οδήγησε να αγαπήσω και όλους γύρω μου, να γίνω πιο «μαλακή», αλλά όχι ευάλωτη. Να γίνω μια καλή μάνα, μια ισχυρή φιλία, μια επαρκής σχέση, μια δίκαιη συνύπαρξη, μια μαχητική γυναίκα για κάθετι που βλέπω άδικο γύρω μου. Αγαπάω εμένα σημαίνει ότι έφυγα από τον βαρετό εγωκεντρισμό μου και έγινα περισσότερο ανθρωποκεντρική· και κάθε μέρα θα γίνομαι καλύτερη κι αυτό θα συμβάλει σε έναν καλύτερο κόσμο. Είμαι σίγουρη ότι κάπως έτσι αλλάζει ο κόσμος…

Είναι η αρμονία του σώματός μου μέσα από τον ήχο και τον ρυθμό· είναι αυτό που με ισορροπεί· είναι αυτό που περάσαμε μαζί τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου. Η μουσική ξέρει για εμένα τα πάντα, ενώ εγώ θα ανακαλύπτω συνεχώς κάτι που δεν ξέρω για εκείνη. Θα είναι εκεί να με συντροφεύει σε κάθε αλλαγή της ζωής μου· θα αλλάζει μαζί με τη δική μου εξέλιξη και ωριμότητα.

Η ανακάλυψη, η εξέλιξη, η επόμενη στιγμή, το επόμενο βλέμμα, η επόμενη απόφαση, η επόμενη επιλογή· ναι, είναι όλα ένας δρόμος. Μόνο που αυτόν τον δρόμο τον επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι και πρέπει να ξέρουμε ότι είμαστε απολύτως υπεύθυνοι όχι μόνο για εμάς, αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα με τις επιλογές μας…

Τα λάθη υπάρχουν μόνο για να μαθαίνουμε να τα αναγνωρίζουμε. Αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι δεν πρόκειται να τα κάνουμε ξανά ούτε ότι γίναμε καλύτεροι μέσα από αυτά. Μέγιστο παράδειγμα, η χώρα μας και οι επιλογές των πολιτών, δηλαδή «ημών». Επειτα από δύο αιώνες, αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, αλλά δεν κάναμε τίποτα γι’ αυτά… Οπότε τα λάθη είναι το πρώτο μικρό κομμάτι της εξέλιξής μας. Ξέρετε τι δεν ακολουθεί για να αλλάξει ο κόσμος; Η Παιδεία… Η Παιδεία είναι το επόμενο βήμα κι αυτή παραμένει –απειλητικά πλέον –ανύπαρκτη· κι αυτό αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο, τα λάθη να αποκτήσουν υπόσταση και «επιχειρήματα» κι έτσι να μην αναγνωρίζονται πια ως λάθη, αλλά ως «άποψη». Αυτό λέγεται κατάλυση του ήθους μιας κοινωνίας.

Ελληνική κοινωνία…

Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα, με υπέροχο κόσμο και εξωστρεφή ιδιοσυγκρασία. Τα τιμήματα που πληρώνει είναι ακριβώς γιατί παρέμεινε ζωντανή όσο κι αν της φόρεσαν τα ρούχα της απελπισίας και της μιζέριας. Γιατί ακόμη κι αν δεν έχεις να φας, μόλις βγεις στην ακτή και κοιτάξεις τη θάλασσα και αναπνεύσεις τον αέρα της ελευθερίας του κύματος, τότε η ψυχή θα τραφεί από μόνη της· κι αυτό είναι το πιο ισχυρό όπλο μας ενάντια σε κάθε μορφής εκβιασμό ή δουλοπρέπεια. Πιστεύω σε εμάς και ξέρω ότι είμαστε περήφανοι και αξιοπρεπείς, τόσο που εμείς θα διώξουμε από πάνω μας κάθετι που μας προσβάλλει και μας υποτιμά.

Ενα κακό ανέκδοτο με το οποίο πια δεν γελάει κανείς…

Πότε & που
Η μουσική παράσταση της Ηρώς με τον Javierdi Ciriaco παρουσιάζεται στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου στις 12 και 13 Ιουλίου και έχει τον τίτλο «Querer». Ωρα έναρξης: 21.30