Ο κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης εξηγεί σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel»τους λόγους για τους οποίους ζητά ελάφρυνση των όρων για τη δημοσιονομική εξυγίανση της Κύπρου. Μεταξύ άλλων, αναφέρει:

«Στην επιστολή μου (σ.σ.: προς τους ευρωπαίους εταίρους) δεν ζήτησα σε κανένα σημείο επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας. Κατέστησα ωστόσο σαφές ότι κάποια απ’ αυτά που αποφάσισε το Eurogroup τον περασμένο Μάρτιο έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην κυπριακή οικονομία συνολικά. Και οι αντιδράσεις δεν ήταν αρνητικές. Ο πρόεδρος της Ε.Ε. βαν Ρομπάι μου έγραψε ότι θα επιδιώξει να συζητηθούν τα προβλήματα που έθεσα στο ευρωπαϊκό συμβούλιο».

«Την απόφαση του Eurogroup τη θεώρησα άδικη και πικρή. Είχα μόλις εκλεγεί, τη στιγμή που τα προβλήματα των κυπριακών τραπεζών διαρκούσαν επί χρόνια. Υποσχέθηκα στους ψηφοφόρους μου ότι δεν θα άγγιζα τις καταθέσεις και κατέθεσα ένα εναλλακτικό σχέδιο που εκπλήρωνε τις απαιτήσεις της τρόικα. Το Eurogroup ωστόσο επέμεινε να συμμετάσχουν οι καταθέτες στο κόστος του προγράμματος βοήθειας, συνεπώς φάνηκα αναξιόπιστος έναντι των εκλογέων μου. Όμως πλέον θέλουμε να κοιτάζουμε στο μέλλον».

«Δεν διεκδικών προνομιακή μεταχείριση, αλλά ίση μεταχείριση. Είναι γεγονός ότι οι άλλες χώρες με προγράμματα βοήθειας, όπως Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ελλάδα, έλαβαν διευκολύνσεις. Ορισμένοι όροι της τρόικα πνίγουν την οικονομία μας. Κι αυτό βάζει σε δοκιμασία την κυπριακή κοινωνία».

«Μόνον η δημοσιονομική πειθαρχία δε βοηθά να προχωρήσουμε. Πρέπει ταυτόχρονα να προωθήσουμε και την ανάπτυξη. Είμαι χαρούμενος για το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα δίδεται από το Βερολίνο το μήνυμα ότι μετριάζεται η πολιτική της λιτότητας. Ο Πρόεδρος Ολάντ αντιλήφθηκε ήδη από νωρίς ότι μόνο η λιτότητα βλάπτει την οικονομία».

«Με τα μεγάλα και τα μικρά κράτη στην Ευρώπη είναι όπως σε μία οικογένεια. Κατά βάση είναι όλοι ίσοι, όμως οι γονείς θέλουν να γνωρίζουν τι κάνουν τα παιδιά με τα χρήματα που βγάζουν. Χρειαζόμαστε τη γαλλογερμανική “μηχανή”, όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να δεχόμαστε κάθε πρόταση της Μέρκελ και του Ολάντ».

«Χρειαζόμαστε μία μεγαλύτερη πολιτική Ένωση και περισσότερη ίση μεταχείριση των κρατών- μελών. Επλήγην από τη σκληρή στάση της Άνγκελα Μέρκελ έναντι της Κύπρου, όμως δε θα ξεχάσω πώς με στήριξε στον προεκλογικό μου αγώνα. Της εύχομαι να παραμείνει καγκελάριος».