Στο κατεχόμενο από ξένα στρατεύματα και σπαρασσόμενο από τον πόλεμο Αφγανιστάν η Λατίφα Ναμπιζάντα και η αδελφή της Λαλιούμα αποτελούν την πιο τρανταχτή απόδειξη ότι με θέληση και επιμονή κάθε άνθρωπος μπορεί να κατακτήσει το όνειρό του. Το δικό τους κοινό όνειρο στόχευε στα… σύννεφα. Είναι οι πρώτες γυναίκες πιλότοι της αφγανικής πολεμικής αεροπορίας.
Το 1989 ήταν η χρονιά που οι δύο αδελφές κατάφεραν να γίνουν δεκτές στην αεροπορική ακαδημία για να ξεκινήσουν την εκπαίδευσή τους. Είχαν προηγηθεί πολλές απορρίψεις, όμως με τη στήριξη των γονιών τους τελικά πέτυχαν την εισαγωγή τους και έγιναν οι πρώτες επαγγελματίες γυναίκες πιλότοι στην αφγανική πολεμική αεροπορία.
Οπως μεταδίδει το BBC σε ανταπόκρισή του από την Καμπούλ, δεδομένου ότι οι δύο αδελφές φοιτούσαν σε μια ανδροκρατούμενη στρατιωτική σχολή πιλότων, η ζωή τους κατά τη διάρκεια των σπουδών δεν ήταν διόλου εύκολη.
«Κάποιοι συμμαθητές μας μάς πετούσαν πέτρες. Φεύγαμε από την τάξη σε ένδειξη διαμαρτυρίας, έπειτα οι καθηγητές μάς ζητούσαν συγγνώμη και επιστρέφαμε στην αίθουσα. Ημασταν όλοι τόσο νέοι και τέτοιους είδους πράγματα συνέβαιναν όλη την ώρα»
θυμάται η Λατίφα γυρνώντας πίσω στον χρόνο. Η σκληρή δουλειά, η μελέτη και το έντονο ενδιαφέρον τους για τα αεροπλάνα, ακόμη και για το Διάστημα, απέδωσαν καρπούς. Η Λατίφα περιγράφει την πρώτη της πτήση που αποτελούσε και την εξέτασή της ως μια «αξέχαστη εμπειρία».
Με την απόκτηση του πτυχίου τους, οι Λατίφα και Λαλιούμα συνέχισαν την κοινή ζωή τους έχοντας πια κερδίσει τον σεβασμό των συναδέλφων τους. Οι εποχές που χρειαζόταν να ράψουν μόνες τους τις στολές τους γιατί δεν υπήρχαν γυναικείες στολές πιλότων είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Ηταν 1996 και πλέον πολεμούσαν τους Ταλιμπάν, υπό τις διαταγές του διαβόητου για τη σκληρότητά του πολέμαρχου Ρασίντ Ντόστουμ, εγκατεστημένες στο Μαζάρ ι Σαρίφ, στα βόρεια της χώρας.
Αυτό ωστόσο δεν είχε μεγάλη διάρκεια και σύντομα μια περιπέτεια περίμενε τις δύο γυναίκες, οι οποίες προκειμένου να σώσουν τη ζωή τους αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα και να βρουν καταφύγιο στο Πακιστάν. Εχοντας εγκαταλείψει τις πτήσεις, έβγαζαν τα προς το ζην πλέκοντας χαλιά έως ότου καταφέρουν να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Το 2006, η Λατίφα και η Λαλιούμα πήραν τον δρόμο της επιστροφής έχοντας στο διάστημα αυτό παντρευτεί και μείνει έγκυοι με μικρή χρονική διαφορά η μία από την άλλη. Οι εξελίξεις αυτές στην προσωπική τους ζωή δεν τις έκαναν να σταματήσουν ούτε για ένα λεπτό να επιθυμούν να πετάξουν.
Μια αναπάντεχη τροπή όμως θα καταστρέψει τη χαρά του γυρισμού και θα βυθίσει τη Λατίφα στο πένθος.
Οι επιπλοκές που εμφανίστηκαν στην εγκυμοσύνη της Λαλιούμα ήταν πολύ σοβαρές. Οι γιατροί της είπαν ότι για να σωθεί η ίδια έπρεπε να πεθάνει το έμβρυο. Εκείνη αρνήθηκε, ζήτησε να τής πάρουν το παιδί και μέσα σε λίγες ημέρες ξεψύχησε.
«Η αδελφή μου ήταν η δύναμή μου κι εγώ ήμουν η δική της» λέει η Λατίφα. «Είχαμε κάνει τόσο πολλές δύσκολες αποστολές και είχαμε βρεθεί στην πρώτη γραμμή μαζί». Γνωστό δίδυμο στην πολεμική αεροπορία του Αφγανιστάν, κυρίως ως πιλότοι ελικοπτέρων, όλοι συμφώνησαν ότι ποτέ ξανά δεν θα υπάρξουν όμοιές τους.
Η Λατίφα μεγάλωσε τον γιο της Λαλιούμα σαν να ήταν δικό της παιδί. Στην αεροπορία δεν υπήρχε πρόβλεψη για παιδικό σταθμό και έτσι, ύστερα από ελάχιστο καιρό, η κόρη της, Μαλαλάι, θα γινόταν η νέα της σύντροφος στις πτήσεις. «Η κόρη μου ήταν μόλις δύο μηνών όταν πετάξαμε μαζί για πρώτη φορά» λέει η Λατίφα. «Ημασταν πολύ προσεκτικές –πετούσαμε μαζί μόνο σε διαδρομές που γνωρίζαμε ότι ήταν ασφαλείς».
Σήμερα η Μαλαλάι αυτοσυστήνεται ως «η κόρη της πιλότου Λατίφα». «Ενδιαφέρεται πολύ για το Διάστημα» δηλώνει περήφανα η Λατίφα Ναμπιζάντα, η οποία ελπίζει η κόρη της να ξεπεράσει τα δικά της όνειρα. Και μια μέρα να γίνει η πρώτη αστροναύτισσα του Αφγανιστάν.
HeliosPlus
