Ανυποχώρητος εμφανίζεται ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στο θέμα της ΕΡΤ με άρθρο του που δημοσιεύεται στην Καθημερινή της Κυριακής. Αναφέρει ότι οτι οι εργαζόμενοι βρίσκονταν σε μόνιμη απεργία και ότι «την έβριζαν ως ‘απαξιωμένη’ και ‘χειραγωγούμενη’ εκείνοι που σήμερα… θρηνούν!».
Κάνει λόγο για ρεσιτάλ υποκρισίας από πλευράς όσων την θέλουν ανοικτή, ενώ σημειώνει ότι με τη δικαστική έρευνα που διέταξε ο εισαγγελέας «σύντομα θα πληροφορηθούμε όλα εκείνα που κρύβονταν επιμελώς για δεκαετίες. Και τότε θα πέσουν οι μάσκες και θα αποδειχθεί γιατί τόσος θόρυβος ξαφνικά για την αμαρτωλή ΕΡΤ».
Ο πρωθυπουργός προσθέτει: «Προφανώς δεν αντιδικούμε με τους εργαζομένους της ΕΡΤ. Δεν είναι αυτοί το πρόβλημά μας. Αλλωστε, αρκετοί απ’ αυτούς θα ξαναπροσληφθούν στον νέο Οργανισμό. Αλλά αξιοκρατικά αυτή τη φορά. Και όλοι θα αποζημιωθούν γενναιόδωρα. Το πρόβλημα το έχουν τα «κυκλώματα» που απομυζούσαν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση χωρίς να την υπηρετούν. Και το έκαναν με τον πιο αλαζονικό τρόπο».
Επαναλαμβάνει ότι πρέπει ναδημιουργηθεί ένας σύγχρονος υγιής οργανισμός Ραδιοτηλεόρασης, δημόσιος και όχι κομματικά ελεγχόμενος, ενώ προσθέτει ότι το πρόβλημα δεν είναι η ΕΡΤ, αλλά να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις, και γι’ αυτό χρειάζεται η στήριξη του ελληνικού λαού.
Ολο το άρθρο του Αντώνη Σαμαρά:
«Μπορείς να κάνεις μεταρρυθμίσεις, χωρίς να ξεβολευτούν οι βολεμένοι; Μπορούν να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις χωρίς να συγκρουστείς με όλους εκείνους που πασχίζουν να διασώσουν τα προνόμιά τους; Μπορεί να αλλάξει η χώρα χωρίς τολμηρές τομές; Μπορείς να ζητάς από τον κόσμο να υποστεί θυσίες, όταν βλέπει να μένουν άθικτα γύρω του «προπύργια» και σύμβολα αδιαφάνειας και διαφθοράς;
Τα ερωτήματα είναι ρητορικά ασφαλώς. Ολοι ξέρουν την απάντηση…
Τώρα καιρός να μιλήσουμε και για το πραγματικό πρόβλημα: που ασφαλώς δεν είναι η ΕΡΤ! Γιατί κανείς δεν τη σεβόταν εδώ και χρόνια. Την έβριζαν ως «απαξιωμένη» και «χειραγωγούμενη» εκείνοι που σήμερα… θρηνούν! Κι αποκαλύπτουν έτσι γιατί ο κόσμος αποστρέφεται σήμερα το φθαρμένο πολιτικό σύστημα. Γιατί δεν αντέχει την υποκρισία του!
Ασφαλώς το πρόβλημα δεν είναι ούτε η «δημόσια ενημέρωση». Γιατί, απλούστατα, δεν υπήρχε δημόσια ενημέρωση για πολύ καιρό!
Πώς να υπάρχει; Αφού η ΕΡΤ βρισκόταν μόνιμα σε… απεργία! Ποιος δεν θυμάται τις «ξαφνικές» απεργίες σε κάθε κρίσιμη επίσκεψη ξένου ηγέτη, όταν ερχόταν να προσφέρει στήριξη στη χώρα μας; Ή όταν η ελληνική ηγεσία πήγαινε στο εξωτερικό για να κερδίσει τη στήριξη μεγάλων χωρών; Αυτή η μόνιμη απεργία ήταν η… «δημόσια ενημέρωση» που θέλουν και αξίζουν οι Ελληνες; Αυτήν υπερασπίζονται σήμερα με ρεσιτάλ υποκρισίας;
Χθες ο Εισαγγελέας Διαφθοράς διέταξε δικαστική έρευνα για την ΕΡΤ. Και σύντομα θα πληροφορηθούμε όλα εκείνα που κρύβονταν επιμελώς για δεκαετίες. Και τότε θα πέσουν οι μάσκες και θα αποδειχθεί γιατί τόσος θόρυβος ξαφνικά για την αμαρτωλή ΕΡΤ…
Αντίθετα, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο, υγιή οργανισμό Ραδιοτηλεόρασης, δημόσιο αλλά όχι κομματικά ελεγχόμενο, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Γιατί δημόσια ενημέρωση δεν υπήρχε τόσο καιρό…
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η ΕΡΤ ούτε η δημόσια ενημέρωση. Το πρόβλημα είναι ότι για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις πρέπει ο ελληνικός λαός να τις στηρίξει. Και για να τις στηρίξει, πρέπει να του δείξουμε ότι τολμάμε να τα βάλουμε με τα πιο κραυγαλέα προπύργια αδιαφάνειας και σπατάλης.
Το πρόβλημα, για να το πω πιο ωμά, είναι ότι ο ελληνικός λαός έχει δίκιο όταν αναρωτιέται: Καλά οι θυσίες που επιβάλλετε σε όλους μας και που θα είναι, όπως μας λέτε, «προσωρινές»… Εχετε, όμως, τα κότσια, έχετε την πολιτική βούληση, να τα βάλετε και με τους ισχυρούς και με τα ολοφάνερα κάστρα της σπατάλης; Είστε εσείς διαφορετικοί, ώστε να κάνετε τη διαφορά; Ή μήπως είστε «μια από τα ίδια»; Γιατί κι άλλοι μας έταξαν την «εξυγίανση» της ΕΡΤ. Και δεν προχώρησε τίποτε. Ούτε ένα βήμα!
Πράγματι, δεν προχώρησε γιατί τα προνόμια ήταν τόσο καλά «προστατευμένα» και η αδιαφάνεια τόσο διάχυτη και τόσο προσεκτικά κατοχυρωμένη, που κανείς δεν μπορούσε να κάνει το παραμικρό.
Κι όσο ο κόσμος έβλεπε να συνεχίζεται η ίδια νοσηρή κατάσταση στην ΕΡΤ κουνούσε το κεφάλι του και μονολογούσε: Ολοι ίδιοι είναι! Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τους βολεμένους και τα προνόμιά τους. Μόνον εμάς, τους απλούς πολίτες, θεωρούν «υποζύγια» και μας φορτώνουν όλα τα βάρη.
Οι απλοί πολίτες είχαν δίκιο να σκέπτονται έτσι. Αλλά τώρα αυτό ακριβώς αλλάζουμε: τώρα δείχνουμε έμπρακτα, όχι με κενά λόγια και ανέξοδες υποσχέσεις, ότι όχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Οχι, δεν μας λείπει η πολιτική βούληση να τα βάλουμε με τα «κάστρα των προνομίων»!
Ο ελληνικός λαός δεν έχει αντίρρηση να υποστεί προσωρινά κάποιες θυσίες για να ορθοποδήσει η χώρα και να ωφεληθεί ο ίδιος και τα παιδιά του. Αρκεί αυτές οι θυσίες να μοιράζονται δίκαια. Οχι να χτυπάμε μονίμως τους αδύναμους και ανυπεράσπιστους, την ώρα που μένει άθικτη η «μεγάλη συντεχνία» των προνομιούχων και των βολεμένων. Γιατί αυτή διαμαρτύρεται τώρα. Και γι’ αυτό διαμαρτύρεται: γιατί φοβάται ότι τώρα θα χτυπηθούν στα αλήθεια τα προνόμιά τους. Και θα επιβληθεί στοιχειώδης δικαιοσύνη.
Προφανώς δεν αντιδικούμε με τους εργαζομένους της ΕΡΤ. Δεν είναι αυτοί το πρόβλημά μας. Αλλωστε, αρκετοί απ’ αυτούς θα ξαναπροσληφθούν στον νέο Οργανισμό. Αλλά αξιοκρατικά αυτή τη φορά. Και όλοι θα αποζημιωθούν γενναιόδωρα. Το πρόβλημα το έχουν τα «κυκλώματα» που απομυζούσαν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση χωρίς να την υπηρετούν. Και το έκαναν με τον πιο αλαζονικό τρόπο.
Αυτό τελείωσε πια! Η εντολή που έχουμε είναι να τα αλλάξουμε όλα. Οχι να συμβιβαστούμε με τους βολεμένους και τα προνόμιά τους. Αυτή η εντολή είναι η δύναμή μας. Κι ο λαός ξέρει ότι «χωρίς να σπάσεις αυγά, ομελέτα δεν γίνεται»….
Μέσα σε ελάχιστο χρόνο πετύχαμε να αλλάξουμε την εικόνα της χώρας και να τη σταθεροποιήσουμε. Μόλις ολοκληρώθηκε η ανακεφαλαιοποίηση όλων των ελληνικών τραπεζών. Ανοιξε ο δρόμος για να συμμετάσχει η Ελλάδα στον ενεργειακό χάρτη. Ερχονται στη χώρα επενδυτές, για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια. Μπορούμε τώρα να κάνουμε πίσω ή να διστάσουμε;
Τόσον καιρό αγωνιστήκαμε και καταφέραμε να ανακτήσουμε την αξιοπιστία της Ελλάδας στο εξωτερικό. Τώρα δίνουμε τη μάχη για να ανακτήσουμε την αξιοπιστία της πολιτικής μέσα στην Ελλάδα. Κι αυτή είναι, πρωτίστως, μάχη Δημοκρατίας! Γιατί αν δεν πείσουμε τον κόσμο ότι εννοούμε αυτά που λέμε, καιροφυλακτούν πάσης φύσεως εχθροί της Δημοκρατίας.
Μεταρρυθμίσεις και Δημοκρατία πάνε μαζί. Μεταρρυθμίσεις για να σταθεροποιήσουμε, όχι μόνο την Οικονομία, αλλά και την ίδια τη Δημοκρατία. Κι όλα αυτά δεν γίνονται αν δεν είσαι έτοιμος «να σπάσεις αυγά».
Αλλωστε και ο κόσμος αυτό περιμένει από μας. Ετσι δεν είναι»;
