Το Επταήμερο του Διόδωρου

Το θέμα είναι να έχεις εξοικειωθεί με τον θάνατο: όταν έχουν πεθάνει ο πατέρας σου, η μητέρα σου, φίλοι και συγγενείς, καμιά φορά και νεότεροι από εσένα, τότε είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις στωικά τον θάνατο της ΕΡΤ. Βεβαίως, είναι αδικία να πεθαίνουν άνθρωποι ή σταθμοί ή εφημερίδες, φυσικά και για τα ζώα αδικία είναι να πεθαίνουν, όπως και για τα φυτά –και ας μη νομίζουν ότι έχουν τη συνείδησή τους ήσυχη οι χορτοφάγοι που βάφουν τα χέρια τους με χλωροφύλλη. Ακόμα και πλανήτες, και αστέρια πεθαίνουν, ούτε καν οι θεοί δεν γλιτώνουν αυτή τη μοίρα όταν εξαφανίζεται και ο τελευταίος πιστός τους.

Τα μέντια πεθαίνουν όταν εξαφανίζονται οι αναγνώστες τους, οι ακροατές, οι θεατές –ή οι διαφημιστές: συνήθως αυτοί ακολουθούν το κοινό, εκτός και αν πρόκειται για διαφημίσεις που πληρώνει το κράτος. Τα κράτη δεν πεθαίνουν παρά μετά από πολέμους –αν και στην Ευρώπη ελπίζουμε να καταφέρουμε να σβήσουν σιγά-σιγά τα κράτη στο πλαίσιο της ΕΕ χωρίς αιματοκύλισμα -, άρα σε καιρό ειρήνης οι πολιτικοί που τα κυβερνούν νιώθουν αθάνατοι και μοιράζουν το κρατικό χρήμα σαν θεοί, εντελώς αυθαίρετα δηλαδή, και επομένως κρατούν στη ζωή μέντια που θα έπρεπε να είχαν πεθάνει προ πολλού.

Πέθανε το Alter, οι νεογέννητες «Εξι ημέρες», ένα σωρό περιοδικά που δεν θυμάμαι το όνομά τους, αρκετά ίσως κανάλια και έντυπα στην περιφέρεια, πέθανε και αναστήθηκε η «Ελευθεροτυπία» –είναι πασίγνωστο όμως ότι ραδιόφωνα, περιοδικά, εφημερίδες, φυτοζωούν, μένουν ζωντανά με τεχνητή αναπνοή, τεχνητά νεφρά, τεχνητά μέλη, πάρα πολλά και με τεχνητούς εγκεφάλους. Εχαναν συνεχώς ακροατές και αναγνώστες προς το Ιντερνέτ, άρα και διαφήμιση, ήρθε και η κρίση και κοντεύει να τα αποτελειώσει.

Αλλά αυτοί είναι «φυσικοί θάνατοι», από αρρώστιες έστω ή ατυχήματα –στις δολοφονίες, είμαστε όλοι αντίθετοι: δεν παραχωρούμε σε κανέναν άλλον το δικαίωμα του θανάτου πέρα από τη φύση των πραγμάτων και τη Φύση. Στην πραγματικότητα και από αυτή θα θέλαμε να το στερήσουμε. Με την ευθανασία όμως τι γίνεται; Και με την αυτοκτονία;

Η ΠΟΣΠΕΡΤ θέλει να πιστεύει πως δολοφόνησαν την ΕΡΤ, η κυβέρνηση, δηλαδή ο Αντώνης Σαμαράς, ισχυρίζεται ότι πρόκειται για ευθανασία ή έστω εκτέλεση, εγώ πιστεύω πως υπάρχουν και στοιχεία αυτοκτονίας: η ΠΟΣΠΕΡΤ έκανε ό,τι μπορούσε για να καταντήσει η ΕΡΤ όπως κατάντησε, είναι η δεύτερη υπεύθυνη μετά τους εκάστοτε υπουργούς, όπως συμβαίνει σε όλον τον δημόσιο τομέα.

Χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου

Κάθε υπουργός που περνούσε κάθε κυβέρνησης προσλάμβανε τους δικούς του χωρίς να απολύσει αυτούς που είχε προσλάβει ο προηγούμενος (πιθανόν να εξαιρείται ο Ηλίας Μόσιαλος που ανέλαβε σε κατάσταση κρίσης την ΕΡΤ) –κάθε υπουργός άφηνε και το ίζημά του στην ΕΡΤ, πρόκειται για ιζηματογενές ίδρυμα. Φυσικά υπήρξαν παιδιά που προσλήφθηκαν όταν τέλειωσαν τις σπουδές τους για πρακτική άσκηση ή άλλη προσωρινή δουλειά και κατάφεραν να μείνουν, αλλά αυτά είναι πετρούλες που τις άφησαν τα ιζήματα, δεν αλλάζουν τον γενικό χαρακτήρα του ιδρύματος. Ανάλογα ιζήματα δημιούργησαν και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, αυτή είναι η κατάσταση της ΕΡΤ, ποτέ δεν έγινε διαγωνισμός για πρόσληψη δημοσιογράφων, τεχνικών ή υπαλλήλων, όπως δεν είχε γίνει και στη Βουλή.

Το επιχείρημα ότι η ΕΡΤ δεν επιβάρυνε τον προϋπολογισμό είναι αστείο, η ΕΡΤ απορροφούσε χρήματα από όλους μας που θα τα διαθέταμε κάπου αλλού: γιατί τα 250 εκατομμύρια ευρώ που πήγαιναν υποχρεωτικά στη δημόσια τηλεόραση να μην πηγαίνουν σε ιδιωτικούς σταθμούς, σε εφημερίδες, βιβλία, περιοδικά; Γιατί πρέπει να υπάρχουν κρατικά κανάλια και όχι εφημερίδες, περιοδικά ή δικτυακοί τόποι;

Από τη στιγμή που εμφανίστηκε η ιδιωτική τηλεόραση, η τηλεθέαση της ΕΡΤ εκμηδενίστηκε –όχι επειδή ήταν τόσο κακό το πρόγραμμά της όσο επειδή είχε το κακό παρελθόν του κρατικού μέσου, του ελεγχόμενου απολύτως από την εκάστοτε κυβέρνηση, τον εκάστοτε υπουργό για την ακρίβεια.

Αφότου εμφανίστηκε η ιδιωτική τηλεόραση η ΕΡΤ με την ελάχιστη τηλεθέασή της (μόνο ο Αγγελος Στάγκος επί Σημίτη κατάφερε να την κάνει να φθάσει σε διψήφιο ποσοστό βοηθούντων και των Ολυμπιακών Αγώνων) δεν είχε καμιά πολιτική σημασία, υπήρχε ως τόπος διορισμού ημετέρων και ως σημείο αναφοράς για κομματικές συγκρούσεις είτε λόγω των διορισμών είτε επειδή κάποιο κόμμα θεωρούσε ότι αδικείται στον χρόνο που του αναλογεί. Στην πραγματικότητα η ΕΡΤ είχε πολιτική σημασία μόνο για τις διαμάχες που προκαλούσε –όπως ακριβώς συμβαίνει και αυτές τις ημέρες.

Και αφού ούτε διορισμούς μπορούσε να κάνει ούτε επικοινωνιακά να τη χρησιμοποιήσει, ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να επισπεύσει τον εδώ και 20 χρόνια προαναγγελλόμενο θάνατό της –με την ελπίδα ότι θα βρει άξιους Καλαματιανούς να στελεχώσουν τη ΝΕΡΙΤ που θα ίδρυε ώστε να την κάνουν ανταγωνιστική προς τον ιδιωτικό τομέα, να έχει και αυτός επικοινωνιακό αποκούμπι, αν τα πράγματα πάνε άσχημα.

Συνταγματάρχες και στρατηγοί

Και καλά αυτός, κάνει αυτά που ξέρει –δεν έχω όμως καταλάβει πολύ καλά τι υπερασπίζονται οι Βαγγέλης Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης: τη μετάλλαξη της ΕΡΤ σε BBC, ARD, ZDF ή κάτι αντίστοιχο τέλος πάντων, ή το να υπάρξει και στη νέα ΕΡΤ η αναλογία 4:2:1 στη στελέχωσή της, όπως και στους υπόλοιπους δημόσιους οργανισμούς;

Για τον Αλέξη Τσίπρα ξέρω πολύ καλά τι υπερασπίζεται –αφού θέλει να ελέγχει το κόμμα του τις τράπεζες όταν με το καλό έρθει στην εξουσία, κατά μείζονα λόγο θέλει να ελέγχει και την ενημέρωση για να μαθαίνουμε πόσο καλά θα πηγαίνουν οι τράπεζες. Και όταν λέει στον Γιάννη Στουρνάρα «είστε οικονομολόγος και όχι συνταγματάρχης» έχει απόλυτο δίκιο γιατί ίδιος είναι στρατηγός των καραμπινιέρων της Ιερισσού και επιπλέον στρατηγός εθνικιστής όταν το πρόβλημά του με την ΕΡΤ είναι ότι η κατάργησή της «θέτει σε κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα» γιατί «στις ακριτικές περιοχές γίνεται μάχη ποιο σήμα θα επικρατήσει» –ας επιδοτηθούν τα ιδιωτικά κανάλια να εκπέμψουν και στις περιοχές τις δυσπρόσιτες στα ερτζιανά κύματα και στα ψηφιακά σήματα.

Εγιναν 2.000 απολύσεις. Τόσοι απολύονταν σε 2 μόνο ημέρες από τον ιδιωτικό τομέα κατά τα έτη 2011-2012. Ρωτάει κανείς πόσοι έχουν απολυθεί από τους σταθμούς και τις εφημερίδες του ιδιωτικού τομέα; Γιατί όλα τα δάκρυα πρέπει να είναι για την ΕΡΤ;

* Και δεν είναι πρώτη φορά που μαυρίζει η οθόνη της ΕΡΤ: κατά τη δεκαετία του 1980 ο τότε πρόεδρος της ΕΤ2, νυν ΝΕΤ, Σούλης Αποστολόπουλος είχε δώσει εντολή να κατεβάσουν τους διακόπτες γιατί έπαιζε ταινία που δεν άρεσε στη Μαργαρίτα Παπανδρέου. Είπε να τη σταματήσουν, να βάλουν κάτι άλλο. «Δεν έχουμε κάτι πρόχειρο» απάντησαν οι αρμόδιοι, «τότε κλείστε τη» είπε ο πρόεδρος, όπερ και εγένετο.

Δεν χρειαζόμαστε νέα ΕΡΤ

Δεν καταλαβαίνω ημερολόγιό μου: υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι μεντιακός οργανισμός που ελέγχεται από το κράτος υπάρχει περίπτωση να κάνει κάτι καλύτερο από την «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» ή το κανάλι της Βουλής; Αν θέλουμε ποιοτικά προγράμματα, ας τα επιδοτεί το κράτος, ας κάνει επιτροπές που θα κρίνουν προτάσεις ιδιωτικών σταθμών για τηλεταινίες, σίριαλ, πολιτιστικές εκπομπές –δεν χρειαζόμαστε νέα ΕΡΤ, ΝΕΡΙΤ, ΝΙΡΕΤ ή όπως αλλιώς λέγεται γιατί δεν μπορούμε να την κάνουμε.

Οπως και αν ονομάζεται θα τη διαχειριστούν οι πολιτικοί και αυτή την εποχή οι πολιτικοί δεν είναι σε θέση να κάνουν τίποτα της προκοπής, ούτε καν το μνημόνιο δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν. Αν δεν είναι όπως τα λέω, ας ανακοινώσουν την επιτροπή που θα ιδρύσει τη ΝΕΡΙΤ, να κρίνουμε ποιους θα βάλουν, αν είναι σε θέση να δημιουργήσουν κάτι καλύτερο από αυτό που είχαμε.

Το μεγάλο κέρδος για την ώρα είναι πως δεν είχαμε φωτιές και δακρυγόνα, ημερολόγιό μου. Μακάρι να δώσει το Συμβούλιο της Επικρατείας ειρηνική λύση στο πρόβλημα. Και βεβαίως είναι αδιανόητο να γίνουν εκλογές αυτή την εποχή, εκτός και αν έχουμε αποφασίσει να κλείσει και η Ελλάδα μαζί με την ΕΡΤ.

Για την Τσεχία ήθελα να γράψω, για την όμορφη Πράγα, για το πώς μπορούν να είναι πιο πλούσιοι από εμάς άνθρωποι που έχουν λιγότερα χρήματα –αλλά η επικαιρότητα μου έβαλε πάλι το μαχαίρι στον λαιμό και δεν με αφήνει να απολαύσω την μπίρα μου σαν άνθρωπος.