Η ΕΡΤ δεν ήταν η πιο αναμάρτητη οικονομικά και λειτουργικά Δημόσια Επιχείρηση. Ουτε ήταν δα και η πιο αγαπημένη των Ελλήνων Χριστιανών Τηλεθεατών -τα ποσοστά τηλεθέασης της ΕΡΤ είναι ενδεικτικά. Ας μη θρηνολογούν λοιπόν τώρα όσοι την προσπερνούσαν περιφρονητικά με το τηλεκοντρόλ τους για να δουν άλλους «καλύτερους» σταθμούς, άλλα πιο «σοβαρά» προγράμματα.
Ναι, αυτό δεν το αρνείται κανείς. Όμως και το ΙΚΑ αμαρτωλό είναι, και η ΔΕΗ, και τα ΑΕΙ θλιβερά και η ιδια η Βουλή ταπεινωμένη, καθώς ευτελίζεται μέσα και έξω από το Κοινοβούλιο. Επομένως -με βάση την κοινή λογική- όλοι αυτοί οι φωτεινοί εγκέφαλοι που μέσα σε μια νύχτα αποφάσισαν να στήσουν στον τοίχο την ΕΡΤ για να δώσουν το «μήνυμα» μιας δήθεν πολιτικής τόλμης και αρετής, θα μπορούσαν και τα Πανεπιστήμια να κλείσουν και το ΙΚΑ να ανατινάξουν. Και μια που δεν πηγαίνουμε όλοι κάθε Κυριακή στις εκκλησίες, να τις κλείσουμε και αυτές.
Η πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ -δηλαδή η άκρα περιφρόνηση και υβριστική απόρριψη ενός σήματος και ενός συμβόλου εθνικού- από μια Κυβέρνηση που έχει ένα μόνο πόδι (όπως θα έλεγε και ο κ. Ε. Βενιζέλος) δείχνει, τουλάχιστον, ασύγγνωστη και επικίνδυνη επιπολαιότητα. Το πράγμα δεν εξηγείται διαφορετικά παρά αν δεχθούμε ότι στο Μαξίμου τους κάνει εντατικό φροντιστήριο ο αξιότιμος αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού… Αν, λοιπόν, ήταν θέμα προγραμμάτων, ας την άφηναν να λέει σκέτες ειδήσεις – κρατικό κανάλι είναι. Αν ήταν θέμα οικονομικό, ας έκοβαν μισθούς και αμοιβές – το έχουν κάνει και στους συνταξιούχους. Αν ήταν θέμα κυβερνητικής «μαγκιάς» και αποφασιστικότητας, δόξα ο Θεός, χίλιες άλλες ευκαιρίες είχαν να το δείξουν. Επέλεξαν το χειρότερο. Κυρίως, δεν σκέφθηκαν ότι τέτοιου είδους ενέργειες δεν έχουν πάντα το «μήνυμα» που προσδοκούμε. Με τον θάνατό της, η ανυπόληπτη ΕΡΤ απέκτησε νόημα και σημασία. Κάτι που θα το βρουν μπροστά τους οι άξεστοι εκείνοι που νομίζουν πως μπορούν να κόβουν όλους τους δύσκολους δεσμούς με μια τσεκουριά.
