Δεν γεννιέται μια Τουρκική Ανοιξη

«Παρά τις διαμαρτυρίες που σαρώνουν την Τουρκία, η εξέγερση δεν είναι ισοδύναμη με την «Αραβική Ανοιξη» που οδήγησε στην ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ. Σε αντίθεση με την Αίγυπτο και άλλες αραβικές χώρες, η Τουρκία είναι μια λειτουργική, έστω και ατελής, δημοκρατία, και υπήρξε έτσι από το 1950», λέει στο CNN ο Φαντί Χακούρα, επικεφαλής του Προγράμματος για την Τουρκία στο κέντρο αναλύσεων Chatham House στο Λονδίνο.

«Οι διαδηλώσεις αυτές αντανακλούν, εν μέρει, την βαθιά ιδεολογική πόλωση μεταξύ κοσμικών, προοδευτικών Τούρκων, και των πιο θρήσκων, που αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο και τα δύο τρίτα του πληθυσμού, αντίστοιχα, με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών του 2011.

Πολλοί κοσμικοί Τούρκοι παραπονιούνται ότι η ισλαμικών καταβολών κυβέρνηση δεν ανέχεται την κριτική και την ποικιλομορφία στον τρόπο ζωής των πολιτών.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα που επικαλούνται οι επικριτές είναι η πρόσφατη ψήφιση των αυστηρών περιορισμών σχετικά με την πώληση του αλκοόλ, αν και τα στοιχεία δείχνουν ότι μόλις το 6% των τουρκικών νοικοκυριών είναι πότες αλκοόλ. Λιγότερο από το 1,5% των τροχαίων ατυχημάτων το 2012 σχετίζονταν με την κατανάλωση αλκοόλ»,

συνεχίζει ο Χακούρα.

«Την ίδια στιγμή, οι επικριτές είναι δυσαρεστημένοι με τον ταχύ ρυθμό της αστικοποίησης στις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας. Ο Ερντογάν σχεδιάζει να χτίσει ένα τρίτο αεροδρόμιο, μια τρίτη γέφυρα στον Βόσπορο, και ένα κανάλι που θα συνδέει την Μαύρη Θάλασσα με την Θάλασσα του Μαρμαρά, τα οποία είναι πιθανό να καταστρέψουν εκατομμύρια δέντρα και ένα ευαίσθητο οικοσύστημα στο βόρειο τμήμα της Κωνσταντινούπολης. Το συγκλονιστικό ποσό των 4,7 δισ. δολαρίων δαπανήθηκε για φιλόδοξα κατασκευαστικά έργα πέρυσι, μόνο στην Κωνσταντινούπολη.

Δεδομένης της λιτανείας των καταγγελιών, και της συγκρουσιακής φύσης της τουρκικής πολιτικής, οι θυελλώδεις διαμαρτυρίες δεν προκαλούν έκπληξη. Συμπίπτουν με μια ραγδαία επιβράδυνση της οικονομίας, με προβλέψεις για μέτριους ρυθμούς ανάπτυξης, στην καλύτερη περίπτωση, στο ορατό μέλλον, αν δεν γίνουν περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Δυστυχώς, η τουρκική κυβέρνηση δεν αναμένεται να αναλάβει σημαντικές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες σύντομα, δεδομένου μάλιστα ότι η προεκλογική εκστρατεία για τις τοπικές και προεδρικές εκλογές του 2014, και για τις βουλευτικές εκλογές του 2015, είναι ήδη σε εξέλιξη», τονίζει ο Χακούρα.

«Ο Ερντογάν έλαβε μια ηχηρή λαϊκή εντολή λαμβάνοντας σχεδόν το 50% των ψήφων στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές το 2011. Παραμένει ο πιο δημοφιλής πολιτικός στην Τουρκία, ενώ η αντιπολίτευση θεωρείται από πολλούς Τούρκους ως αδύναμη και αναποτελεσματική.

Αναμφίβολα, η κάλυψη των ταραχών από τα παγκόσμια ΜΜΕ και η δυσανάλογη χρήση βίας από την αστυνομία έχει επηρεάσει αρνητικά την διεθνή εικόνα του Ερντογάν και του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ως προοδευτικής δύναμης στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας. Παρ΄όλα αυτά, την αντοχή του Ερντογάν στην εξουσία θα την κρίνει τελικά η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, και όχι οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις», καταλήγει ο Χακούρα.