Η γειτονική Τουρκία βρίσκεται σε μια πάρα πολύ κρίσιμη καμπή της ιστορίας της. Η αραβική άνοιξη χτυπάει την πόρτα της και οι εξελίξεις μπορεί να είναι απρόβλεπτες.

Δεν μιλάμε για μια χώρα για ένα δεδομένοstatusquo, όμως και για μια χώρα που οι ισορροπίες είναι πολύ εύθραυστες. Πάντα, σε περιόδους κρίσης η Τουρκία αντιδρά με σπασμωδικούς τρόπους και εκτίθεται διεθνώς. Όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει και η οικονομική ανάπτυξη από την επένδυση διεθνών κεφαλαίων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια σε παραστρατιωτικούς και φανατικούς να δράσουν.

Στην περίπτωση της Τουρκίας για πρώτη φορά στην Ιστορία της προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες. Και πάλι καλά που γίνονται διαδηλώσεις και δεν τις έχουν σταματήσει με εξαιρετικά βίαιο τρόπο που δεν θα τολμούσε να αντιδράσει κανένας διαδηλωτής. Άραγε, αυτά θα γινόταν παλιότερα; Πάντως, όποια και αν είναι η κατάληξη των διαδηλώσεων φαίνεται ότι πολλά έχουν ανατραπεί στη γειτονική χώρα. Οι πολίτες αρχίζουν να σηκώνουν κεφάλι. Το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ φτωχών και πλουσίων και η ωραιοποιημένη εικόνα που προσπαθεί να περάσει η Τουρκία στο εξωτερικό δημιουργούν ένα οξύμωρο σχήμα που πυροδοτεί πολύ περισσότερες αντιδράσεις.
Μπορεί η αφορμή να είναι η οικολογική παρέμβαση, όμως όλοι γνωρίζουμε και δη οι Τούρκοι πολίτες πως στη γειτονική χώρα τον πρώτο λόγο δεν τον έχει ο πολίτης. Προφανώς και η αιτία είναι η όλη πολιτική ξεπουλήματος των ασημικών της χώρας. Όμως αυτό δυστυχώς επηρεάζει και τα πράγματα στη χώρα μας που πρέπει να κρατήσει πολύ λεπτή θέση στις ισορροπίες.
Από τη μια πρέπει να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ενώ θα πρέπει να χειρίζεται με διακριτικότητα τις προκλήσεις. Γιατί οι προκλήσεις δεν είναι τυχαίες. Θα ήθελε να δημιουργηθεί ένα θερμό επεισόδιο η γειτονική χώρα, την ώρα των επεισοδίων, αφού θα ήταν μια πολύ καλή αφορμή για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Άλλωστε, ένα θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα θα ήταν πολύ πιο ανώδυνο σε σχέση με μια σπίθα στην βόμβα της Μέσης Ανατολής.
Η Ελλάδα πρέπει να διατηρήσει τις ισορροπίες. Δεν θα ήταν ωφέλιμο να εμπλακεί με οποιονδήποτε τρόπο και οφείλει να περιμένει τις εξελίξεις, αφού η οικονομική κατάσταση δεν επιτρέπει πολλά ανοίγματα στις διεθνείς σχέσεις
.