«Αυτή η κυβέρνηση είναι μακράς πνοής. Το πιστεύω και θα παλεύω αυτό να γίνει πράξη». Με αυτή τη φράση απαντάει ο πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς σε όσους του θέτουν θέμα βιωσιμότητας της παρούσης τρικομματικής κυβέρνησης. Τα τραύματα που αφήνει στους τρεις κυβερνητικούς εταίρους η ιστορία του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου είναι βαθιά και εκτιμάται ότι θα επηρεάσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τις σχέσεις τους το επόμενο χρονικό διάστημα.
Αυτή η ενδοκυβερνητική κρίση παράλληλα, ανέδειξε με ένταση και την ιδεολογική απόσταση –είχε καλυφθεί από τη συμφωνία για στήριξη του μνημονίου –που υπάρχει μεταξύ ΝΔ, ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ, τη διαφορετική στρατηγική και τις ετερόκλητες επιδιώξεις. Ο κ. Σαμαράς το κατανοεί, αλλά εμμένει ότι, παρά τις διαφορές, η κυβέρνηση πρέπει να μείνει ενωμένη, διότι όπως υποστηρίζει στους συνομιλητές του είναι περισσότερα αυτά που τους ενώνουν.
Για να μακροημερεύσει όμως η παρούσα κυβέρνηση, και μάλιστα σε ένα ασταθές περιβάλλον, θα πρέπει να γίνουν διορθωτικές κινήσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα, μια εκτίμηση που ασπάζεται και ο Πρωθυπουργός, αλλά μένει να οριστικοποιηθεί στον κατάλληλο χρόνο.
Παρά τις ενέργειες που θα γίνουν, ακόμη και σε επίπεδο συντονισμού ή καλύτερης συνεννόησης και συνεργασίας των τριών κυβερνητικών εταίρων, εκτιμάται από έμπειρα στελέχη και των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης ότι θα υπάρξουν αναπόφευκτα και άλλες συγκρούσεις, αφού εντοπίζονται αρκετά πεδία στα οποία υπάρχουν διαφωνίες.

«Πρέπει να μάθουμε να ζούμε ο ένας με τον άλλον. Είναι ένα πρωτόγνωρο πείραμα. Το έχετε δει ξανά αυτό; Επί έναν χρόνο η χώρα κυβερνάται από μια κυβέρνηση τριών κομμάτων. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με τις διαφωνίες μας, αλλά και να βρίσκουμε πεδία σύγκλισης»
λέει σε συνομιλητές του ο υπουργός Επικρατείας κ. Δ. Σταμάτης, εκ των πιο έμπιστων και στενών συνεργατών του κ. Σαμαρά.
Αυτό είναι και το πρόσωπο που θα αναλάβει, εκτός των άλλων πολλών καθηκόντων του, όταν το αποφασίσει οριστικά ο Πρωθυπουργός, να προλαβαίνει ανάλογες ενδοκυβερνητικές τριβές και να σβήνει πολιτικές φωτιές προτού αυτές εξαπλωθούν. Το περίφημο ζήτημα του συντονισμού (λέξη που δεν αρέσει στο Μαξίμου να ακούγεται) θα τεθεί μετ’ επιτάσεως από τους κκ. Ευ. Βενιζέλο και Φ. Κουβέλη το προσεχές διάστημα. Και αυτό ανεξαρτήτως του αν τελικά ο Πρωθυπουργός θα προχωρήσει ή όχι στον πολυσυζητημένο ανασχηματισμό, που κανένας ακόμα δεν ξέρει εάν θα γίνει το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, μετά το συνέδριο της ΝΔ στα τέλη του Ιουνίου.
Ηδη, στην προ ημερών σύσκεψη που ήταν αρκετά φορτισμένη επισημάνθηκαν τόσο από τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ όσο και από τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ τα προβλήματα που υπάρχουν στην κυβέρνηση, στον τρόπο λειτουργίας της και στην αποτελεσματικότητά της, ενώ έγινε ειδική μνεία στην ανάγκη για την ύπαρξη καλύτερου συντονισμού.
Αυτά θα τεθούν και πάλι σε νέα σύσκεψη, ενώ ο Πρωθυπουργός καλείται να αντιμετωπίσει το αίτημα των άλλων δύο κυβερνητικών εταίρων για την επανεξέταση επιμέρους τομέων του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Ο ίδιος δεν το αρνείται και λέει ότι πρώτος αυτός το θέτει, όταν βρίσκει ευκαιρία, κατά τη διάρκεια των επαφών που έχει.
Ο κ. Σαμαράς περιμένει κάποια καλά νέα στο πεδίο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ εστιάζει, όπως και ο υπουργός Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρας, στο στοιχείο ότι το οικονομικό κλίμα στην Ελλάδα διαμορφώνεται στο υψηλότερο σημείο από τον Οκτώβριο του 2008.
Αυτό το στοιχείο θεωρείται κρίσιμο, μαζί και με άλλα βέβαια, για την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης που θα συνεχίσει με βάση τις οδηγίες του Πρωθυπουργού να προβάλλει το περίφημο success story που επικρίνεται έντονα από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του κ. Αλ. Τσίπρα.
Ο κ. Σαμαράς εμμένει να υποστηρίζει (το είπε και πάλι προ ημερών στην εκδήλωση του ΣΕΤΕ για τον τουρισμό) ότι το στοίχημα είναι να κάνουμε θαύματα, αλλά για να επιτευχθεί αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να προχωρήσει το κυβερνητικό σχήμα με πιο γρήγορους ρυθμούς.
Πολλές δράσεις του μνημονίου δεν έχουν προχωρήσει, καθώς πολλοί υπουργοί παραμένουν αναποτελεσματικοί και ακυρώνουν σε μεγάλο βαθμό τη συνολική προσπάθεια, όπως λένε υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη. Μεγάλη γκρίνια υπάρχει και για αρκετά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου που παραμένουν σιωπηλά, ή κατ’ άλλους κρυπτόμενα, και δεν στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική, ενώ ακόμη και όσοι διαφωνούν αποφεύγουν να δημοσιοποιούν τις ενστάσεις τους.
Μια γρήγορη ματιά στον κατάλογο όσων δεν έχουν προχωρήσει θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο για τους ράθυμους ρυθμούς πολλών στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ακόμη και η κατάρτιση του περίφημου καταλόγου με τους φορείς και τους οργανισμούς του Δημοσίου, που θα έπρεπε να είχε τελειώσει, καθυστερεί χαρακτηριστικά επί της ουσίας και έχει απλώς δοθεί η αίσθηση ότι ολοκληρώθηκε η διαδικασία, κυρίως λόγω των διαρροών σε ΜΜΕ.
Το θετικό για την κυβέρνηση είναι ότι υπό τις παρούσες συνθήκες η τρόικα επιστρέφει στην Αθήνα όχι με τόσο άγριες διαθέσεις όπως παλαιότερα, ενώ και λόγω και των γερμανικών εκλογών προβλέπεται μια σχετικά ήρεμη συζήτηση με τα κυβερνητικά στελέχη.
Τα μπρος – πίσω της Συγγρού
Η ΝΔ συγκρούεται με τον εαυτό της

Η κίνηση του Πρωθυπουργού να δώσει το πράσινο φως να καταθέσει η ΝΔ δική της πρόταση για αλλαγές στην υφιστάμενη νομοθεσία για την αντιμετώπιση ρατσιστικών φαινομένων –όπως και η δημοσιοποίηση της επιστολής του Αντώνη Σαμαρά προς τον ποιητή Νάνο Βαλαωρίτη –μόνο τυχαία δεν ήταν.
Αναδεικνύει τον σχεδιασμό του κ. Σαμαρά να δείξει ότι η ΝΔ είναι αυτή τη στιγμή η ηγέτιδα δύναμη στο πολιτικό σκηνικό και άρα μπορεί να επιβάλλει και τους όρους της. Κάτι που θεωρείται ριψοκίνδυνο, αφού κανένας δεν μπορεί να προβλέψει κατά πόσο θα επηρεάσει τους συσχετισμούς στο ενδοκυβερνητικό στρατόπεδο και πώς θα φανεί ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, έπειτα από αυτό, στα μάτια κυρίως της κεντρώας πολιτικής τάξης.
Η στρατηγική του κ. Σαμαρά αναδεικνύει όμως και μια εσωτερική αντιπαράθεση που υπάρχει πολλές φορές στη ΝΔ, η οποία είναι εμφανές ότι συγκρούεται με τον εαυτό της, καθώς έχει απολέσει κρίσιμες μάζες καθαρόαιμων δεξιών ψηφοφόρων, που θέλει να επαναπατριστούν πολιτικά.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Στην αρχή ο Πρωθυπουργός, σύμφωνα και με τη δημόσια μαρτυρία του κ. Κουβέλη, ήταν θετικός για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, αλλά στη συνέχεια άλλαξε γραμμή πλεύσης υπό τις αντιδράσεις των πιο σκληρών στελεχών του κόμματος.
Ακόμη και οι αντιδράσεις κατά της Χρυσής Αυγής ήταν πολύ υποτονικές επί έναν χρόνο και χρειάστηκε να υπάρξει η απάντηση του κ. Σαμαρά στον ποιητή κ. Βαλαωρίτη για να θυμηθούμε ότι προεκλογικώς υπήρχε επιθετική ρητορική εναντίον της.
Και δεν είναι το μόνο περιστατικό, καθώς η σύγκρουση με τον εαυτό της φαίνεται και σε άλλα πεδία της κυβερνητικής δραστηριότητας, όπως στην εκτέλεση του μνημονίου. Πολλές φορές δίνει την αίσθηση η ΝΔ ότι ακόμη πλανάται πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου το πνεύμα του… Ζαππείου, όπου είχε παρουσιάσει τις εναλλακτικές προτάσεις της απέναντι στο μνημόνιο.
Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές μνημονιακές υποχρεώσεις δεν προχωράνε λόγω των ενστάσεων που υπάρχουν. «Πώς να απολύσεις κόσμο από το Δημόσιο όταν μιλούσες για διαθεσιμότητα;» έλεγε χαρακτηριστικά κορυφαίος υπουργός, εξ αυτών που εντόπισαν εγκαίρως αυτή τη σύγκρουση της ΝΔ με τον εαυτό της. Το μόνο παρήγορο, λένε ορισμένοι υπουργοί που υπεραμύνονται μιας πιο δεξιάς ατζέντας, είναι ότι δεν συγκρουόμαστε με τον εαυτό μας στο πεδίο της αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ