Σε ένα λιτό διαμέρισμα στο κέντρο της μικρής καταλανικής πόλης Γκρανογές, 25 χιλιόμετρα βορείως της Βαρκελώνης, είχε στήσει το αρχηγείο του ο Ολλανδός αρχιχάκερ Σβεν Ολαφ Καμπουίς, ο οποίος πριν λίγες εβδομάδες κόντεψε να «τινάξει στον αέρα» το Διαδίκτυο, προκαλώντας πρωτοφανές κομφούζιο.
Ο 35χρονος χάκερ διέθετε κι ένα πορτοκαλί κλειστό φορτηγό μάρκας Μερσεντές, με τεχνικό εξοπλισμό που του επέτρεπε να «επιτίθεται» σε οποιοδήποτε δίκτυο ή ιστοσελίδα ανά τον κόσμο. Μια «κινητή μονάδα διεθνών κυβερνοεπιθέσεων με κεραίες, σκάνερ υποκλοπής συχνοτήτων και κάθε είδους εξοπλισμό», όπως ανέφερε η σχετική ανακοίνωση του ισπανικού υπουργείου Εσωτερικών.
Οι γερμανικές πινακίδες του φορτηγού πρόδωσαν τον ιδιοκτήτη του, ο οποίος πάντως δεν έκανε καμία προσπάθεια να κρυφτεί, καθώς μάλλον υπολόγιζε στην γνωστή δυσκολία της ισπανικής δικαιοσύνης να εκδίδει καταζητούμενους σε άλλες χώρες. Εναντίον του εκρεμμεί ένταλμα συλλήψεως στην πατρίδα του, την Ολλανδία, ενώ ενδιαφέρον να τον ανακρίνουν έχουν δείξει και οι αστυνομικές Αρχές των ΗΠΑ και η Interpol.
«Το όνομα του ήταν κανονικά γραμμένο στο κουδούνι της εξώπορτας του διαμερίσματος του», τονίζει η Μαρία Κρουθ, ιδιοκτήτρια του μπαρ «Χαβίς» που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το «αρχηγείο» του Καμπουίς.
Κατά τη σύλληψη του, ο 35χρονος είχε ύφος… χιλίων καρδινάλιων και δήλωσε στους Ισπανούς αστυνομικούς πως είναι «διπλωμάτης και χαίρει διπλωματικής ασυλίας». Δεν αστειευόταν, το έλεγε απολύτως σοβαρά. Οταν του ζήτησαν διευκρνίσεις, απάντησε ότι είναι «υπουργός Τηλεπικοινωνιών και υπουργός Εξωτερικών της Δημοκρατίας του CyberΒunker» (σημαίνει «κυβερνο-καταφύγιο»).
Το «CyberΒunker» είναι ένας εναλλακτικός και πολιτικοποιημένος πάροχος ιντερνετικών υπηρεσιών που «εξυπηρετεί κάθε είδους ιστότοπους εκτός από όσους διακινούν προϊόντα παιδικής πορνογραφίας ή προωθούν την τρομοκρατία». Εχει πολλές φορές χρησιμεύσει σε ακτιβιστές του διαδικτύου όπως οι Anonymous ή οι οπαδοί του ιδρυτή των WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ, προκειμένου να εξαπολύσουν επιθέσεις σε κυβερνητικά ή άλλα sites.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου η CyberΒunker έχει αποκτήσει τέτοιο κύρος στους διεθνείς κύκλους των χάκερς, που την θεωρούν κάτι σαν…ψηφιακό «κράτος». Τον περασμένο Μάρτιο μέσωω της CyberBunker πραγματοποιήθηκε μια από τις μεγαλύτερες «κυβερνοεπιθέσεις» στην ιστορία του ιντερνετ με την τακτική DDoS. Δηλαδή με κατανεμημένη άρνηση παροχής υπηρεσιών ( «distributed denial of service» ) : οι επιτιθέμενοι κατακλύζουν τους διακομιστές του χρήστη με αιτήματα σύνδεσης, προκαλούν υπερφόρτωση του δικτύου και η ιστοσελίδα που δέχεται επίθεση «πέφτει», τίθεται εκτός λειτουργίας ή λειτουργεί με προβλήματα.
Η επίθεση ειχε στόχο τη Spamhaus, μια εθελοντική οργάνωση με έδρα τη Γενεύη, η οποία δημοσιεύει λίστες με τους αποστολείς spam (αυτόκλητων διαφημιστικών μηνυμάτων) προκειμένου τα ανεπιθύμητα μηνύματα που στέλνουν να φιλτράρονται από τις υπηρεσίες e-mail, μηνύματα που αφορούν κυρίως διαφημίσεις για Βιάγκρα και χάπια αδυνατίσματος. Στο αποκορύφωμα της επίθεσης η Spamhaus δεχόταν αιτήματα με ρυθμό 300 gigabyte ανά δευτερόλεπτο, με αποτέλεσμα να προκληθεί γενική συμφόρηση στο διαδίκτυο και να παρατηρηθεί παγκόσμια επιβράδυνση του ιντερνετ. Λίγο πριν από την επίθεση η Spamhaus είχε περιλάβει τη CyberΒunker στη μαύρη λίστα της, κατηγορώντας την ότι «λειτουργεί ως παράδεισος για το κυβερνοέγκλημα και το spam».
Μιλώντας προ εβδομάδων στη βρετανική «Ντέιλι Τέλεγκραφ», ο Καμπουίς είχε αυτοπαρουσιαστεί ως ένας φανατικός ακτιβιστής υπέρ της ελευθερίας του διαδικτύου, στα πρότυπα του ιδρυτή του Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ. Ωστόσο, κάποιοι «συνάδελφοι» του και «χακτιβιστές» (ακτιβιστές του ιντερνετ), αμφισβήτησαν τα κίνητρα του, υποπτευόμενοι πως ότι η «ελευθερία του διαδικτύου» που ευαγγελίζεται είναι δικαιολογία για να αποκομίζει μεγάλα χρηματικά ποσά στέλνοντας εκατομμύρια ανεπιθύμητα e-mail καθημερινά.
«Πάντως δεν έμοιαζε για κακοποιός, συμπεριφερόταν πολύ χαλαρά», σημειώνει η γειτόνισά του, Κρουζ -και σίγουρα όχι ως κάποιος που πριν δυο μήνες κόντεψε να «ρίξει» όλο το ιντερνετ.
Εάν εκδοθεί άμεσα στην Ολλανδία, ο Καμπουίς θα παρουσιαστεί ξανά ενώπιον δικαστηρίου στο Ρότερνταμ προκειμένου να αναθεωρηθούν οι όροι της παραμονής του εκτός φυλακής, έως ότου ξεκινήσει η δίκη του για σειρά «κυβερνο-αδικημάτων».
