«Μοχλός ανάπτυξης» χαρακτηρίζεται από τα παραγωγικά υπουργεία το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) και όχι άδικα. Και τούτο διότι μέσω του Π.Δ.Ε. επιχειρείται να δοθεί ώθηση στις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, να ενθαρρυνθεί ο ιδιωτικός τομέας να προβεί σε επενδύσεις και να προκύψουν πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα μεταξύ των οποίων η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Αλλωστε, το Π.Δ.Ε. προβλέπει σε ετήσια βάση σημαντικές δαπάνες. Πριν την κρίση, το Π.Δ.Ε. προέβλεπε δαπάνες που προσέγγιζαν τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Εκτοτε μειώνονται συνεχώς (για εφέτος οι δαπάνες θα φθάσουν τα 6,85 δισεκατομμύρια ευρώ) αλλά παρά το γεγονός αυτό εξακολουθούν να είναι υψηλότερες από τις υποτιθέμενες εισπράξεις του ΕΣΠΑ σε ετήσια βάση. Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι εάν η Ελλάδα πρέπει να απορροφά σε ετήσια βάση περίπου 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ, μέσω του ΕΣΠΑ, την ίδια ώρα πρέπει να δαπανά 6,8 δισεκατομμύρια ευρώ μέσω του Π.Δ.Ε., τα 2/3 των οποίων συγχρηματοδοτούνται από την Ε.Ε.
Για τους ανωτέρω κυρίως λόγους το Π.Δ.Ε. χαρακτηρίζεται <μοχλός ανάπτυξης>. Εφέτος όμως έχουμε πρόβλημα. Από τα 6,85 δισεκατομμύρια ευρώ που προβλέπεται να δαπανηθούν, έχουν εκδοθεί, για το Α΄τρίμηνο τρέχοντος έτους, εντάλματα πληρωμών ύψους 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Σαφώς πρόκειται για χαμηλό ποσό ιδίως εάν λάβουμε υπόψη μας τις ανάγκες επενδύσεων. Αλλά υπάρχει και το χειρότερο. Από το 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ, οι πληρωμές περιορίζονται στα 479 εκατομμύρια ευρώ, ποσό ανεπίτρεπτα χαμηλό.
Πως γίνεται αυτό; Οι μεν ενδιαφερόμενοι φορείς ισχυρίζονται ότι καθυστερούν τις πληρωμές από τα συναρμόδια υπουργεία, οι δε αρμόδιοι των υπουργείων υποστηρίζουν ότι οι φορείς δεν υποβάλλουν σύννομα δικαιολογητικά. Γεγονός είναι ότι η πορεία του Π.Δ.Ε. είναι ανεπίτρεπτη και βεβαίως θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες, ιδιαίτερα όταν όλοι μιλάμε για την αναγκαιότητα προώθησης της ανάπτυξης.
